Makira
| Makira | |
|---|---|
| San Cristóbal | |
 Situación da Illa de Santa Isabel | |
 Localización da illa | |
| Situación | |
| País | Illas Salomón |
| Provincia | Makira |
| Mar | Océano Pacífico |
| Coordenadas | 10°33′04″S 161°49′41″L / -10.55111, -161.82806Coordenadas: 10°33′04″S 161°49′41″L / -10.55111, -161.82806 |
| Xeografía | |
| Superficie | 3.190 km² |
| Longura máxima | 139 km |
| Largura máxima | 40 km. |
| Punto máis alto | 1.040 m. |
| Demografía | |
| Capital | Kirakira (2.461 hab. 2013) |
| Poboación | 10.000 (1.999) |
A illa de Makira (antes San Cristóbal) é a illa máis grande da provincia de Makira-Ulawa nas Illas Salomón. A illa está situada ao leste de Guadalcanal e ao sur do Malaita. A cidade máis grande e capital é Kirakira.
Historia[editar | editar a fonte]
O primeiro avistamento de Makira rexistrado polos europeos foi pola expedición española de Álvaro de Mendaña en xuño de 1568. Máis precisamente o avistamento e tamén o desembarco en San Cristóbal debeuse a unha viaxe local que partiu De Guadalcana nun bote pequeno, nos relatos o bergantín "Santiago", ao mando de Alférez Hernando Enríquez e Hernán Gallego como piloto. Chamárona San Cristóbal.[1][2]
Xeografía[editar | editar a fonte]
Illa Makira, ten 3190 km², 139 km de longo por 40 km de largo. As montañas corren como unha columna vertebral polo centro da illa, o punto máis alto alcanza os 1040 m, logo cae abruptamente cara ao mar ao longo da súa costa sur. Moitos ríos surcan a illa en liñas aproximadamente paralelas cada dous ou cinco quilómetros. Makira ten máis pantanos interiores e crocodilos de auga salgada que calquera outra illa nas Illas Salomón. A súa costa é a única parte das Illas Salomón onde se coñece a rara tortuga Oliva, ou Pacific Ridley, que a visita e anida.
Debido a que a illa de Makira estivo illada durante longos períodos de tempo durante períodos de alto nivel do mar, evolucionaron unha ampla variedade de plantas e animais únicos. Por exemplo, 12 das súas 70 especies de aves residentes son endémicas, do mesmo xeito que dúas especies de árbores. Esta singularidade destaca a importancia de preservar o hábitat forestal de Makira.
