Lixa de lei

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Lixa de lei
(Centrohorus granulosus)
Estado de conservación
Vulnerable
Vulnerable
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Chondrichthyes
Subclase: Elasmobranchii
Superorde: Selachimorpha
Orde: Squaliformes
Familia: Centrophoridae
Xénero: Centrophorus
Especie: C. granulosus
Nome binomial
Centrophorus granulosus
(Bloch & Schneider,1801)
Distribución xeográfica da lixa de lei
Distribución xeográfica da lixa de lei

Distribución xeográfica da lixa de lei

A lixa de lei, ou simplemente lixa,[1] Centrophorus granulosus, é unha especie de tiburón da familia dos centrofóridos que habita no golfo de México, no Atlántico oriental, desde Francia até Suráfrica (incluíndo o Mediterráneo occidental) e nas costas de Madagascar, Australia, Nova Guinea e Honshu (Xapón).

Descrición[editar | editar a fonte]

A súa cabeza é cónica, co fociño curto e a boca un pouco arqueada. Os dentes posúen unha soa cúspide, imbricada e aguda no maxilar superior e baixa e abatida no inferior. Ten grandes ollos verdes luminiscentes e unha forte espiña precede ás dúas aletas dorsais. O extremo posterior das aletas pectorais acaba en punta, e carece de aleta anal. Os individuos xuvenís presenta coloración agrisada con toos viñosos, especialmente nas aletas, reberetadas de branco, e abrancazada no ventre; os adultos son de cor gris apardazada escura uniforme. Adoitan medir uns 150 cm, aínda que o tamaño máximo rexistrado corresponde a 160 cm no macho e 145 cm na femia.[2]

Hábitat e bioloxía[editar | editar a fonte]

Típico animal das profundidades, vive na zona do noiro continental, habitualmente a 200 m de profundidade, aínda que se pode encontrar entre os 100 e os 1.400 m. Pode formar pequenos grupos. Ovovivíparo, as crías nacen miden uns 30 ou 40 cm de lonxitude ao nacer. Captúrase con artes de fondo, palangre e redes de arrastre.

Estado de conservación[editar | editar a fonte]

Mandíbulas de Centrophorus granulosus.

Segundo a IUCN, a súa situación é vulerábel.[3]

En Galicia[editar | editar a fonte]

Esta especie está citada na bibliografía ictiolóxica galega,[4] e para ela Ríos Panisse recolleu na Guarda o nome de lixa,[5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Lahuerta e Moriño (2000), p. 189.
  2. Pescalicante (en castelán) Consultada o 14/12/2012.
  3. Centrophorus granulosus Arquivado 29 de novembro de 2014 en Wayback Machine. na Lista Vermella da IUCN. (en inglés) Consultada o 14/12/2012.
  4. Rodríguez Villanueva et al. (1992), p. 92.
  5. Ríos Panisse, M. C. (1977): Nomenclatura de la flora y fauna marítimnas de Galicia. I. Invertebrados y peces.. Santiago de Compostela: Universidad de Santiago de Composrtela, Verba, Anejo 7. ISBN 84-7191-008-X, p. 169.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Compagno, Leonard; Marc Dando & Sarah Fowler (2005): Sharks of the World. New Jersey: Princeton University Press. ISBN 0-691-12072-2.
  • Lahuerta Mouriño, Fernando e Francisco X. Vázquez Álvarez (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia. ISBN 84-453-2913-8, p. 189.
  • Moreno, Juan A. (2004): Guía de los tiburones de aguas ibéricas, Atlántico nororiental y Mediterráneo. Barcelona: Ediciones Omega. ISBN 978-84-282-1367-7.
  • Nelson, Joseph S. (2006): Fishes of the World. John Wiley & Sons. ISBN 0-471-25031-7.
  • Rodríguez Villanueva, X. L. e Xavier Vázquez (1992): Peixes do mar de Galicia. (I) Lampreas raias e tiburóns. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-7507-654-8.

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]