Linda Nochlin

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaLinda Nochlin

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(en) Linda Weinberg Editar o valor em Wikidata
30 de xaneiro de 1931 Editar o valor em Wikidata
Brooklyn, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Morte29 de outubro de 2017 Editar o valor em Wikidata (86 anos)
Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
EducaciónNew York University Institute of Fine Arts (pt) Traducir - historia da arte (–1963)
Universidade de Columbia
Vassar College (pt) Traducir
Cumberland High School (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoEstudo da historia da arte e Arte moderna Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónhistoriador da arte , teórica da arte , profesora universitaria , historiadora , autora Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade de Nova York
Universidade da Cidade de Nova York
Universidade Yale
Vassar College (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
DoutorandoMaurice Berger (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm1620835 Editar o valor em Wikidata

Linda Nochlin, nada co nome de Linda Weinberg en Brooklyn (Nova York) o 30 de xaneiro de 1931 e finada o 29 de outubro de 2017[1], foi unha historiadora da arte, profesora universitaria e escritora estadounidense, que dedicou unha parte importante da súa obra á presenza da muller na arte e a monografías sobre o realismo.[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Recibiu o seu BA en Filosofía do Vassae College, realizou unha mestría en Inglés na Universidade de Columbia e doutorouse en Historia da Arte no Instituto de Belas Artes da Universidade de Nova York, en 1963, onde analizou a obra de Gustave Courbet en contraposición ao macartismo.[3]

Despois de traballar nos departamentos de historia da arte na Universidade Yale, o Centro de Graduados da Cidade Universitaria de Nova York (con Rosalind Krauss) e Vassar College, Nochlin obtivo un posto no Instituto de Belas Artes, dedicándose ao ensino. Máis tarde ocupou a Cátedra "Lila Acheson Wallace de Arte Moderna" no Instituto de Belas Artes da Universidade de Nova York e chegou a formar parte do Consello Asesor de Arte da Fundación Internacional para a Investigación Artística (IFAR).

Obra[editar | editar a fonte]

O seu estudo máis coñecido titúlase Why Have There Been Non Great Women Artists? ("Por que non existiron grandes artistas mulleres?"), publicado en 1971 por ARTnews. Nesta obra explorou suposicións incrustadas na pregunta do título. Consideraba a natureza da arte xunto cos motivos polos que a noción de xenio artístico estaba reservada para xenios masculinos como Michelangelo. Nochlin argumentou que importantes barreiras sociais impediron que as mulleres busquen a arte, incluídas as restricións sobre a educación das mulleres nas academias de arte e "toda a subestrutura individual e monográfica romántica, elitista e glorificadora sobre a que se basea a profesión da historia da arte".[4][5]

No trinta aniversario da investigación de Nochlin tivo lugar unha conferencia na Universidade de Princeton en 2001. O libro asociado á conferencia, Women artists at the Millennium, inclúe o ensaio de Nochlin "Why Have There Been No Great Women Artists? Thirty Years After. Na conferencia e no libro, os historiadores da arte abordaron a obra innovadora de figuras como Louise Bourgeois, Eva Hesse, Francesca Woodman, Carrie Mae Weems e Mona Hatoum á luz dos legados de trinta anos de historia da arte feminista.

Outro ensaio posterior, relacionado co tema é Issues of Gender in Cassatt and Eakins, escrito en 1994. Esta vertente da súa produción crítica xerou á súa vez análise, reforzando ou contrastando as súas opinións.[a][6]

No seu ensaio de 1994 Starting from Scratch: The Beginnings of Feminist Art History, Nochlin reflexionou sobre o seu espertar como feminista e o seu impacto na súa bolsa de estudos e ensino: "En 1969, ocorreron tres grandes eventos na miña vida: tiven un bebé, fíxenme feminista e organicei a primeira clase de Mulleres e Arte no Vassar College"[7]

En Self and History: A Tribute to Linda Nochlin, publicado no ano 2000, recolleuse unha antoloxía de ensaios en relación aos temas que a autora desenvolveu ao longo da súa carreira.

Outros libros de Nochlin son Woman as Sex Object: Studies in Erotic Art, 1730–1970 (1973), Women, art, and power, and other essays (1988), The politics of vision: essays on nineteenth-century art and society (1989) ou Representing women (1999).[8]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ...habla de un «desplazamiento a oscuras» de la mujer en la historia del arte como sujeto creador. Es decir, para Nochlin ésta ha sido víctima de la objetualidad y de la cosificación, específicamente en lo que concierne a la utilización su cuerpo...
  1. "Linda Nochlin, Trailblazing Feminist Art Historian, Dies at 86". 
  2. Realismo. Madrid: Alianza Editorial. ISBN 84-206-7109-6. 
  3. "La historiadora feminista que inspiró la última camiseta de Dior ha muerto. ¡Viva Linda Nochlin!". 
  4. "Why Have There Been No Great Women Artists?". 
  5. Gotthardt, Alexxa (2017-10-30). "Linda Nochlin’s Students Remember a Teacher Who Revolutionized Art History". Artsy (en inglés). Consultado o 2018-10-13. 
  6. "Linda Nochlin y la mujer en el arte". El Nuevo Diario. Arquivado dende o orixinal o 12 de xuño de 2008. Consultado o 13 de outubro de 2018. 
  7. Broude, Norma; Garrard, Mary D; Brodsky, Judith K (1994). The power of feminist art : the American movement of the 1970s, history and impact. New York: H.N. Abrams. p. 130. 
  8. "Comentario y recensión del Ensayo: «¿Por qué no ha habido grandes mujeres artistas?" (PDF) (4). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 30 de xuño de 2014. Consultado o 13 de outubro de 2018.