Lingua min dong

Min dong; Bàng-uâ/平話
Outros nomes:	Min oriental
Falado en:	República Popular da China e Taiwán
Total de falantes:	9,5 millóns (2007)
Posición:	87
Familia:	Sino-tibetana; Sinítica; Chinés; Min; Min dong
Escrita:	Escrita chinesa, e alfabeto latino
Regulado por:	Non está regulada
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	---
ISO 639-3:	cdo
Mapa
	; Distribución das linguas min: Min dong.
Status
	; O min dong está clasificado como "en estado seguro" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO

Este artigo amosa escritos chineses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

A lingua min dong ou lingua min oriental (en chinés: 闽东语, tradicional: 閩東語, pinyin=Mǐndōngyǔ) é unha lingua min que se fala na China. A forma de prestixio e a máis representativa da lingua é dialecto de Fuzhou, a fala da capital e a meirande cidade de Fujian.^[2]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.
↑ 李如龙 Li Rulong (1994). 福建人民出版社 Fujian Renmin Chubanshe, ed. 福州方言词典 Fuzhou Fangyan Cidian (Rev. 1st ed.). Fuzhou. p. 1. ISBN 7211023546.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Akitani Hiroyuki; Chen Zeping [秋谷裕幸; 陈泽平]. 2012. The Gutian dialect of Min Dong District [闽东区古田方言研究]. Fuzhou: Fujian People's Press [福建人民出版社]. ISBN 9787211064830

[1] Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022.

[2] 李如龙 Li Rulong (1994). 福建人民出版社 Fujian Renmin Chubanshe, ed. 福州方言词典 Fuzhou Fangyan Cidian (Rev. 1st ed.). Fuzhou. p. 1. ISBN 7211023546.

[1]

[2]