Kevin Johansen

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaKevin Johansen

Editar o valor em Wikidata
Biografía
NacementoKevin Andrew Johansen
 Estados Unidos Fairbanks, Alasca, 21 de xuño de 1964[1]

Fairbanks, Estados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEstadounidense
Arxentino
Actividade
OcupaciónMúsico
Período de actividade1992 Editar o valor em Wikidata -
Membro de
Xénero artísticoRock
Pop
Música latina
Cumbia amazónica
Música psicodélica
LinguaLingua castelá e lingua inglesa Editar o valor em Wikidata
TesituraBarítono Editar o valor em Wikidata

InstrumentoBaixo Editar o valor em Wikidata
Selo discográficoSony Music Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeMariana León (1990 – 2006)
María Laura Franco (2006 – presente)
FillosMiranda Johansen (n. 1997)
Kim Ema Johansen (n. 2004)
Tom Atahualpa Johansen (n. 2007)
Roy Johansen (n. 2015)
Premios

Páxina webkevinjohansen.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm1378501 Facebook: KevinJohansenoficial Twitter: k_Johansen Spotify: 7qjoG7bwhAjSd7nJTcjgAk iTunes: 41447713 Musicbrainz: 1075ffe4-db71-4ac7-bd4c-0afa1ef6947f Songkick: 458489 Discogs: 195623 Genius: Kevin-johansen Editar o valor em Wikidata

Kevin Andrew Johansen, nado en Fairbanks o 21 de xuño de 1964, é un cantante estadounidense nacionalizado arxentino. Caracterízase por un son particular que fusiona a música popular da Arxentina e de América Latina, o rock alternativo e o pop estadounidense nun estilo que el mesmo chamou "Des-Generado".[2][3]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de nai arxentina e pai estadounidense, naceu en Fairbanks, Alasca, onde viviu até os 4 anos. A familia mudouse logo a Colorado, e o ano seguinte a Arizona. Con 6 anos instalouse en San Francisco. Cando Johansen tiña 12 anos viaxa a Buenos Aires,[4] e tamén viviu en Montevideo aos 13 e 14 anos. Alí iniciouse no mundo da música e aprendeu a tocar a guitarra. Volveu a Buenos Aires e viviu alí até que en 1990 se muda a Nova York. En 2000 regresa a Buenos Aires, onde reside na actualidade. É coñecido cariñosamente como "Piojo" polo seu parecido co exfutbolista Claudio "Piojo" López.

Inicios artísticos[editar | editar a fonte]

Na década de 1980 Johansen fixo algunhas aparicións esporádicas no rock arxentino coa banda Instrucción Cívica, xunto a Julián Benjamín e Fernando Samalea. Editaron dous álbums: Obediencia Debida (1985) e Instrucción Cívica (1986).

Década de 1990[editar | editar a fonte]

En 1990 mudouse a Nova York. Tocou no CBGB varios anos até a creación do seu grupo The Nada, un xogo de palabras entre "a nada" e "de nada". En 2000, The Nada gravou o seu primeiro álbum, unha mestura de diferentes músicas latinas co rock moderno, o funk e o pop. Ese ano Johansen volveu a Arxentina. O álbum, da discográfica Los Años Luz, foi ben recibido polo público e levou o grupo de xira.

Anos 2000[editar | editar a fonte]

Kevin Johansen e The Nada durante unha actuación en 2007

Cara finais de 2002 Johansen gravou «Sur o no sur», comercializado por Los Años Luz na Arxentina e por Sony Music no resto do mundo. O corte de difusión deste disco foi a milonga «Daisy», cuxo videoclip foi filmado no barrio porteño de La Boca. Foi dirixido por Andrea Urquiola e protagonizado pola actriz transexual Mariana Aria[5] e un grupo de bailaríns quen realizan unha coreografía entre homes, típica dos comezos da milonga.

