Saltar ao contido

Likud

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Likud

Tipopartido político e grupo parlamentario Editar o valor en Wikidata
Ideoloxía políticaconservadorismo, Nacional-liberalismo (pt) Traducir, populismo de dereita e sionismo revisionista Editar o valor en Wikidata
Posición políticadereita política Editar o valor en Wikidata
Persoas e organizacións
Organización xuvenilLikud Youth (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Escanos
32 Knesset
27 Knesset
12 Knesset
18 Knesset
32 Knesset
35 Knesset
36 Knesset
38 Knesset
22 Knesset
30 Knesset
19 Knesset
41 Knesset
32 Knesset
40 Knesset
30 Knesset Editar o valor en Wikidata
Data
Fundación13 de setembro de 1973 Editar o valor en Wikidata
Cronoloxía
Precedido porGahal (en) Traducir e Free Center (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localización
PaísIsrael Editar o valor en Wikidata
SedeMetzudat Ze'ev Editar o valor en Wikidata
Fontes e ligazóns
Páxina WEBlikud.org.il Editar o valor en Wikidata
RedesFacebook: LikudNetanyahu Twitter: Likud_Party Telegram: OfficialLikudBot Editar o valor en Wikidata
Wikidata ] C:Commons ]

O Likud (en hebreo: הליכוד‎, transliterado HaLikud, e traducible como "A Consolidación") é un partido de dereita israelí.

A orixe do Likud está no sionismo revisionista de Vladimir Jabotinsky que deu orixe ao Herut.
O Likud formouse coa coalición de La'am e Gahal para as eleccións de 1973, que se consolidou como unha coalición permanente dirixido por Menachem Begin ata que en 1988 o Likud converteuse nun único partido. En 1998 o Likud sufriu unha escisión, Benny Begin e outros membros da dereita do partido crearon un novo partido, Movemento Nacional Herut.
Nas eleccións para a Knesset o Likud tivo 40 escanos (sobre 120), pero na actualidade só permanecen 25 no partido.
O 21 de novembro de 2005 o Likud sufriu unha escisión ao crear o ata entón líder do partido, Sharon, un novo partido denominado Kadima. O Likud pasou a estar liderado por Benjamin Netanyahu.

O Likud tivo catro primeiros ministros de Israel: Menachem Begin (1977), Yitzhak Shamir (1983), Benjamin Netanyahu (1996) e Ariel Sharon (2001)