Josefa Barreiro González
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1910  O Carril, España |
| Morte | 19 de marzo de 1937 (26/27 anos) Vilagarcía de Arousa, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | sindicalista , membro da resistencia |
Josefa Barreiro González, nada no Carril (Vilagarcía de Arousa) en 1910 e finada no mesmo concello o 19 de marzo de 1937, foi unha sindicalista e guerrilleira galega.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Gañou a vida dende pequena traballando de criada. Casou con José Tobío e alugaron unha casa no barrio da Torre. Grazas á súa tía Otilia tomou contacto co sindicato da CNT de Trabanca Badiña. Co golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 agochou na súa casa a Urbano Tarrío Montero. O 17 de marzo de 1937 entrou na casa unha cuadrilla de falanxistas baixo o mando de Mouriño. Mataron alí mesmo a Urbano Tarrío e levaron a Josefa á sede de Falange onde foi torturada. Foi asasinada o 19 de marzo “como incursa en un delito de guerra”. Foi soterrada nunha fosa común do cemiterio municipal de Vilagarcía.[1]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con José Tobío e foi pai de Julio e Valentín Tobío Barreiro.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Abuín Duro, Marcelino (2018). La primavera rota. Vilagarcía de Arousa, 1936-1941. Abegondo: Sociedad Bibliográfica de Galicia. ISBN 978-84-09-02453-7.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Josefa Barreiro González na páxina web Nomes e Voces.