Durante 2003 Johansen tivo moita sona na Arxentina, pois unha das súas cancións, «Down with my baby», foi a sintonía de cabeceira da serie televisiva Resistiré. Isto levouno a tocar no Teatro Gran Rex en xuño dese ano. Durante a súa xira por España concentrou un público moi numeroso, tanto en Madrid como en Barcelona. Actuou nos premios MTV e comezou unha xira por algunhas cidades dos EUA, como Miami, Nova York, Chicago, Os Ánxeles e San Francisco, onde "Sur o no sur" estaba por ser lanzado.

En 2004 continuou a xira por México, Chile, Bélxica e España. "Sur o no sur" foi nomeado para os Premios Grammy nas categorías Álbum do ano e Canción do Ano e Mellor Vídeo Musical (por «La Procesión»). En 2005 recibiu o Premio Konex - Diploma ao Mérito como un dos mellores cantantes de pop/balada da década na Arxentina.

Entre viaxes gravou "City Zen", o seu terceiro disco, de novo con Los Años Luz. O álbum foi moi ben recibido polo público e pola crítica.[6]

En 2008 e 2009 realizou unha serie de concertos co seu amigo Liniers. Neles proxectábanse debuxos feitos en directo polo humorista gráfico ao tempo que Johansen interpretaba as súas cancións. Este concepto foi expandido en 2009 para o primeiro DVD de The Nada, gravado en vivo no Teatro "El Nacional". Mentres a banda interpreta as cancións de Johansen, Liniers realiza unha pintura monumental de carácter mural.

Anos 2010[editar | editar a fonte]

Kevin Johansen en Mendoza

En 2010 Johansen gravou con Pablo Lescano o «Himno a Sarmiento», o cal interpretaran xuntos durante o espectáculo de apertura de Puertas do Bicentenario da Revolución de Maio.

En 2012 edítase “BI” (Sony Music), o novo álbum de Kevin Johansen e The Nada, que foi gravado en dúas partes. A primeira, “Jogo (Subtropicalia)”, foi realizada nos Estudos Del Arco coa coprodución de Javier Tenenbaum e Osqui Amante. A segunda, “Fogo (Pop Heart)”, foi realizada nos Estudos El Pie coa coprodución de Tweety González.

Na primeira parte, "Jogo (Subtropicalia)", fica impreso un forte selo folclórico, cunha mirada cara ao Uruguai e ao Brasil. Porén, en "Fogo (Pop Heart)" prevalece un son máis roqueiro e cancións en inglés, todos temas propios e dúas versións: «Everybody Knows» de Leonard Cohen e «Modern Love» de David Bowie.

"BI" contou coa participación de Lila Downs, Rubén Rada, Daniela Mercury, Natalia Lafourcade, Paulinho Moska, Lisandro Aristimuño, Fernando Cabrera e Orquesta El Arranque, entre outros. O 25 de maio de 2014 formou parte dos festexos do aniversario da Revolución de Maio, dentro do programa "Somos Cultura".[7][8]

En varias das súas cancións Kevin usou o metro 2/4, característico do tango e a milonga. En 2015 recibiu o Premio Konex na disciplina Canción de Autor.

O 26 de abril de 2019 lanzou o seu noveno álbum de estudio, "Algo Ritmos", e o videoclip do seu single, “Cuentas Claras”. En xullo levou a cabo a xira miTOURbano polos EUA e Europa, a cal esgotou entradas nalgúns concertos, e o resto dese ano percorreu América Latina.

Anos 2020[editar | editar a fonte]

Por mor da pandemia, durante 2020 Kevin levou a cabo unha xira mundial virtual con 4 datas distintas: Cancións propias en español, Cancións propias en inglés, Cancións propias e impropias, e Cancións Latinoamericanas. A finais do ano lanza xunto con David Lebón o seu novo sinxelo, "Todo Esto".

