Life on Other Planets

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Life on Other Planets
Álbum de Supergrass
Publicado30 de setembro de 2002
Gravaciónoutubro de 2001 - marzo de 2002
Estudio(s)Mayfair Studios, Heliocentric Studios, Rockfield Studios
Duración40:38
Xénero(s)rock alternativo, britpop
Selo(s)Parlophone (RU)
Island Records (EEUU)
Producido porTony Hoffer
Cronoloxía
Supergrass
(1999)
Life on Other Planets Supergrass Is 10
(2004)

Life on Other Planets é o cuarto álbum de estudio da banda inglesa de rock alternativo Supergrass, publicado o 30 de setembro de 2002 a través dos selos Parlophone no Reino Unido e Island Records nos Estados Unidos. Trátase do seu primeiro disco con Rob Coombes como membro oficial do grupo, e orixinalmente o seu título ía ser Get Lost. A edición estadounidense do álbum incluía varias cancións extra e edicións ao vivo raras. Un deses temas endirecto fíxose famoso cando se descubriu que se escoita un disparo no fondo. O álbum chegou ao número 9 das listas británicas.[1]

Concepto[editar | editar a fonte]

A banda afirma que gran parte da inspiración para este álbum obtivérona dunhas "vacacións de traballo"[2] xuntos na Costa Azul francesa, escoitando a emisora francesa Nostalgie e vendo documentais do espazo de Carl Sagan.[2][3] Carl Sagan e Douglas Adams están de feito mencionados na contraportada de Life on Other Planets baixo unha lista de agradecementos.

O nome do álbum estivo influenciado por esta excursión, pero tamén por un telescopio que o astrofísico e teclista da banda Rob Coombes levou con el ao estudio de gravación para ver os planetas; "...quedamos fascinados con todo o que está por riba nosa e ocorreusenos o título",[2] explicou Mick Quinn.

A banda contratou un produtor externo, Tony Hoffer, para a gravación, tras sentir que o seu anterior traballo, Supergrass, carecía de parte da urxencia dos seus outros discos: "axudounos a manter as tomas bastante curtas e agradables", di Danny Goffey. "Realmente non perdimos o tempo porque el mantívonos en movemento. Se o tivésemos feito sós outra vez, volveríamonos realmente analíticos e comezaríamos a chorar y tratar de reparar as cousas que no estaban rotas".[4]

O álbum estreouse no festival Meltdown no Royal Festival Hall de Londres o 28 de xuño de 2002, na edición comisionada por David Bowie.[5]

Listaxe de cancións[editar | editar a fonte]

Tódolos temas escritos e compostos por Supergrass. 

N.º Título Duración
1. "Za"   3:04
2. "Rush Hour Soul"   2:55
3. "Seen the Light"   2:25
4. "Brecon Beacons"   2:56
5. "Can't Get Up"   4:02
6. "Evening of the Day" (O tema é de feito un tributo á canción de Spinal Tap "All the Way Home", coa letra "If she's not on that 3:15, then I'm gonna know what sorrow means".) 5:18
7. "Never Done Nothing Like That Before"   1:43
8. "Funniest Thing"   2:29
9. "Grace"   2:30
10. "La Song"   3:43
11. "Prophet 15"   4:05
12. "Run"   5:28
Edición xaponesa en CD
N.º Título Duración
13. "Velvetine"   3:39
14. "Electric Cowboy"   5:09

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "The Strange Ones Supergrass Site". www.strangeones.com. Consultado o 2022-12-17. 
  2. 2,0 2,1 2,2 "OOR Magazine Article, translated from the Dutch by Leo Hoek van Dijke". www.strangeones.com. Consultado o 2022-12-17. 
  3. "Supergrass Bonus Quotes". Under the Radar. 2003-09-05. Archived from the original on 05 de setembro de 2003. Consultado o 2022-12-17. 
  4. "Supergrass Get Thrown For A L.O.O.P, Party With Skanks". MTV. Consultado o 2022-12-17. 
  5. "Supergrass' Limited Return". NME. Consultado o 2022-12-17.