Margarita Stolbizer
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 17 de marzo de 1955 (69 anos) Morón, Arxentina |
Membro da Câmara dos Deputados da Argentina (pt)  | |
| 10 de decembro de 2021 – Circunscrición electoral: Provincia de Buenos Aires | |
| Membro da Câmara dos Deputados da Argentina (pt) | |
| 10 de decembro de 2013 – 9 de decembro de 2017 Circunscrición electoral: Provincia de Buenos Aires | |
| Membro da Câmara dos Deputados da Argentina (pt) | |
| 10 de decembro de 2009 – 9 de decembro de 2013 Circunscrición electoral: Provincia de Buenos Aires | |
| Membro da Câmara dos Deputados da Argentina (pt) | |
| 10 de decembro de 2001 – 9 de decembro de 2005 Circunscrición electoral: Provincia de Buenos Aires | |
| Membro da Câmara dos Deputados da Argentina (pt) | |
| 10 de decembro de 1997 – 9 de decembro de 2001 Circunscrición electoral: Provincia de Buenos Aires | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Arxentina |
| Educación | Universidade de Morón (pt) |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Buenos Aires |
| Ocupación | política , avogada |
| Partido político | GEN (en) |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Fillos | Nicolás Laprovíttola |
  | |
Margarita Stolbizer[1], nada en Morón, Buenos Aires o 17 de marzo de 1955, é unha política e avogada arxentina, que foi candidata presidencial nas eleccións de 2015.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Estudou dereito na Universidade de Morón. Foi secretaria xeral do Colexio de Avogados da súa localidade natal e membro da Xunta de Goberno da Federación Arxentina de Colexios de Avogados (FACA). Comezou a súa militancia política nas mocidades da Unión Cívica Radical e foi directora de acción social do concello de Morón desde 1983 ata 1985, ano no que entrou no consistorio como concelleira, nas listas da UCR. En 1997 presentouse a deputada nacional resultando elixida, nesa época frmaba parte da Corrente de Opinión Nacional, unha corrente interna da UCR liderada por Federico Storani.
Nas eleccións de 2003 foi candidata a gobernadora da provincia de Buenos Aires pola UCR, logrando o cuarto lugar co 8,97% dos votos (530 538 votos).[2]
En 2007 integrou un grupo de dirixentes radicais que pretendían que a UCR apoiase a candidatura presidencial de Elisa Carrió, ex-afiliada radical, nas eleccións dese ano. Esa postura quedou en minoría, a UCR apoiou a candidatura de Roberto Lavagna, como consecuencia o sector liderado por Stolbizer separouse do partido, entrando na Coalición Cívica, que a designou como a candidata a gobernadora da provincia de Buenos Aires. Asemade, o grupo organizouse como un partido político novo, baixo a denominación de Xeración para un Encontro Nacional (XENE). Nas eleccións obtivo o segundo lugar cun millón cen mil votos (16.6%), tras de Daniel Scioli, da Fronte para a Vitoria (48,1%).
Volveu presentar candidatura a gobernadora da Provincia de Buenos Aires nas eleccións de 2011 pola Fronte Ampla Progresista, situándose en terceiro lugar cun 11,68% dos votos, por baixo de Francisco De Narváez (15,87%) e de Daniel Scioli (55,06%). Nas eleccións lexislativas de 2013 formou parte da Fronte Progresista, Cívica e Social, encabezando a lista de deputados nacionais. Nas primarias de 2013 obtivo o terceiro lugar cun 11,10% dos votos, por tras de Martín Insaurralde (29,60%) e Sergio Massa (35,10%).
O 9 de maio de 2014 asumiu a presidencia do seu partido por dous anos, presentando a súa candidatura á presidencia arxentina pola Fronte Progresistas.