En abril de 2021 Kevin actuou no Teatro Gran Rex de Buenos Aires con dúas funcións vendidas. Emprende durante o mes de maio unha xira por España, "Vecino Tour", en que actúa en Valencia (La Rambleta), Barcelona (Sala Barts), Madrid (Teatro Calderón) e Vigo (Auditorio Mar de Vigo).

Discografía[editar | editar a fonte]

The nada (2000)

  1. Guacamole
  2. En mi cabeza
  3. You’re the Bossa
  4. Soñé
  5. No me abandones
  6. Ni idea
  7. Campo argentino
  8. Living in a story
  9. McGuevara’s o CheDonald’s
  10. Heat of the moment
  11. So lazy
  12. El círculo
  13. El de la puerta

Sur o no sur (2002)

  1. Sur o no sur
  2. Star estrella
  3. Puerto Madero
  4. La procesión
  5. Daisy
  6. Timing
  7. Down with my baby
  8. Chill out james
  9. Cumbiera intelectual
  10. No seas insegura
  11. Sur o no sur (Reprise)
  12. Acción!
  13. La chanson de Prevert
  14. Hindue blues
  15. Go on
  16. Hacele caso
  17. La tangómana
  18. Me fui pal monte
  19. Candombito
  20. He andao

City Zen (2005)

  1. City zen
  2. All I wanna do is you
  3. Desde que te perdí
  4. Atahualpa, you funky!
  5. El palomo
  6. I don’t know
  7. Oops
  8. No voy a ser yo
  9. La falla de San Andrés (dedicado a David Byrne)
  10. The gem in I
  11. Volutas de humo
  12. Buenos Aires Anti-social Club
  13. El incomprendido
  14. Push your luck
  15. Milonga subtropical
  16. Tom Zen
  17. Twist del rezo
  18. Tema del zurdo
  19. Everything is (Falling into place)

Logo (2007)

  1. Logo
  2. Anoche Soñé Contigo
  3. Susan Surrender
  4. Ese Lunar
  5. Fantasmas de Carnaval
  6. Funny Face
  7. Road Movie
  8. Son del Mp3
  9. La Hamaca
  10. Por Las Ruas
  11. Chica Rollinga
  12. S.O.S. Tan Fashion
  13. Oh My Love, My Love
  14. Everybody Says
  15. Luna Sobre Porto Alegre
  16. Amistad de Borrachera
  17. Cliché Latino, Cliché Gringo

Vivo en Buenos Aires (2010)

  1. Logo
  2. En mi cabeza
  3. El Palomo
  4. No voy a ser yo
  5. Mc Guevaras's o Che Donal's
  6. Hindue Blues
  7. El Círculo
  8. La Hamaca
  9. Desde que te perdí
  10. Oops!
  11. Cumbia Intelectual
  12. Sos tan Fashion + Everything is
  13. Anoche soñé contigo
  14. Down with my baby
  15. Buenos Aires anti-social club
  16. Guacamole
  17. Fin de fiesta

Bi (2012)

  1. Amor Finito
  2. Baja a la Tierra
  3. Jogo (Subtropicalia)
  4. Tan Fácil
  5. Veredas de Agua
  6. Vecino
  7. My Name is Peligro
  8. Alta, Fea y Linda
  9. Milonga que Paso
  10. Picaflor
  11. Nunca Digas Siempre
  12. Whyoh
  13. Chacarera del Deseo (Como Pega el Sol)
  14. Waiting for The Sun to Shine
  15. Buenos Aires Rio
  16. Nieva en Buenos Aires
  17. Y Sigo (Canción de Autoayuda Para Mi)
  18. No Digas Quizás
  19. Down In The Forest (So Many Lovers)
  20. Glass
  21. Party Girl (Love You To Death)
  22. Basta ya de Bastas (Rastars & Rockstars)
  23. Seventeen
  24. Apocalypso
  25. No Tiene Nombre
  26. Los Tics Del Jazzero (Tics of the Jazzman)
  27. Dark Side Of Me
  28. Everybody Knows
  29. Modern Love

