Linguaxe matemática
A linguaxe matemática é unha extensión da lingua natural (por exemplo o galego) que se usa nas matemáticas e na ciencia para expresar resultados ( leis científicas, teoremas, demostracións, deducións lóxicas, etc.) con concisión, precisión e sen ambigüidade.
Características
[editar | editar a fonte]As principais características da linguaxe matemática son as seguintes.
- Uso de palabras comúns cun significado derivado, xeralmente máis específicas e máis precisas. Por exemplo, "ou" significa "un, outro ou ambos os dous", mentres que, na linguaxe común, "ou" normalmente non inclúe a ambos os dous xuntos. Outro exemplo sería unha "recta" que ten cero ancho.
- Uso de palabras comúns cun significado completamente diferente do seu significado común. Por exemplo, un anel matemático non está relacionado con ningún outro significado de "anel". Os números reais e os números imaxinarios son dous tipos de números, ningún é máis real nin máis imaxinario que os outros.
- Uso de neoloxismos. Por exemplo polinomio, homomorfismo.
- Uso de símbolos como palabras ou frases. Por exemplo, e lense respectivamente como " igual a " e "para todo ".
- Uso de fórmulas como parte das oracións. Por exemplo: " representa cuantitativamente a equivalencia masa-enerxía. "Unha fórmula que non se inclúe nunha frase xeralmente carece de sentido, xa que o significado dos símbolos pode depender do contexto: en " ", este é o contexto que especifica que E é a enerxía dun corpo físico, m é a súa masa e c é a velocidade da luz.
- Uso da xerga matemática que consiste en frases que se utilizan para explicacións informais ou taquigrafías. Por exemplo, "eliminar" úsase a miúdo en lugar de "substituír por cero", e isto levou ao uso de anulador (na teoría dos aneis) como palabra técnica.
Comprensión de textos matemáticos
[editar | editar a fonte]A consecuencia destas características é que un texto matemático xeralmente non é comprensíbel sen algúns coñecementos previos. Por exemplo, a frase " un módulo libre é un módulo que ten unha base" é perfectamente correcta, aínda que parece un disparate gramaticalmente correcto, cando non se coñecen as definicións de base, módulo e módulo libre.
