Lluís-Anton Baulenas

Lluís-Anton Baulenas
	; Lluís-Anton Baulenas asinando libros o día de San Xurxo de 2009 no Passeig de Gràcia de Barcelona.
Nome orixinal	Lluís-Anton Baulenas i Setó
Biografía
Nacemento	21 de setembro de 1958 (65 anos); Barcelona (Cataluña)
Datos persoais
Residencia	Barcelona
País de nacionalidade	España
Actividade
Campo de traballo	Belas letras, novela, crítica literaria e tradución
Ocupación	escritor , actor , crítico literario , xornalista , guionista , tradutor , prosista
Xénero artístico	Novela, tradución e crítica literaria
Lingua	Lingua catalá, lingua castelá, lingua francesa e lingua inglesa
	Premios (2016) City of Alzira Novel Prize (en) ; (2008) Prêmio Sant Jordi de romance (pt) ; (2005) Premio Ramón Llull das letras catalás; (2000) premi Prudenci Bertrana de novel·la (pt) ; (1999) Premio Crítica Serra d'Or de Literatura e Ensaio; (1998) Premi Carlemany (en) ; (1989) Premio Documenta ;

Lluís-Anton Baulenas i Setó, nado en Barcelona o 21 de setembro de 1958, é un escritor e tradutor catalán. Gañou os máis importantes premios da literatura catalá e as súas obras foron traducidas a varios idiomas.^[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Antes de comezar como escritor, traballou como profesor en institutos de ensino secundario. Os seus inicios atópanse no teatro, xénero no que fixo de actor, director e autor. Con todo, o recoñecemento público veulle principalmente do seu traballo como novelista. Como tradutor ao catalán, destacan as súas adaptacións de textos literarios de autores como Marguerite Yourcenar, William Gibson, Eugene O'Neill, Jean Cocteau, Albert Camus e Boris Vian.

Obras[editar | editar a fonte]

Novela[editar | editar a fonte]

Qui al cel escup
Neguit
Sus Scrofa (porcs)
Càlida nit
Rampoines-451
Noms a la sorra
Alfons XIV, un crim d'estat
Els caníbals
El fil de plata
La felicitat
Amor d'idiota
Per un sac d'ossos
Àrea de servei (2007)
El nas de Mussolini (2008)
L'últim neandertal(2014)
La vostra Anita (2015)

Teatro[editar | editar a fonte]

La ben calçada (con Damià Barbany)
No hi ha illes meravelloses
Melosa fel
El pont de Brooklyn
Trist, com quan la lluna no hi és

Filmografía[editar | editar a fonte]

2001 -Anita no perd el tren, adaptación da súa novela Bones obres (director: Ventura Pons)^[2]
2004 - Amor idiota, adaptación da súa novela Amor d'idiota (director: Ventura Pons)^[3]

Premios[editar | editar a fonte]

1989 Premio Documenta , Càlida nit.
1998 Premio Carlomagno de novela, El fil de plata.
1999 Premio da Crítica Serra d'Or de novela, El fil de plata.
2000 Premio Prudenci Bertrana de novela, La felicitat.
2005 Premio Ramon Llull de novela, Per un sac d'ossos.
2008 Premio Sant Jordi de novela, El nas de Mussolini.

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Basilière, Michel. Toronto Star, ed. "Spain's savage legacy begets the man". Consultado o 11 de abril de 2015.
↑ IMDb (ed.). "Anita no perd el tren" (en inglés).
↑ IMDb (ed.). "Amor idiota" (en inglés).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

[1] Basilière, Michel. Toronto Star, ed. "Spain's savage legacy begets the man". Consultado o 11 de abril de 2015.

[2] IMDb (ed.). "Anita no perd el tren" (en inglés).

[3] IMDb (ed.). "Amor idiota" (en inglés).

[1]

[2]

[3]