Marianna Florenzi

Marianna Florenzi

Biografía
Nacemento	9 de novembro de 1802 Rávena, Italia
Morte	15 de abril de 1870 (67 anos) Florencia, Italia
Educación	Universidade de Perugia
Actividade
Ocupación	lingüista, filósofa, salonnière, tradutora
Familia
Cónxuxe	Evelyn Waddington (1836–)
Parella	Lois I de Baviera
Fillos	Ludovico Florenzi  () Lois I de Baviera
Descrito pola fonte	Forgotten Women: The Writers

Marianna Bacinetti, máis coñecida como Marianna Florenzi, nada en Rávena o 9 de novembro de 1802 e finada en Florencia o 15 de abril de 1870, foi unha marquesa, filósofa e tradutora italiana.

Traxectoria

Filla do conde Pietro Alessandro Massimiano Bacinetti de Rávena e a súa dona, a condesa Laura Rossi di San Secondo. Xa que logo, dende nova tivo unha educación literaria esmerada, e dedicouse con paixón á lectura de obras filosóficas. Neste sentido, cumpriu co ideal feminino da época de muller educada que actuaba como anfitrioa de reunións culturais e salóns. Foi unha das primeiras mulleres en cursar oficialmente o ensino superior en Italia, estudando Ciencias Naturais na Universidade de Perugia. Durante esta época, traduciu a Monadoloxía de Leibniz ao italiano, e divulgou os traballos de Kant, Spinoza ou Schelling. A nivel político, apoiou o movemento de unificación italiano e, en 1850, publicou Confutazione del socialismo e comunismo (en galego: Refutación do socialismo e do comunismo) que, como moitas das súas obras, foi incluída no Index Librorum Prohibitorum da Igrexa. Durante corenta anos foi amiga e amante de Lois I de Baviera, quen sempre procuraba o seu consello, incluso en materia de goberno. Consérvanse unhas 3000 cartas de Florenzi a Lois I, así como outras 1500 contestacións deste.

Florenzi dedicouse á vida política de Perugia e, tras participar nos alzamentos de 1831, axudou a numerosos patriotas, acolléndoos na súa vila Colombella. A súa casa converteuse así nun importante centro de reunións para militantes políticos, mais tamén para escritores e eruditos.

Debido ás súas posturas liberais, foi criticada polo goberno papal, que prohibiu a publicación dos seus textos. Co paso dos anos, Florenzi achegouse cada vez máis ás ideas de Hegel, aínda que sen separarse da filosofía de Schelling. Esta nova concepción levouna a contactar co pensador francés Victor Cousin, con quen se carteou entre 1862 e 1864.

Casou dúas veces: en 1819, co marqués Ettore Florenzi, en Perugia; en maio de 1836, co inglés Evelyn Waddington, en Florencia. Tivo un fillo, Ludovico, nado o 31 de outubro de 1821. Malia ser oficialmente descendente de Ettore Florenzi, é probable que fose fillo do seu padriño, Lois I de Bavaria, quen coidou del toda a súa vida.

Finou en Florencia o 15 de abril de 1870. As súas contribucións filosóficas só foron recoñecidas tras o seu pasamento. Giovanni Gentile remarcou as súas achegas ao idealismo, así como a súa orixinalidade especulativa.

Publicacións

• Pensieri Filosofici ("Pensamentos filosóficos", 1840).
• Filosofemi di cosmologia e di ontologia ("Filosofemas de cosmoloxía e ontoloxía", 1863).
• Saggi di psicologia e di logica ("Ensaios de psicoloxía e lóxica", 1864).
• Saggio sulla natura ("Ensaio sobre a natureza", 1866).
• Saggio sulla filosofia dello spirito ("Ensaio sobre a filosofía do espírito", 1867).
• Dell'immortalità dell'anima ("Sobre a inmortalidade da alma", 1868).

Véxase tamén

Bibliografía

• Valori, Furia (2018). "Le Lettere filosofiche di Marianna Florenzi Waddington: panteismo o panenteismo?" (PDF). Rivista di Filosofia (en italiano) VII (7): 227–246. ISSN 2280-8566.