Kvitøya

Kvitøya
	Localización da illa
	Mapa da illa
Situación
País	Noruega
Arquipélago	Svalbard
Mar	Océano Ártico
Coordenadas	80°09′05″N 32°35′37″L / 80.15139, -32.59361Coordenadas: 80°09′05″N 32°35′37″L / 80.15139, -32.59361
Xeografía
Xeoloxía	Illa continental
Superficie	682 km²
Longura máxima	42 km.
Largura máxima	22´5 km.
Punto máis alto	410 m.
Demografía
Poboación	Deshabitada
	v; c; e;

Kvitøxa (en galego: "Illa Branca") é unha illa deshabitada^[1] no arquipélago Svalbard no océano Ártico, cunha superficie de 682 km². Atópase na parte máis oriental do Reino de Noruega. A Illa Vitoria e a posesión rusa máis próxima no Ártico, está situada só a 62 km ao leste de Kvitøxa.

Xeografía[editar | editar a fonte]

A illa está case completamente cuberta por Kvitøyjøkulen, unha capa de xeo cunha superficie de 705 km² cunha clásica cúpula en forma de reloxo de area, que lle deu o seu nome. As poucas áreas de terra libres de xeo teñen uns poucos quilómetros cadrados, moi áridas e rochosas, a máis grande é Andréeneset (véxase máis abaixo) na esquina suroeste da illa. Kvitøxa é parte da Reserva Natural Nordaust-Svalbard.

Historia[editar | editar a fonte]

Kvitøxa descubriuna o holandés Cornelis Giles en 1707, e coñeceuse baixo o nome 'Giles Land' en mapas de diferentes formas, tamaños e posicións ao longo dos séculos. O nome actual foi dado polo baleeiro Johan Kjeldsen de Tromsø en 1876.

A illa foi o lugar de refuxio da expedición ártica en globo de 1897 organizada por S. A. Andrée. A expedición intentara sobrevoar o Polo Norte nun globo de hidróxeno, pero viuse forzado a baixar sobre a banquisa a 300 km ao norte de Kvitøxa o 14 de xullo, menos de tres días despois do seu lanzamento. Chegaron á illa a pé o 6 de outubro e asentáronse na única parte libre de xeo da illa, no que agora se chama Andréeneset, onde pereceron. O destino da expedición durante moitos anos foi un dos grandes misterios do Ártico, ata que os seus restos foron descubertos polo barco Bratvaag en 1930; máis de trinta anos despois, recuperáronse diarios, rexistros de observacións científicas e fotografías (placas negativas de vidro, que estiveran conxeladas e poderían revelarse). Os investigadores modernos sosteñen que os tres membros da expedición morreron dentro das dúas semanas de chegar á illa.

Un monumento conmemorativo dos tres homes, S. A. Andrée, N. Strindberg e K. Frænkel eríxese na illa. Outro monumento, colocado alí pola "expedición de Estocolmo" en 1997 para conmemorar o centenario do tráxico suceso, foi destruído deliberadamente por Svalbard, debido á súa construción ilegal.

Etimoloxía[editar | editar a fonte]

A ortografía orixinal do nome en 1876 foi Hvidøen (dano-noruegués). Foi en 1927 cando se cambiou a Kvitøxa. Do mesmo xeito que outros nomes das illas e áreas árticas noruegesaas e antárticas, úsase a forma Nynorsk do noruegés no nome, a forma Bokmål sería *Hvitøyen ou *Hvitøxa.

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Só tres das illas das Svalbard (Spitsbergen, Bjørnøya e Hopen) teñen asentamentos permanentes. Svalbard: General Arquivado 05 de decembro de 2006 en Wayback Machine., Instituto Polar Noruego. Última actualización 27 de maio de 2004. (URL accedido 24 de xullo de 2006).

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

GoNorway - Kvitøya Arquivado 24 de setembro de 2015 en Wayback Machine.
Article in Polish by Andrzej M. Kobos with many haunting pictures of the balloon expedition and Kvitøya

[1] Só tres das illas das Svalbard (Spitsbergen, Bjørnøya e Hopen) teñen asentamentos permanentes. Svalbard: General Arquivado 05 de decembro de 2006 en Wayback Machine., Instituto Polar Noruego. Última actualización 27 de maio de 2004. (URL accedido 24 de xullo de 2006).

[1]