Manuel Fabeiro
| Manuel Fabeiro | |
|---|---|
| Nacemento | 7 de agosto de 1916 |
| Lugar de nacemento | Muros |
| Falecemento | 20 de xullo de 1992 |
| Lugar de falecemento | Noia |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | historiador e escritor |
| Na rede | |
 | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Manuel Fabeiro Gómez, nado en Muros o 7 de agosto de 1916 e finado en Noia o 20 de xullo de 1992, foi un historiador e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi carpinteiro ebanista, e traballou como auxiliar e logo como oficial no Xulgado de Noia. Ingresou en 1934 nas Mocedades Galeguistas. En 1950 fundou en Noia a revista Tapal con Andrés Rodríguez Millares, que dirixiron ata a súa desaparición en 1955. Colaborou en Compostellanum, Lar, Poesía española, Boletín da Real Academia Galega, Cuadernos de Estudios Gallegos, La Noche e Grial. Foi cronista oficial de Muros e de Noia.[1]
Obras[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Follas de un arbre senlleiro, 1951.
- Quechemare da saudade, 2010.
- Intres, 2013.
- Poemas postistas, Poemas do vento, Concello de Noia, 2017
Artigos[editar | editar a fonte]
- "Ordenanzas de la villa de Noya de 1589".
- "Os cobrados de Noya".
- "Una biblioteca noyesa de finales del siglo XVIII".
- "La Santa Biblia y la filatelia".
- "Matasellos religiosos de Galicia".
- "O correr da pluma".
- "Breves notas sobre Añón".
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Fabeiro na memoria". El Correo Gallego. 12 de outubro de 2008.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Pequena biografía
- "Aquel muradán que foi un gran noiés" La Voz de Galicia, 20/5/2012.