Bi(vo) en México (2015)

  1. Amor Finito (en vivo)
  2. Baja a la Tierra (en vivo)
  3. En mi cabeza (en vivo)
  4. My Name is Peligro (en vivo)
  5. Vecino (en vivo)
  6. No seas insegura (en vivo)
  7. Ni idea (en vivo)
  8. Modern Love (en vivo)
  9. Cumbiera intelectual (en vivo)
  10. S.O.S. Tan Fashion (en vivo)
  11. El corrido de la falta administrativa (en vivo)
  12. Desde que te perdí (en vivo)
  13. No tiene nombre (en vivo)
  14. I don't know (en vivo)
  15. Anoche soñé contigo (en vivo)
  16. No Digas Quizás (en vivo)
  17. Guacamole (en vivo)

Mis Américas (2016)

  1. Es como el día -con Miranda Johansen
  2. Dios de la Marea -con Miss Bolivia
  3. Tiene algo (Intresting little thing)
  4. Oh, what a waist (pero que cintura)
  5. 5 in the morning (The great divide)
  6. La bach-chata -con Marcos Mundstock y Palito Ortega
  7. El jardín del desdén
  8. Folky -con Pity Álvarez
  9. Torcer a favor
  10. Life is killing me
  11. Meanwhile
  12. Amor Telepathic Love
  13. Zambaguala del viajero

Algo ritmos (2019)

  1. De repente
  2. Mi querido Brasil - con Maria Gadú, Jorge Drexler & Kassin
  3. Solo le dije
  4. Train of thought
  5. New York without you
  6. Tú ve
  7. Teletransportación - con Daniel Drexler
  8. Sin decir palabra - con Leonor Watling
  9. Cuentas claras
  10. Pobre millonario
  11. Cocktail groupie
  12. Noche ideal
  13. La gente más linda (Mito Urbano) - con La Shica

Sinxelos[editar | editar a fonte]

  • Available 20s (2020)
  • Todo Esto, con David Lebón (2020)

Vida persoal[editar | editar a fonte]

En Nova York coñeceu a súa primeira esposa, Mariana León, unha bailarina arxentina. Tiveron dúas fillas, Miranda (1997) e Kim Ema (2002).

En 2006 Johansen divorciouse de Mariana e formou parella con Laura Franco. Tiveron dous fillos, Tom Atahualpa (2007) e Roy (2015).[9]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Guerriero, Leila (domingo 27 de abril de 2003). "Kevin Johansen entre Alaska y Buenos Aires". Diario La Nación. Arquivado dende o orixinal o 17 de xuño de 2015. Consultado o 13 de agosto de 2015. 
  2. Kevin Johansen: “Soy un músico des-generado” Arquivado 17 de agosto de 2016 en Wayback Machine. 21-08-2014, MDZ Online
  3. Kevin Johansen: “Soy un des-generado” 16-07-2012, Diario Popular
  4. "Entrevista realizada por Lalo Mir en el programa "Encuentro en el estudio" con Kevin Johansen.".  Falta a |url= (Axuda)
  5. Terra Argentina, "Lola Berthet y Mariana Aria: chicas revelación", 26-5-2003 Arquivado 15-05-2006 en Wayback Machine. - Consultado en agosto de 2010
  6. La Nación (1 de xaneiro de 2005). "La mirada de los otros". Consultado o 24 de outubro de 2019. 
  7. Ministerio de Cultura de la Nación. "25 de Mayo: Fiesta patria popular en la Plaza de Todos". Arquivado dende o orixinal o 23 de setembro de 2015. 
  8. Télam. ""Somos cultura", el nuevo lema del Ministerio de Cultura de la Nación". Arquivado dende o orixinal o 24 de outubro de 2019. Consultado o 17 de maio de 2022. 
  9. Plaza, Gabriel (23 de setembro de 2016). "Johansen y Johansen, un buen equipo". Consultado o 24 de outubro de 2019. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]