Maria Mercè Roca
| Maria Mercè Roca | |
|---|---|
.jpg) | |
| Nome completo | Maria Mercè Roca |
| Nacemento | 19 de xullo de 1958 |
| Lugar de nacemento | Portbou |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | guionista, escritora, política e mestra |
| Premios | Premio Josep Plá, Mercè Rodoreda Award, Prêmio Sant Jordi de romance, Premio Ramón Llull das letras catalás e Premio Barcanova |
| Na rede | |
| http://www.mariamerceroca.cat/ | |
   | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Maria Mercè Roca i Perich, nada en Portbou (Provincia de Xirona) o 19 de xullo de 1958, é unha escritora e política catalá.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Nada no seo dunha familia obreira, de moza marchou a estudar a Xirona, onde acabaría fixando a súa residencia. A pesar de non completar os estudos de Filoloxía Catalá, exerceu moitos anos a docencia do catalán. A mediados da década de 1980 incorporouse ao panorama literario gañando o premio Víctor Català. Continuaría a actividade literaria cunha abundante produción de contos, novelas e o guión do serial televisivo Secrets de família, emitido por TV3. A súa carreira non estivo exenta de recoñecementos, en forma de premios literarios e de traducións das súas obras ao castelán, ao vasco, ao francés, ao alemán e ao neerlandés.
Activa en política, foi deputada ao Parlamento de Cataluña desde 2003 até 2010 coa Associació Catalunya 2003, integrada en Esquerra Republicana de Catalunya.[1]
Obra[editar | editar a fonte]
Narrativa breve[editar | editar a fonte]
- Ben Estret (1986)
- Sort que hi ha horitzó (1986)
- A col·leccionista de somnis (1987)
- A veu del foc (1988)
- Capitells (1988)
- L'escrivent i altres contes (1994)
- Contes personals (2001; escolma de Carles Cortès)
- Kèntira (2006)
Novela[editar | editar a fonte]
- Els arbres vençuts (1987)
- El present que m'acull (1987)
- Perfum de nard (1988)
- Com un miratge (1988)
- La casa gran (1990)
- Temporada baixa (1990)
- Greuges infinits (1992)
- Cames de seda (1993)
- L'àngel del vespre (1998)
- Temps de perdre (1999)
- Delictes d'amor (2000)
- Una mare com a tu (2002)
- L'últim tren (2003)
- Els dies difícils (2005)
Non ficción[editar | editar a fonte]
- El món era a fora (entrevistas, 2001)
- Coses que fan que a vida valgui a pena (2005)
Premios[editar | editar a fonte]
- 1985: Premio Mercè Rodoreda de contos e narracións por Sort que hi ha l'horitzó
- 1987: Premio Josep Pla por El present que m'acull
- 1992: Premio Sant Jordi de novela por Cames de seda
- 2000: Premio Ramon Llull de novela por Delictes d'amor
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Esquerra.cat (ed.). "Maria Mercè Roca" (en catalán). Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2015. Consultado o 3 de marzo del 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Maria Mercè Roca
- Maria Mercè Roca, na Associació d'Escriptors en Llengua Catalana. En catalán, castellano e inglés.
- La autora en Qui és qui de les lletres catalanes (en catalán).
