Juan Farias

Juan Farias
Biografía
Nacemento	(es) Juan Farias Díaz Noriega ; 31 de marzo de 1935 ; Serantes, España
Morte	11 de xuño de 2011 (76 anos); Villaviciosa de Odón (España)
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Campo de traballo	Belas letras e literatura infantil e xuvenil
Ocupación	escritor
Xénero artístico	Novela
Lingua	Lingua castelá
	Premios (1980) Premio Nacional de Literatura infantil e xuvenil de España; (1964) Premio de novela Ciudad de Oviedo ;

Juan Farias Díaz-Noriega nado en Serantes o 31 de marzo de 1935 e finado en Villaviciosa de Odón o 10 de xuño de 2011^[1], foi un escritor galego en lingua castelá cuxa obra pode dividirse en dúas grandes etapas, segundo sexan o seu destinatario principal os lectores adultos (1959-1975) ou os nenos e novos (1977 en diante). Neste segundo xénero é onde obtivo un maior recoñecemento.

Obra[editar | editar a fonte]

A obra de Farias é singular no panorama da literatura española, polo seu compromiso político, a súa vontade de estilo e o seu léxico preciso, a minuciosa descrición do mundo rural (con frecuencia, da posguerra) e a súa renuencia a axustarse aos esquemas narrativos e trucos literarios máis típicos do xénero. A crítica tendeu a organizar esas características baixo o paraugas da "economía de medios", coa excepción de que debe entenderse unha economía sen concesións: non hai barroquismo nin alardes retóricos, pero non se renuncia á exactitude nin aos dialectalismos, cando é preciso. Entre os seus numerosos premios, cabe destacar que en 2005 foi galardoado co primeiro Premio Iberoamericano de Literatura Infantil e Xuvenil, que outorga a Editorial SM.

Obra selecta para adultos[editar | editar a fonte]

Os nenos numerados (Los niños numerados), 1965.^[2]
Los buscadores de agua, 1966
A Gritos, Gilbert, Furiosamente, 1972
Gran Cabotaje, 1968

Obra selecta para nenos[editar | editar a fonte]

Algunos niños, tres perros y más cosas, 1980. Premio Nacional de Literatura infantil e xuvenil de España, e unha das cen mellores obras do século XX español, segundo a Fundación Germán Sánchez Ruipérez.
Crónicas de Media Tarde: Años difíciles, O barco dos peregrinos e O gardián do silencio, 1983-1985.
El niño que vino con el viento, 1986.
Por tierras de pan llevar, 1988.
Cuarenta niños y un perro, 1992.
La infancia de Martín Piñeiro, 1994.
A la sombra del maestro, 1995. ISBN 84-8224-054-9
Los caminos de la luna, 1997.
El paso de los días, 2000.