Lance Macklin

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaLance Macklin
Biografía
Nacemento2 de setembro de 1919 Editar o valor em Wikidata
Londres, Reino Unido Editar o valor em Wikidata
Morte29 de agosto de 2002 Editar o valor em Wikidata (82 anos)
Kent, Reino Unido Editar o valor em Wikidata
Causa da morteDoenza Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino Unido Editar o valor em Wikidata
EducaciónEton College Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpiloto de Fórmula Un Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor em Wikidata
Participou en
24 Horas de Le Mans Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeShelagh Mulligan (1956–)
FillosPaddy Macklin (en) Traducir, Miranda Macklin (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaiSir Noel Campbell Macklin (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

Lance Noel Macklin nado en Londres o 2 de setembro de 1919 e finado en Kent o 29 de agosto de 2002, foi un piloto de carreiras inglés. Participou en 15 Grandes Premios do Campionato do Mundo de Fórmula Un, debutando o 18 de maio de 1952.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

O pai de Macklin era o empresario automotriz Noel Macklin, fundador tanto das compañías de automóbiles Invicta e Railton, ademais de Fairmile Marine, un fabricante de motores e torpedos durante a segunda guerra mundial. Macklin naceu en Kensington e foi educado no Eton College. Ofreceuse para o servizo coa Royal Navy en 1939 e (en liña co negocio do seu pai) foi asignado a traballar en barcos a motor.

Na desmobilización logo da segunda guerra mundial, Macklin seguiu a súa ambición inicial e converteuse nun piloto de carreiras, aínda que o primeiro intento de entrar nunha carreira na Illa de Man foi rexeitado debido a que non tiña experiencia.

Durante a súa carreira nos Grandes Premios, Macklin non logrou puntos de campionato, principalmente debido aos seus pouco competitivos HWM. O seu mellor resultado profesional foi cando gañou o BRDC International Trophy fóra de campionato, en Silverstone en 1952.

No 1955 nas 24 Horas de Le Mans estivo involucrado no maior accidente da historia do automobilismo, que matou a Pierre Levegh e 83 espectadores. Na volta 35 Hawthorn pasou a Lance Macklin e o seu Austin-Healey 100S entrando na recta antes dos boxes. Ao ver que o equipo Jaguar lle sinalizaba que entrara para facer unha parada en boxes, Hawthorn meteuse na traxectoria de Macklin e freou con forza para entrar nos boxes.[1][2][3][4] No intento de evitar a Hawthorn, o coche de Macklin mantívose brevemente no lado dereito da pista detrás de Hawthorn, levantando po coas súas rodas dereitas, a continuación, desviouse a través do centro da pista. Macklin estaba aparentemente fóra de control cando empezou a desviarse, pero recuperou a dirección logo de cruzar a liña central. Pero para entón Macklin estaba no camiño do Mercedes-Benz 300 SLR de Levegh e a roda dianteira dereita do coche de Levegh montou por encima da parte posterior esquerda de Macklin, o que provocou que o 300 SLR saíse polo aire. As fotos e imaxes fixas de vídeo ilustran a delgada marxe, a anchura do gardabarros, entre un case accidente e o completo desastre. Aínda que o coche de Macklin chocou, non resultou lesionado. Tras un incidente posterior no Tourist Trophy en Dundrod, no que Macklin estrelouse co seu Austin-Healey 100S, evitando un accidente no que Jim Mayers e William T. Smith morreron, Macklin retirouse do deporte automobilístico a instancias da súa noiva.[5]

Macklin uniuse a Facel Vega en París e dirixiu a división de exportación ata que a compañía fracasou en 1963, cando comezou a traballar para concesionario de automóbiles de Londres H.R. Owen. Máis tarde trasladouse a España, pero regresou a Inglaterra cando enfermou. Morreu en Tenterden, Kent, catro días antes do seu 83º aniversario.

Resultados Completos na Fórmula Un[editar | editar a fonte]

(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.

Ano Equipo Chasis Motor 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Pos. Puntos
1952 HW Motors Ltd HWM Alta 4 en liña SUI
Ret
500 BEL
11
FRA
9
GBR
15
ALE NED
8
ITA
NSC
NC 0
1953 HW Motors Ltd HWM Alta 4 en liña ARX 500 NED
Ret
BEL
Ret
FRA
Ret
GBR
Ret
ALE SUI
Ret
ITA
Ret
NC 0
1954 HW Motors Ltd HWM Alta 4 en liña ARX 500 BEL FRA
Ret
GBR ALE SUI ITA ESP NC 0
1955 Stirling Moss Ltd Maserati 250F Maserati 6 en liña ARX MON
NSC
500 BEL NED GBR
8
ITA NC 0

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Frank Foster (5 setembro 2013). F1: A History of Formula One Racing. BookCaps Study Guides. p. 1968. ISBN 978-1-62107-573-8. 
  2. Sigur E. Whitaker (23 abril 2014). Tony Hulman: The Man Who Saved the Indianapolis Motor Speedway. McFarland. p. 88. ISBN 978-0-7864-7882-8. 
  3. Gary G. Anderson. Austin-Healey 100, 100-6, 3000 Restoration Guide. MotorBooks International. p. 14. ISBN 978-1-61060-814-5. 
  4. Spurgeon, Brad (11 xuño 2015). "On Auto Racing’s Deadliest Day". The New York Times Company, Inc. Consultado o 1 setembro 2015. 
  5. "Lance Macklin". Daily Telegraph. 4 de setembro de 2002. Consultado o 11 de xaneiro de 2014. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]