Saltar ao contido

Matriz e determinante jacobianos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

En cálculo vectorial, a matriz jacobiana,[1][2][3] dunha función vectorial de varias variábeis é a matriz de todas as súas derivadas parciais de primeira orde. Cando esta matriz é cadrada, é dicir, cando a función toma o mesmo número de variábeis como entrada que o número de compoñentes vectoriais da súa saída, o seu determinante denomínase determinante jacobiano. Tanto a matriz como (se é aplicábel) o determinante adoitan denominarse simplemente como jacobiano.[4] Reciben o nome do Carl Gustav Jacob Jacobi.

Definición

[editar | editar a fonte]

Supoña que f : RnRm é unha función tal que cada unha das súas derivadas parciais de primeira orde existe en Rn. Esta función toma un punto xRn como entrada e produce o vector f(x) ∈ Rm como saída. Entón, a matriz jacobiana de f, denotada como JfRm×n, defínese de tal xeito que a súa entrada (i,j)ésima é , ou explicitamente

onde é a transposta (vector fila) do gradiente da compoñente -ésima.

A matriz jacobiana, cuxas entradas son funcións de x, denótase de varias maneiras; outras notacións comúns inclúen Df, , e .[5][6]

Algúns autores definen o jacobiano como a transposta da forma dada anteriormente.

A matriz jacobiana representa o diferencial de f en cada punto onde f é diferenciábel. En detalle, se h é un vector de desprazamento representado por unha matriz columna, o produto de matrices J(x) ⋅ h é outro vector de desprazamento, que é a mellor aproximación linear do cambio de f nunha veciñanza de x, se f(x) é diferenciábel en x.[a] Isto significa que a función que mapea y en f(x) + J(x) ⋅ (yx) é a mellor aproximación linear de f(y) para todos os puntos y próximos a x. O mapa linear hJ(x) ⋅ h coñécese como a derivada ou a diferencial de f en x.

Cando m = n, a matriz jacobiana é cadrada, polo que o seu determinante é unha función ben definida de x, coñecida como o determinante jacobiano de f. Contén información importante sobre o comportamento local de f. En particular, a función f ten unha función inversa diferenciábel nunha veciñanza dun punto x se e só se o determinante jacobiano é non nulo en x (véxase o teorema da función inversa para unha explicación disto e a conxectura de Jacobi para un problema relacionado de invertibilidade global). O determinante jacobiano tamén aparece ao mudar as variábeis por integrais múltiples (véxase regra de substitución para varias variábeis).

Cando m = 1, é dicir, cando f : RnR é unha función escalar, a matriz jacobiana redúcese ao vector fila ; este vector fila de todas as derivadas parciais de primeira orde de f é a transposta do gradiente de f, é dicir, . Especializando aínda máis, cando m = n = 1, é dicir, cando f : RR é unha función escalar dunha única variábel, a matriz jacobiana ten unha única entrada; esta entrada é a derivada da función f.

Estes conceptos reciben o nome do matemático Carl Gustav Jacob Jacobi (1804–1851).

Matriz jacobiana

[editar | editar a fonte]

O jacobiano dunha función vectorial en varias variábeis xeneraliza o gradiente dunha función escalar en varias variábeis, que á súa vez xeneraliza a derivada dunha función escalar dunha única variábel. Noutras palabras, a matriz jacobiana dunha función escalar en varias variábeis é (a transposta do) seu gradiente e o gradiente dunha función escalar dunha única variábel é a súa derivada.

En cada punto onde unha función é diferenciábel, a súa matriz jacobiana tamén pode considerarse como que describe a cantidade de "estiramento", "rotación" ou "transformación" que a función impón localmente preto dese punto. Por exemplo, se (x′, y′) = f(x, y) se usa para transformar suavemente unha imaxe, a matriz Jacobiana Jf(x, y), describe como se transforma a imaxe na veciñanza de (x, y).

