Maksym Koval

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Maksym Koval
Koval co Dynamo Kyiv en 2010
Información persoal
Nome Maksym Anatoliyovych Koval
Nacemento 9 de decembro de 1992 (31 anos)
Lugar de nacemento Zaporíjia
Altura 1,90 m.
Posición Gardameta
Información de club
Club actual Sheriff Tiraspol
Número 35
Carreira xuvenil
2004–2008 Metalurh Zaporizhya
Carreira sénior
Anos Equipos Aprs (Gls)
2008–2010 Metalurh Zaporizhzhia 22 (0)
2010–2019 Dynamo de Kíiv 74 (0)
2014–2015Hoverla Uzhhorod (cedido) 21 (0)
2015–2016Odense Boldklub (cedido) 10 (0)
2018Deportivo da Coruña (cedido) 2 (0)
2018–2019Al Fateh (cedido) 29 (0)
2019–2022 Al Fateh 75 (0)
2022– Sheriff Tiraspol 13 (0)
Selección nacional
2008–2009 Ucraína sub-17 8 (0)
2009 Ucraína sub-18 1 (0)
2010–2011 Ucraína sub-19 6 (0)
2010 Ucraína sub-20 1 (0)
2010–2012 Ucraína sub-21 11 (0)
2012– Ucraína 2 (0)
Na rede
UEFA: 250004736 Editar o valor em Wikidata
Partidos e goles só en liga doméstica.
Club: actualizado a 14 de xullo de 2021
Selección: actualizado a 10 de novembro de 2017editar datos en Wikidata ]

Maksym Anatoliyovych Koval (en ucraíno: Максим Анатолійович Ковальnado), nado en Zaporizhzhia o 9 de decembro de 1992, é un futbolista ucraíno. Xoga de gardameta e o seu equipo actual é o Sheriff Tiraspol de Transnistria.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezou a xogar ao fútbol na canteira do Metalurh Zaporizhzhia da súa Zaporizhzhia natal, debutando co primeiro equipo o 1 de novembro de 2009, con só 16 anos, nun partido da Premier Liha fronte ao Zakarpatia Uzhhorod, aproveitando as baixas do resto de gardametas do equipo.[1] A súa boa actuación no encontro, que acabou en vitoria por 3-0, permitiu que seguise como titular durante as seguintes xornadas. No seu terceiro partido conseguiu manter a portería a cero diante do Dynamo de Kíiv, deténdolle un penalti a Artem Milevskyi no minuto 94.[2] Defendeu a portería do Metalurh durante todos os restantes encontros da tempada, encaixando 23 goles en 19 xornadas.

O seu rendemento e precocidade chamaron a atención do Dynamo, que o contratou a comezos da tempada 2010/11. Debutou co club nun encontro da previa da Liga de Campións contra o Ajax, aproveitando a lesión de Oleksandr Shovkovskyi, e a súa impresionante actuación afianzouno na titularidade para os seguintes partidos. Con todo, trala recuperación de Shovkovskyi, Koval regresou ao banco de suplentes. Pechou a campaña cun total de 18 partidos.

Disputou 80 partidos durante os seguintes tres anos, antes de saír cedido ao Hoverla Uzhhorod na tempada 2014/15 e ao Odense Boldklub dinamarqués na seguinte. A continuación regresou ao Dynamo, onde tivo que competir polo posto de titular con outros gardametas como Artur Rudko e Denys Boyko.

O 22 de xaneiro de 2018 volveu saír cedido, desta vez ao Deportivo da Coruña da Primeira División de España, co que asinou ata o remate da tempada 2017/18, con obriga de compra en caso de permanencia.[3] O club galego estaba a ter problemas para encontrar un xogador de garantías para a portería, pola que xa pasaran ata catro gardametas durante a tempada: Rubén Martínez, Tytoń, Pantilimon e Francis.[3]

Na xornada 27, co Deportivo afundido na zona de descenso, o adestrador Clarence Seedorf decidiu darlle a oportunidade a Koval ante o Eibar en Riazor. Con todo, só durou 39 minutos sobre o terreo de xogo, ata que foi expulsado logo dunha dura entrada sobre Joan Jordán.[4][5] Xogou só outro partido co Deportivo, na derradeira xornada de liga fronte ao Valencia, co equipo xa descendido, e tampouco chegou a acabar o encontro, sendo substituído no minuto 83 por Tytoń.[6]

Na tempada 2018/19 foi cedido ao Al Fateh. No club saudita encontrou a estabilidade deportiva que non tiña nas últimos tempadas, disputando 29 encontros da liga saudita e un da Copa do Rei. Ao remate da cesión, o Al Fateh fixo efectiva a súa opción de compra do xogador, ao que asinou polos seguintes tres anos.[7]

En agosto de 2022 fichou polo Sheriff Tiraspol de Transnistria,[8] co que gañou tanto a Superliga de Moldavia como a Copa de Moldavia durante a súa primeira tempada.

Selección ucraína[editar | editar a fonte]

Despois de ser internacional nas categorías inferiores, o 1 de xuño de 2012 debutou coa selección ucraína absoluta nun amigable ante Austria no Tivoli-Neu Stadion de Innsbruck.[9] Foi convocado por Oleg Blokhin para a Eurocopa de 2012, aínda que quedou no banco nos tres partidos do seu equipo, sendo o gardameta titular Andriy Pyatov. Xogou o seu segundo e último partido coa selección cinco anos despois do primeiro, o 10 de novembro de 2017, fronte a Eslovaquia.[10]

Palmarés[editar | editar a fonte]

Dynamo de Kíiv
Sheriff Tiraspol

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Metalurh Zaporizhzhia 3-0 Zakarpatia Uzhhorod". Transfermarkt (en inglés). Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  2. "Metalurh Zaporizhzhia 0-0 Dynamo de Kíiv". Transfermarkt (en inglés). Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  3. 3,0 3,1 Torrente, Pepe (22 de xaneiro de 2018). ""Cuando me llegó la oferta del Dépor no lo pensé mucho"". Marca (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  4. Yordi, Juan (3 de marzo de 2018). "Desastroso debut de Koval: regaló un gol y fue expulsado en 38 minutos". Marca (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  5. Pereira, Eder (12 de setembro de 2023). "De Lucas Pérez a Maksim Koval". DxT Campeón (en castelán). Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  6. "Un (pequeño) premio para Tyton" (en castelán). 20 de maio de 2018. Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  7. "Официально. Максим Коваль — больше не игрок киевского «Динамо»" (en ucraíno). 1 de xullo de 2019. Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  8. "Добро пожаловать, Максим Коваль" (en ruso). 13 de agosto de 2022. Consultado o 20 de decembro de 2023. 
  9. "Austria 3-2 Ucraína". Transfermarkt (en inglés). Consultado o 21 de decembro de 2023. 
  10. "Ucraína 2-1 Eslovaquia". Transfermarkt (en inglés). Consultado o 21 de decembro de 2023. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]