Linguas hmóngicas occidentais
| Hmóngico occidental | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Miao occidental | |
| Falado en: | ||
| Rexións: | ||
| Total de falantes: | ||
| Familia: | Linguas hmong-mien Linguas hmóngicas Hmóngico occidental | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | ---
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
As linguas hmóngicas occidentais (ou miao occidental) son un grupo de linguas hmóngicas.[1]
Variedades[editar | editar a fonte]
As 8 variedades lingüísticas de miao occidental segundo Li (2000) son as seguintes.[2]
- Chuanqiandian (川黔滇 Chuānqiándiān)
- A-Hmao (滇东北 Diāndōngběi)
- Guiyang (贵阳 Guìyáng)
- Huishui (惠水 Huìshuǐ)
- Mashan (麻山 Máshān)
- A-Hmyo (罗泊河 Luóbóhé)
- Gejia (重安江 Chóng'ānjiāng)
- Pingtang (平塘 Píngtáng)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Ratliff, Martha (2010). Hmong-Mien language history. Canberra, Australia: Pacific Linguistics. ISBN 978-0-85883-615-0.
- ↑ Li, Yunbing [李云兵]. 2000. Miaoyu fangyan huafen yiliu wenti yanjiu [苗语方言划分遗留问题研究]. Beijing: Minzu University Press [中央民族大学出版社].
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Chen, Qiguang [陈其光] (2013). Miao Yao yuwen [苗瑶语文]. Beijing: Minzu Chubanshe [民族出版社]. ISBN 9787566003263
- Ratliff, Martha (2010). Hmong-Mien language history. Canberra, Australia: Pacific Linguistics. ISBN 978-0-85883-615-0.