Se unha función é diferenciábel nun punto, a súa diferencial dase en coordenadas pola matriz jacobiana. No entanto, unha función non precisa ser diferenciábel para que a súa matriz jacobiana estea definida, xa que só se require que as súas derivadas parciais de primeira orde existan.

Se f é diferenciábel nun punto p en Rn, entón a súa diferencial represéntase por Jf(p). Neste caso, a transformación linear representada por Jf(p) é a mellor aproximación linear de f preto do punto p, no sentido de que

onde o(‖xp‖) é unha cantidade que se aproxima a cero moito máis rápido que a distancia entre x e p a medida que x se aproxima a p. Esta aproximación especialízase na aproximación dunha función escalar dunha única variábel polo seu polinomio de Taylor de grao un, é dicir,

Neste sentido, o jacobiano pode considerarse como un tipo de "derivada de primeira orde" dunha función vectorial de varias variábeis. En particular, isto significa que o gradiente dunha función escalar de varias variábeis tamén pode considerarse como a súa "derivada de primeira orde".

As funcións diferenciábeis baixo composición f : RnRm e g : RmRk cumpren a regra da cadea, é dicir, para x en Rn.

O jacobiano do gradiente dunha función escalar de varias variábeis ten un nome especial: a matriz hessiana, que nun sentido é a "segunda derivada" da función en cuestión.

Determinante jacobiano

[editar | editar a fonte]
Un mapa non linear envía un pequeno cadrado (esquerda, en vermello) a un paralelogramo distorsionado (dereita, en vermello). O jacobiano nun punto dá a mellor aproximación linear do paralelogramo distorsionado preto dese punto (dereita, en branco translúcido), e o determinante jacobiano dá a razón da área do paralelogramo aproximado en relación á do cadrado orixinal.

Se m = n, entón f é unha función de Rn en si mesma e a matriz Jacobiana é unha matriz cadrada. Podemos entón formar o seu determinante, coñecido como o determinante Jacobiano ou simplemente "o jacobiano".

O determinante jacobiano nun punto dado proporciona información importante sobre o comportamento de f preto dese punto. Por exemplo, a función continuamente diferenciábel f é invertíbel preto dun punto pRn se o determinante jacobiano en p é non nulo. Este é o teorema da función inversa. Ademais, se o determinante jacobiano en p é positivo, entón f preserva a orientación preto de p; se é negativo, f inverte a orientación. O valor absoluto do determinante Jacobiano en p dános o factor polo que a función f expande ou contrae volumes preto de p; esta é a razón pola que aparece na regra de substitución xeral.

O determinante jacobiano úsase ao facer un cambio de variábeis ao avaliar unha integral múltiple dunha función sobre unha rexión dentro do seu dominio. Para acomodar o cambio de coordenadas, a magnitude do determinante jacobiano aparece como un factor multiplicativo dentro da integral. Isto débese a que o elemento n-dimensional dV é en xeral un paralelepípedo no novo sistema de coordenadas, e o n-volume dun paralelepípedo é o determinante dos seus vectores nos bordos.

Segundo o teorema da función inversa, a inversa da matriz da matriz jacobiana dunha función invertíbel f : RnRn é a matriz Jacobiana da función inversa. É dicir, a matriz Jacobiana da función inversa nun punto p é

e o determinante jacobiano é

Se o jacobiano é continuo e non singular no punto p en Rn, entón f é invertíbel cando se restrinxe a algunha veciñanza de p. Noutras palabras, se o determinante Jacobiano non é cero nun punto, entón a función é localmente invertíbel preto dese punto.

A (non demostrada) conxectura de Jacobi está relacionada coa invertibilidade global no caso dunha función polinómica, é dicir, unha función definida por n polinomios en n variábeis. Afirma que, se o determinante jacobiano é unha constante non nula (ou, equivalentemente, que non ten ningún cero complexo), entón a función é invertíbel e a súa inversa é unha función polinómica.

Puntos críticos

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Punto crítico (matemáticas).

