Margareta Niculescu

Margareta Niculescu

Biografía
Nacemento	(ro) Margareta-Cecilia Herscovici 4 de xaneiro de 1926 Iași (Reino de Romanía)
Morte	19 de agosto de 2018 (92 anos) Charleville-Mézières (Francia)
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Romanía República Socialista de Romanía República Popular da Romênia (pt) Francia
Actividade
Campo de traballo	Puppetry company (en) , theater management (en) , directing (en) , xornalismo e pedagoxía
Ocupación	director teatral , directora de teatro , pedagoga , puppet designer (en) , monicrequeira , xornalista
Empregador	National School for Higher Education in Puppetry Arts (en) , directora (1987–1998)
Lingua	Lingua romanesa e lingua francesa
Premios (1978)  Premio Erasmus

Margareta Niculescu, nada en Iaşi (Romanía) o 4 de xaneiro de 1926 e finada en Charleville-Mézières (Francia) o 19 de agosto de 2018 foi unha artista, monicrequeira, profesora e directora de teatro romanesa. Dende a década de 1950 contribuíu á renovación da arte dos monicreques en Europa e no resto do mundo. Foi directora do Teatro Tandarica de Bucares. Entre 2000 e 2004 foi a presidenta da International Puppetry Association en Charleville-Mezieres e cofundou con Jacques Felix, a Escola Nacional das Artes dos Monicreques nesa cidade. En 1978 recibiu o premio Erasmus xunto con outros destacados monicrequeiros como Yves Joly, Peter Schumann e os irmáns Napoli.

Traxectoria

Nada en Iaşi, Romanía, Niculescu descubriu un grupo de monicrequeiros e considerou a súa arte teatral e dirixida precisamente aos seus proxectos. O teatro de monicreques nesa época non estaba nin estruturado nin profesionalizado en Romanía, senón que pequenos grupos de artistas creaban as súas personaxes dende o folclore tradicional.

Nese tempo o Partido Comunista Romanés tomou o poder e aboliu a monarquía, proclamando a República Popular de Romanía o 30 de decembro de 1947. O partido creou entón unha nova rede de institucións culturais controladas polo estado. Como parte do proceso, Niculescu foi convidada polo Ministerio de Cultura a axudar a levar os monicreques a un novo nivel como teatro nacional. Neste novo campo, Niculescu comezou estudos no Instituto das Artes Teatrais e Cinematográficas de Bucarest, e converteuse en directora do Teatro Tandarica da capital. Nese momento tiña vinte e tres anos e permaneceu no cargo entre 1949 e 1986. Como directora, recibiu o premio Erasmus en 1978, recoñecida por ser "un teatro colorista e imaxinativo que tivo unha influencia fértil nos monicreques de posguerra".

En 1985–1986, despois de 37 anos á fronte do Tandarica Theater, Niculescu (con Jacques Felix) fundou o Instituto Internacional de Monicreques nas Ardenas. Tres anos máis tarde, de novo con Felix, creou a Escola Nacional de Monicreques en Charleville Mezieres, da que foi directora entre 1987 e 1998.

Niculescu faleceu o 19 de agosto de 2018 en Charleville-Mézières, aos 92 anos.

Obras

• Světové loutkářství : současné loutkové divadlo slovem i obrazem, 1966, en checo.
• The puppet theatre of the modern world; an international presentation in word and picture, UNIMA, 1967, inglés e alemán.
• Puppentheater der Welt; zeitgenössisches Puppenspiel in Wort und Bild, UNIMA, 22 reimpresións 1965 – 1968 en Alemaña.
• Marionnettes du monde entier : théâtres de marionnettes contemporains, UNIMA, 1967, en francés.
• L'avant-garde et la marionnette, 1988, en francés.
• Die Avantgarde und das Figurentheater, 1993, en alemán.
• Marionnettes en territoire brésilien, Festival mondial des théâtres de marionnettes, 1994, en francés.
• Passeurs et complices (Passing it on), Institut international de la marionnette, en francés e inglés, 2009.