Míllara (zooloxía)
En zooloxía denomínase míllara á masa compacta formada polo conxunto de pequenos ovos de certos peixes e crustáceos, envoltos nunha membrana.[1]
Observación[editar | editar a fonte]
- O termo úsase xeralmente en plural.[1]
Gastronomía[editar | editar a fonte]
As míllaras son unha gran concentración de ovos de peixes e outros animais mariños como o ourizo de mar, as gambas, a vieira, e algúns tiburóns e, dentro dos non mariños, os dalgunhas ras.
Empréganse en cociña en moitos pratos, incluso crúdas ou queimadas. O caviar, considerado unha delicia culinaria, son míllaras da femia do esturión.
Usos culinarios segundo os países[editar | editar a fonte]
.jpg)
España[editar | editar a fonte]
É común en todo o territorio español o emprego de míllaras de pescada, atún e outros peixes na cociñna española. Sérvense tanto crúas, como asadas, fritas ou adubiadas.[2] As míllaras de atún son un elemento típico das táboas ou pratos de salazones xunto ao bonito seco ou a mojama. Na Rexión de Murcia é habitual o consumo de míllaras de muxo salgado. No Principado de Asturias comen as míllaras dos oricios (ourizos de mar). En Galicia as preferidas son as da centola e as da vieira acabadas de cocer.
Italia[editar | editar a fonte]
En Italia a bottarga é unha masa constituída por míllaras salgadas de muxo usada como aderezo dalgúns tipos de pasta.
Grecia e Turquía[editar | editar a fonte]
O tarama turco é un meze turco e grego que emprega míllaras como principal ingrediente. É típico da illa de Leucas (Λευκάδα). O resto dos ingredientes poden variar, pero adoitan incluír aceite de oliva, allo, tomate, noces e pemento vermello. O meze chámase taramosalata (ταραμοσαλάτα) en grego, e consiste en míllaras con zumeo de limón, cebola, allo e aceite de oliva.
Dinamarca[editar | editar a fonte]
As míllaras de Cyclopterus lumpus (stenbider) son moi prezadas na cociña danesa. Así mesmo, os daneses comen míllaras de bacallau (torsk).
Perú[editar | editar a fonte]
Na gastronomía peruana ás míllaras chámanse hueveras. Son moi prezadas as de bonito, Anisotremus scapularis (un hemúlido), linguado e corvina. Consómense fritas en forma de chicharrón,[3] en xeleas e en tortillas,[4] e é unha preparación popular nas cebicharías do país.[5]
Venezuela[editar | editar a fonte]
En Venezuela (principalmente no oriente e na illa de Margarita) é común o consumo de míllaras de peixes tales como o atún, os xurelos, Mugil liza (un muxo) e bagres. Polo xeral consómense fritas, aínda que tamén se pden consumir guisadas.
Xapón[editar | editar a fonte]
Os xaponeses usan unha gran variedade de míllaras na súa cociña, entre as cales pódense destacar as seguintes:
- Ikura (いくら) – Míllaras de salmón. Son unhas esferas grandes dunha cor vermella-alaranxada. Debido a que as ovas de salmón utilízanse como carnada, as persoas que proben o suxi elaborado con elas por primeira vez poden quedar desconcertadas.
- Kazunoko (数の子/鯑) – Míllaras de arenque, amarelas ou rosadas, cunha textura gomosa e firme. Conforman unha soa masa, polo que aparentan ser un anaco de peixe.
- Mentaiko (明太子) – Míllaras de abadeixo de Alasca, especiadas con pementa vermella en po e rodeadas dunha fina membrana natural elástica. Estas ovas son de cor de avermellada a rosa.
- Tarako (たらこ) – Míllaras de abadeixo asadas.
- Tobiko (飛び子) – Míllaras de peix voador, de cor vermella-anlranjada, e crocantes.
- Uni (うに, 雲丹) – As gónadas do ourizo de mar (á veces chamadas equivocamente ovas) son fráxiles e fundentes. A súa cor varía de alaranxada a amarela pálidao. Consómense crúas ou pouco cociñadas.
- Son unha comida típica tamén da cociña coreana, da cociña suxi xaponesa, de Chile e do sur de España.
- Na cociña asiática considérase un alimento afrodisíaco.
Irán[editar | editar a fonte]
Á parte do a mencionado caviar, nas provincias do mar Caspio cocíñanse bastantes variedades de míllaras das máis diversas maneiras.
Sinónimos[editar | editar a fonte]
- Bragada.[6]
- Bragal.[1]
- Ova.[1]
- En gastronomía denomínase coral.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 míllara no Dicionario da RAG.
- ↑ Dionisio Pérez (1929): Guia del buen comer español. Ed. Maxtor, p. 290.
- ↑ "Chicharrón de huevera". elcomercio.pe (en castelán). Consultado o 26 de agosto de 2022.
- ↑ "Gastón Acurio te enseña a preparar una tortilla de huevera ahogada en su chorrillana". Perú.com (en castelán). 2 de outubro de 2017. Consultado o 28 de agosto de 2022.
- ↑ Acurio, Gastón (2008). Larousse de la gastronomía peruana: diccionario gatronómico ilustrado. Lima: Q. W. Editores. p. 189. ISBN 9789972589379.
- ↑ bragada, 2ª acep. no Dicionario da RAG.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- míllara en DIGALEGO.
- Qué es el coral de centolla? Arquivado 26 de agosto de 2022 en Wayback Machine. (en castelán).
- Los huevos o coral de la centolla son un punto clave. En ¿Centollo o centolla? Las claves para diferenciarlos y saber cuál es mejor. Aurora Segura Celma. La Vanguardia. 29-12-2021.
