Juniperus procera
| Juniperus procera | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Juniperus procera en Tanzania | |||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||
 Pouco preocupante | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| Juniperus procera Hochst. ex Endl.[1] | |||||||||||||||
Juniperus procera é unha conífera orixinaria das zonas montañosas de África e da península Arábiga.
É unha árbore característica da flora afromontana.[2]
Taxonomía
[editar | editar a fonte]Descrición
[editar | editar a fonte]Juniperus procera foi descrita por Hochst. ex Endl. e publicado en Synopsis Coniferarum 26. 1847.[1][3][4]
Etimoloxía
[editar | editar a fonte]Juniperus: nome xenérico que procede do latín iuniperus, que é o nome do xenebreiro.[5]
procera: epíteto latíno que significa "alto".[6]
Sinónimos
[editar | editar a fonte]- Juniperus abyssinica K.Koch
- Juniperus hochstetteri Antoine
- Sabina procera (Hochst. ex Endl.) Antoine[7][8]
Características
[editar | editar a fonte]Juniperus procera é unha árbore de tamaño mediano que alcanza unha altura de 20-25 m (raramente 40 m), cun tronco de até 1,5 ou 2 m de diámetro e unha ampla copa arredondeada ou irregular de forma cónica.
As follas son de dúas formas, as xuvenís en forma de agulla, con follas de 8-15 mm de longo en plántulas, e as adultas en forma de escama de 0,5-3 mm de longo nas plantas máis vellas, dispostas en parellas o en verticilos de tres.
É en gran parte dioica, con plantas masculinas e femininas separadas, pero algunhas plantas individuais presentan espécimes de ambos os sexos.
Os conos con bagas, de 4-8 mm de diámetro, de cor negra azulada cunha flor cerosa abrancazada, e que contén 2-5 sementes que maduran en 12-18 meses. Os conos masculinos miden 3-5 mm de longo, e verten seu pole en primavera.[9]
Distribución
[editar | editar a fonte]Juniperus procera é orixinaria da península Arábiga (en Arabia Saudita e o Iemen), e do noroeste, leste, centro-oeste e sur da África tropical (Djibuti, Eritrea, Etiopía, Kenya, Malaui, Mozambique, República Democrática do Congo, República do Congo, Somalia, Sudán, Tanzania, Uganda, Zambia e Zimbabue.[2]
É o único xenebreiro que se encontra ao sur da liña ecuatorial, e pénsase que é un colonizador relativamente recente de África; a especie mostra moi pequena variabilidade, asociada cun longo período de evolución.[10]
Especie relacionada
[editar | editar a fonte]Está estreitamente relacionado con Juniperus excelsa, do suroeste de Asia, probabelmente derivado dun antepasado común.
Usos
[editar | editar a fonte]É unha árbore importante pola súaa madeira, que se utiliza para a construción de vivendas, para postes, e para mobiliario. A casca utilízase para a construción de colmeas.
Galería
[editar | editar a fonte]-
En Djibuti -
En Aruba, na Tsavo East Reserve, sueste de Kenya -
Xenebreiro de Africa leste, norte de Tanzania -
Xenebreiro de Africa leste, norte de Tanzania -
Xenebreiro de Africa leste, usado para facer estacas para sebes resistentes aos térmites
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Name - Juniperus procera Hochst. ex Endl.". Tropicos. Saint Louis, Missouri: Missouri Botanical Garden. Consultado o 14 de febreiro de 2022.
- ↑ 2,0 2,1 Germplasm Resources Information Network (GRIN) (12 de agosto de 2010). "Juniperus procera". Taxonomy for Plants. Beltsville, Maryland: National Germplasm Resources Laboratory: United States Department of Agriculture (USDA). Consultado o 14 de febreiro de 2022.
- ↑ "Juniperus procera". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 14 de febreiro de 2022.
- ↑ Original description by Stephano Endlicher (1847). "Synopsis Coniferarum" (en latín). Sangalli [together with] Scheitlin & Zollikofer. p. 26. Consultado o 14 de febreiro de 2022.
Schimper Herb. Abyssin. II. n. 537
- ↑ Juniperus en Flora de Canarias.
- ↑ En Epítetos Botánicos.
- ↑ "TPL, treatment of Juniperus procera". The Plant List; Versión 1. Royal Botanic Gardens, Kew and Missouri Botanical Garden. 2010. Consultado o 14 de febeiro de 2022.
- ↑ Juniperus procera en PlantList
- ↑ (Arquivada en Wayback Machine). Christopher J. Earle (14 de abril de 2009). "The Gymnosperm Database – Juniperus procera". Arquivado dende o orixinal o 3 de setembro de 2010. Consultado o 14 de febreiro de 2022.
- ↑ Farjon, A. (2005). Monograph of Cupressaceae and Sciadopitys. Royal Botanic Gardens, Kew. ISBN 1-84246-068-4.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Juniperus procera |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Juniperus procera |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Adams, R. P. (2004): Junipers of the World: The genus Juniperus. Victoria: Trafford. ISBN 1-4120-4250-X.
