Manuel Lorenzo Baleirón
| Manuel Lorenzo Baleirón | |
|---|---|
 | |
| Nacemento | 1957 |
| Lugar de nacemento | Dodro |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | profesor de ensino secundario e escritor |
| Fillos | María Lorenzo Miguéns |
| Irmáns | Eusebio Lorenzo Baleirón |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Manuel Lorenzo Baleirón, nado en Tarrío (Laíño, Dodro) en 1957, é un escritor e profesor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Licenciado en Filosofía e en Historia da Arte. Foi mestre en Educación Secundaria no IES Macías o Namorado de Padrón.
É irmán de Eusebio Lorenzo Baleirón e pai de María Lorenzo Miguéns.
Obras[editar | editar a fonte]
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Tonas de laranxa, 2012, Xerais. Con María Lorenzo Miguéns.
- O sombreiro de Murga, 2021, Fundación Rosalía de Castro.
Ensaio[editar | editar a fonte]
- Toponimia de Dodro e Laíño. Os nomes na auga, 2011, Concello de Dodro.
- Sen agardar a Ulises. Vida de Rosalía, 2013, Fundación Rosalía de Castro.[1]
Edicións[editar | editar a fonte]
- Gramática do silencio. Obra poética, de Eusebio Lorenzo Baleirón, 1996, Espiral Maior. Con Paulino Vázquez.
Colectivas[editar | editar a fonte]
- Galego 8, 1986, Editorial Vía Láctea.
Premios[editar | editar a fonte]
- Cogañador do Premio Xerais no 2012, xunto a María Lorenzo Miguéns, por Tonas de laranxa.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Sen agardar a Ulises. Vida de Rosalía entrevista en Zigzag diario, TVG.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Ficha do autor en Xerais.
- Tonas de laranxa. Artigos. Blog Xerais. Arquivado 05 de xaneiro de 2017 en Wayback Machine.
