Magion

Magion foi unha serie de satélites artificiais científicos da República Checa.^[1]

Características[editar | editar a fonte]

Os satélites Magion foron satélites checos deseñados para estudar a magnetosfera e a ionosfera terrestres. Houbo cinco satélites Magion, lanzados entre 1978 e 1996 a bordo de diferentes tipos de foguetes.^[1]

Magion 1[editar | editar a fonte]

Magion 1 foi lanzado como un subsatélite do satélite soviético Interkosmos 18 o 24 de outubro de 1978 mediante un foguete Kosmos 3M. Estabilizábase magneticamente levaba experimentos ionosféricos relacionados co proxecto de Estudo Magnético Internacional. Tiña forma de caixa de 30 x 30 x 15 cm. O satélite adicábase principalmente a medir sinais VLF.^[2]^[1]

Magion 2[editar | editar a fonte]

Magion 2 foi subsatélite de Interkosmos 24 e tiña unha masa de 65 kg, cunha forma poliédrica distinta á de Magion 1 e similar á que terían o resto de membros da serie de satélites Magion. Tiña unha serie de mastros con sensores, un sistema de recolección de datos dixital e un sistema de propulsión baseado en gas. Estaba adicado a investigar a estrutura dos fenómenos asociados á inxección de plasma na magnetosfera terrestre. Foi lanzado o 28 de setembro de 1989 mediante un foguete Tsiklon-3.^[3]^[1]

Magion 3[editar | editar a fonte]

Magion 3 funcionou como subsatélite de Interkosmos 25 co obxectivo de estudar a radiofrecuencia nas áreas aurorais, a dinámica dos feixes modulados e os plasmoides no plasma próximo á Terra, a natureza da relación electrodinámica das ondas electromagnéticas na magnetosfera e a ionosfera e á busca de solitóns electromagnéticos en contornas perturbadas. Foi enviado ao espazo o 18 de decembro de 1991 mediante un Tsiklon-3.^[3]^[1]

Magion 4 e Magion 5[editar | editar a fonte]

Ambos satélites foron destinados ao mesmo proxecto, no que servirían de subsatélites aos satélites Interbol 1 e Interbol 2 para estudar os mecanismos físicos responsables da transmisión da enerxía do vento solar á magnetosfera, o seu almacenamento alí e a posterior disipación na magnetocola e nas zonas aurorais. Magion 4 ou S2-X (subsatélite de cola, en ruso) estudaría a zona da magnetocola, mentres que Magion 5 ou S2-A (subsatélite da aurora) orbitaría cruzando os óvalos aurorais para medir a aceleración das partículas aurorais e o fluxo de correntes eléctricas que conectan a magnetocola e a ionosfera. Magion 4 foi lanzado o 2 de agosto de 1995 e Magion 5 o 29 de agosto de 1996, ambos a bordo de foguetes Molniya M.^[3]^[1]

Historial de lanzamentos[editar | editar a fonte]

Misión^[1]^[2]^[3]	Data de lanzamento^[1]^[2]^[3]	Foguete lanzador^[1]^[2]^[3]	Notas^[1]^[2]^[3]
Magion 1	24 de outubro de 1978	Kosmos 3M	Éxito
Magion 2	28 de setembro de 1989	Tsiklon 3	Éxito
Magion 3	18 de decembro de 1991	Tsiklon 3	Éxito
Magion 4	2 de agosto de 1995	Molniya M	Éxito
Magion 5	29 de agosto de 1996	Molniya M	Éxito

Notas[editar | editar a fonte]

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 Mark Wade (2020). "Magion" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "Magion 1" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 ^3,6 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "Magion 2, 3, 4, 5" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

[astronautix-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 Mark Wade (2020). "Magion" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.

[gunter1-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "Magion 1" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.

[gunter2-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 ^3,6 Gunter Dirk Krebs (2020). Gunter's Space Page, ed. "Magion 2, 3, 4, 5" (en inglés). Consultado o 4 de setembro de 2020.

[1]

[2]

[3]