Lois XI de Francia

Lois XI de Francia
	;
Nome orixinal	(fr) Louis XI
Biografía
Nacemento	3 de xullo de 1423 ; Bourges, Francia
Morte	30 de agosto de 1483 (60 anos); Château de Plessis-lez-Tours, Francia (en)
Causa da morte	Morte natural (Ictus )
Lugar de sepultura	Basilica of Our Lady, Cléry (en)
Rey de Francia
	31 de xullo de 1461 – 8 de setembro de 1483 ; ← Carlos VII de Francia – Carlos VIII de Francia →
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Relixión	Igrexa católica
Actividade
Ocupación	político
Lingua	Francés medio
Outro
Título	Rey de Francia
Familia	Dinastía Valois
Cónxuxe	Carlota de Saboia (pt) (1451–1483); Margarida Stuart (pt) (1436, 1436 (Gregoriano)–1445)
Parella	Félizé Regnard (en) ; Marguerite de Sassenage (en)
Fillos	Anne de Beaujeu (pt) ; () Carlota de Saboia (pt) ; Jeanne de Valois, Dame de Mirebeau (en) ; () Félizé Regnard (en) ; Marie de Valois (en) ; () Marguerite de Sassenage (en) ; Francis of France (en) ; () Carlota de Saboia (pt) ; Guyotte de Valois (en) ; () Félizé Regnard (en) ; Joana de Valois, Duquesa de Berry (pt) ; () Carlota de Saboia (pt) ; Carlos VIII de Francia; () Carlota de Saboia (pt) ; Joachim de Valois (en) ; () Carlota de Saboia (pt)
Pais	Carlos VII de Francia e María de Anjou
Irmáns	Carles de Valois, duque de Berry, Radegunda de Francia, Xoana de Valois e de Anjou, Carlota de Valois, Catarina de Valois e de Anjou, Iolanda de Valois, Madalena de Francia e Marie de France (en)
	Premios Ordem de São Miguel (pt) ;
	Sinatura

Lois XI de Francia,^[1] coñecido como Lois o Prudente (en francés: le Prudent), nado en 1423 e finado en 1483, foi rei de Francia entre o 1461 e o 1483. Sucedeu o seu pai, Carlos VII. Lois entrou en rebelión aberta contra o seu pai nunha revolta de curta duración coñecida como Praguerie en 1440. O rei perdoou os seus vasalos rebeldes, incluído Luís, a quen confiou a xestión do Delfinado, daquela unha provincia do sueste de Francia. Porén, as incesantes intrigas de Lois levaron ao seu pai a desterralo da corte. Dende o Delfinado, Lois dirixiu a súa propia formación política e casou con Carlota de Savoia, filla de Lois de Savoia, contra a vontade do seu pai. Carlos VII enviou un exército para someter o seu fillo á súa vontade, mais Lois fuxiu ao Ducado de Borgoña, onde foi acollido por Filipe o Bo, o duque de Borgoña, o meirande inimigo de Carlos.

Cando Carlos VII morreu en 1461, Lois abandonou a corte de Borgoña para tomar posesión do seu reino. O seu gusto pola intriga e a súa intensa actividade diplomática valéronlle os alcumes de "o Astuto" (le rusé) e "a araña universal" (l'universelle aragne), xa que os seus inimigos acusárono de tear redes de complots e conspiracións.

En 1472, o posterior duque de Borgoña, Carlos o Temerario, levantouse en armas contra o seu rival Lois. Porén, Lois puido illar a Carlos dos seus aliados ingleses asinando o Tratado de Picquigny (1475) con Eduardo IV de Inglaterra. O tratado puxo fin formalmente á guerra dos Cen Anos. Coa morte de Carlos o Temerario na batalla de Nancy en 1477, a dinastía dos duques de Borgoña morreu. Lois aproveitou a situación para apoderarse de numerosos territorios de Borgoña, incluíndo a propia Borgoña e Picardía.

Sen ameazas estranxeiras directas, Lois puido eliminar os seus vasalos rebeldes, ampliar o poder real e fortalecer o desenvolvemento económico do seu país. Morreu en 1483, e sucedeuno o seu fillo máis novo Carlos VIII.