O delator

The Informer
	Póster do filme.
Ficha técnica
Título orixinal	O delator
Director	John Ford
Produtor	John Ford; Cliff Reid
Guión	Dudley Nichols
Baseado en	The Informer, de Liam O'Flaherty
Intérpretes	Victor McLaglen; Heather Angel; Preston Foster
Música	Max Steiner
Fotografía	Joseph H. August
Montaxe	George Hively
Estudio	RKO Radio Pictures
Estrea	9 de maio de 1935
Duración	91 minutos
Orixe	Estados Unidos
Orzamento	243 000 dólares
Recadación	950 000 dólares
Na rede

O delator (en inglés: The Informer) é un filme estadounidense de 1935 dirixido por John Ford. O filme está ambientado na guerra civil irlandesa de 1922. O guión, escrito por Dudley Nichols, baséase na novela homónima do seu primo Liam O'Flaherty, quen participou activamente na loita pola independencia de Irlanda. O filme gañou catro premios Óscar: mellor dirección (John Ford), mellor actor (Victor McLaglen), mellor guión (Dudley Nichols) e mellor música (Max Steiner).

Foi emitido na TVG o 5 de setembro de 2015.^[2]

Argumento[editar | editar a fonte]

Dublín, década de 1920. Gypo entrega o seu mellor amigo, compañeiro do IRA, a cambio de vinte libras para unha pasaxe aos Estados Unidos para el e a súa moza. Ademais de ver o seu amigo morto, pasa a ser perseguido pola banda como traidor.

Elenco[editar | editar a fonte]

Victor McLaglen - "Gypo" Nolan
Heather Angel - Mary McPhillip
Preston Foster - Dan Gallagher
Margot Grahame - Katie Madden
Wallace Ford - Frankie McPhillip
Una O'Connor - Mrs McPhillip
J. M. Kerrigan - Terry
Joe Sawyer - Bartly Mulholland (acreditado como Joseph Sauers)
Neil Fitzgerald - Tommy Connor
Donald Meek - Peter Mulligan
D'Arcy Corrigan - The Blind Man
Leo McCabe - Donahue
Steve Pendleton - Dennis Daly (acreditado como Gaylord Pendleton)
Francis Ford - "Judge" Flynn
May Boley - Madame Betty

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Graham Greene eloxiou o filme nun artigo para The Spectator en 1935 describíndoo como "un filme memorable", cuxa substancia supón "material soberbio para a pantalla". Greene destacou especialmente a interpretación de Victor McLaglen, indicando que "nunca tivera unha actuación máis talentosa".^[3]

Premios[editar | editar a fonte]

Premio	Resultado	Candidato
Premios Óscar
Mellor filme	Nomeado	RKO Radio (John Ford, produtor)
Mellor director	Gañador	John Ford
Mellor actor	Gañador	Victor McLaglen
Mellor guión	Gañador	Dudley Nichols
Mellor montaxe	Nomeado	George Hively
Mellor música	Gañador	Max Steiner
Outros premios
National Board of Review, mellor filme	Gañador
New York Film Critics Circle Awards, mellor filme e mellor director	Gañador
Festival Internacional de Cine de Venecia, copa Mussolini	Nomeado	John Ford

Notas[editar | editar a fonte]

↑ ^1,0 ^1,1 Jewel, Richard. 'RKO Film Grosses: 1931-1951', Historical Journal of Film Radio and Television, Vol 14 No 1, 1994, p55.
↑ La Voz de Galicia, 5 de setembro de 2015. Páx. 54
↑ Greene, Graham (11 de outubro de 1935). "Anna Karenina/The Informer". The Spectator. (reimpreso en: John Russel, Taylor, ed. (1980). The Pleasure Dome. p. 26. ISBN 0192812866. )

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

[rko-1] 1,0 ^1,1 Jewel, Richard. 'RKO Film Grosses: 1931-1951', Historical Journal of Film Radio and Television, Vol 14 No 1, 1994, p55.

[2] La Voz de Galicia, 5 de setembro de 2015. Páx. 54

[3] Greene, Graham (11 de outubro de 1935). "Anna Karenina/The Informer". The Spectator. (reimpreso en: John Russel, Taylor, ed. (1980). The Pleasure Dome. p. 26. ISBN 0192812866. )

[1]

[2]

[3]