Manuel Pardo de Andrade

Pazo de Xaz (Dorneda), residencia de Manuel Pardo de Andrade.

Manuel Pardo de Andrade, nado no pazo de Xaz (Oleiros) o 21 de novembro de 1760 e finado en Francia en maio de 1832, foi un intelectual liberal e crego coñecido polos seus escritos tanto literarios como xornalísticos.

Traxectoria

Era o segundo fillo dunha familia fidalga. Testemuño directo da decadencia do Antigo Réxime, Pardo de Andrade foi un liberal convicto.

Rogos de un escolar gallego a Virxê do Bo Acerto para que libre a terra da Inquisición, 1841 (en PDF).

Desenvolveu un importante labor na prensa durante a guerra contra o francés (1808-1814) e a época posterior a esta. Foi moi coñecido polos seus ideais anti-inquisitoriais, os cales aparecen reflectidos na súa obra máis coñecida, o seu poema en romance Rogos dun Gallego, publicado de forma anónima en 1813 por Valentín de Foronda e xa posteriormente co nome do autor. En 1841 saíu unha edición na Coruña co título de Rogos de un escolar gallego á Virxê do Bo Acerto para que libre á Terra da Inquisición.

En 1814, coa chegada de Fernando VII ao trono español, caeu na obriga de exiliarse en Francia. Volveu á Coruña en 1820, coa instauración do Trienio Liberal. Mais en 1823, após da intervención dos Cen Mil Fillos de San Luís e do restablecemento do absolutismo, tivo que regresar a Francia, onde morreu en 1832.

Véxase tamén

Bibliografía

• TARRÍO VARELA, A.: Literatura galega, Xerais, 1994, páx. 99.
• SAURIN DE LA IGLESIA, M.R.: Manuel Pardo de Andrade y la crisis de la Ilustración (1760-1832). Autoedición. A Coruña, 1991.

Ligazóns externas

• Papeis condenados textos publicados en lingua galega no pregaleguismo [1]. Consello da Cultura Galega.
• "Rogos dun gallego (1813)" Real Academia Galega.