Lingua mandinga
| Mandinga لغة مندنكا | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Mandinka, Mandingo | |
| Falado en: | Senegal, Guinea, Guinea-Bissau e Gambia | |
| Total de falantes: | 1,3 millóns (2001-2016)[1] | |
| Familia: | Níxer-congo Mandé Mandé occidental Mandinga Mandinga occidental Mandinga | |
| Escrita: | alfabeto latino (oficial), alfabeto árabe e n'ko | |
| Estatuto oficial | ||
| Lingua oficial de: |  Senegal (lingua minoritaria)
| |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | --- | |
| ISO 639-3: | mnk
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
A lingua mandinga[2] (Mandi'nka kango) é unha lingua da familia mandé falada polo pobo mandinga, que habita na rexión de Casamance no Senegal, Gambia, a Guinea e Guinea-Bissau. É unha das principais linguas de Gambia e é unha das linguas nativas da Guinea.
O mandinga pertence á póla homónima das linguas mandés, e é semellante ó bambara e ó maninka. Na maioría das áreas, é unha lingua tonal con dous tons: baixo e alto, malia que a variedade falada en Gambia e o Senegal ten un acento tonal por mor da súa proximidade con linguas non tonais como o wolof.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Ethnologue (ed.). "Mandinka" (en inglés). Consultado o 25 de agosto de 2018.
- ↑ Entrada mandinga en Digalego