Se f : RnRm é unha función diferenciábel, un punto crítico de f é un punto onde o rango da matriz jacobiana non é máximo. Isto significa que o rango no punto crítico é menor que o rango nalgún punto veciño. Noutras palabras, sexa k a dimensión máxima das bólas abertas contidas na imaxe de f; entón un punto é crítico se todos os menores de rango k de f son cero.

No caso onde m = n = k, un punto é crítico se o determinante jacobiano é cero.

Exemplo 1

[editar | editar a fonte]

Considere unha función f : R2R2, con (x, y) ↦ (f1(x, y), f2(x, y)), dada por

Entón temos

A matriz jacobiana de f é

e o determinante jacobiano é

Exemplo 2: transformación de polar a cartesianas

[editar | editar a fonte]

A transformación de coordenadas polares (r, φ) a coordenadas cartesianas (x, y), vén dada pola función F: R+ × [0, 2π) → R2 con compoñentes

O determinante jacobiano é igual a r. Isto pode usarse para transformar integrais entre os dous sistemas de coordenadas:

Exemplo 3: transformación de esféricas a cartesianas

[editar | editar a fonte]

A transformación de coordenadas esféricas (ρ, φ, θ)[7] a coordenadas cartesianas (x, y, z), vén dada pola función F: R+ × [0, π) × [0, 2π) → R3 con compoñentes

A matriz jacobiana para esta mudanza de coordenadas é

O determinante é ρ2 sin φ.

Dado que dV = dx dy dz é o volume para un elemento diferencial de volume rectangular (porque o volume dun prisma rectangular é o produto dos seus lados), podemos interpretar dV = ρ2 sin φ como o volume do elemento diferencial de volume esférico. A diferenza do volume do elemento diferencial de volume rectangular, o volume deste elemento diferencial de volume non é unha constante e varía coas coordenadas (ρ e φ). Pode usarse para transformar integrais entre os dous sistemas de coordenadas:

Exemplo 4

[editar | editar a fonte]

A matriz jacobiana da función F : R3R4 con compoñentes

é

Este exemplo mostra que a matriz jacobiana non ten por que ser unha matriz cadrada.

Exemplo 5

[editar | editar a fonte]

O determinante jacobiano da función F : R3R3 con compoñentes

é

A partir disto vemos que F inverte a orientación preto dos puntos onde x1 e x2 teñen o mesmo signo; a función é localmente invertíbel en todas as partes agás preto dos puntos onde x1 = 0 ou x2 = 0.

Intuitivamente, se se comeza cun obxecto pequeno arredor do punto (1, 2, 3) e se aplica F a ese obxecto, obterase un obxecto resultante con aproximadamente 40 × 1 × 2 = 80 veces o volume do orixinal, coa orientación invertida.

  1. "Jacobian - Definition of Jacobian in English by Oxford Dictionaries". Oxford Dictionaries - English. Arquivado dende o orixinal o 1 decembro 2017. Consultado o 2 May 2018. 
  2. "the definition of jacobian". Dictionary.com. Arquivado dende o orixinal o 1 decembro 2017. Consultado o 2 May 2018. 
  3. Team, Forvo. "Jacobian pronunciation: How to pronounce Jacobian in English". forvo.com. Consultado o 2 May 2018. 
  4. W., Weisstein, Eric. "Jacobian". mathworld.wolfram.com. Arquivado dende o orixinal o 3 novembro 2017. Consultado o 2 May 2018. 
  5. Holder, Allen; Eichholz, Joseph (2019). An Introduction to computational science. International Series in Operations Research & Management Science. Cham, Switzerland: Springer. p. 53. ISBN 978-3-030-15679-4. 
  6. Lovett, Stephen (2019-12-16). Differential Geometry of Manifolds. CRC Press. p. 16. ISBN 978-0-429-60782-0. 
  7. Joel Hass, Christopher Heil, e Maurice Weir. Thomas' Calculus Early Transcendentals, 14e. Pearson, 2018, p. 959.
  1. A diferenciabilidade en x implica, pero non está implicada por, a existencia de todas as derivadas parciais de primeira orde en x, e polo tanto é unha condición máis forte.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]