Mendo de Gundar
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | Oviedo  |
| Morte | Telões (pt)  |
Mendo de Gundar, tamén escrito Dom Mem Gundar[1], nado en Oviedo, en Asturias, daquela na coroa de Galiza-León, e finado en Telões, Portugal foi un cabaleiro e fidalgo do século XII.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Chegou a Portugal co conde Henrique de Borgoña, ao servizo da súa muller Tareixa de León. Foi señor de Gondar (Amarante, Portugal, ao que deu nome; na Galiza actual o apelido Gondar está vinculado a varios lugares[2]) e de São Salvador de Lafões, alcalde de Celorico de Basto e fundador do mosteiro de Gondar. Morreu no concello de Gestaçô, sendo enterrado en Telões.
Relacións familiares[editar | editar a fonte]
Casou no reino de Galicia con Goda, coa que tivo seis fillos:
- Fernão Mendes de Gundar, "o Menino", que casou con María Anes.
- Lourenço Mendes de Gundar, que casou con Elvira Ourigues.
- Egas Mendes de Gundar[3], casada con Maior Pais Pinto.
- Estevainha Mendes de Gundar, casada con Pero Mendes de Aguiar. [4]
- Loba Mendes, casada con Diogo Bravo.
- Urraca Mendes, casada con Alvite Guedaz. [4]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Moreira, Publicada por Miguel. "Sentir Gondar" (en portugués). Consultado o 2022-06-24.
- ↑ kruzul. "Apelidos de Galicia". Apelidos de Galicia. Consultado o 2022-06-24.
- ↑ "Egas Mendes de Gundar". geni_family_tree (en inglés). Consultado o 2022-06-24.
- ↑ 4,0 4,1 Sotto Mayor Pizarro 1997, p. 665 vol. II.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Felgueiras Gayo Carvalhos de Basto, Nobiliário das Famílias de Portugal, 2ª Ed., Braga, 1989, vol. I páx. 223 (Alcoforados).
- Sotto Mayor Pizarro, José Augusto (1997). Linhagens Medievais Portuguesas: Genealogias e Estratégias (1279-1325 (en portugués). Porto: Tese de doutoramento.