José da Silva Bartolomé
| Biografía | |
|---|---|
| Morte | 14 de outubro de 1946  Trasmonte, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | membro da resistencia |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Conflito | Guerra civil española |
José da Silva Bartolomé, Moreno, finado en Trasmonte (Oroso) o 14 de outubro de 1946, foi un guerrilleiro antifranquista galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Acusado de realizar accións propagandistas contra o réxime o 14 de abril e o 1 de maio de 1946, foi declarado en rebeldía. Incorporouse á guerrilla xunto con Claudio Díaz Milia entre o 16 e o 19 de maio a través de Manuel Bello Parga e pasou a formar parte do destacamento Santiago Álvarez da IV Agrupación do Exército Guerrilleiro de Galicia. Cando Claudio Díaz Milia desertou o 28 de xullo, a guerrilla comezou a sospeitar que José da Silva podía ser un infiltrado e ser o responsable da caída de Marcelino Rodríguez Fernández. Foi fusilado por orde de Manuel Ponte o 14 de outubro de 1946 en Trasmonte (Oroso). Xunto ao seu cadáver apareceu unha nota escrita:
Justicia guerrillera. Este traidor fue fusilado por haberse infiltrado en nuestras filas al servicio de la Guardia Civil y en ligazón estrecha con Claudio Díaz “Manolete”. ¡Mueran los traidores! ¡Viva la República! IV Agrupación Guerrillera. La Coruña. Sr. Tte. Cnel. envíe más a gran velocidad.
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou con Carmen Boo Pato.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Martínez, Lupe (2023). Guerrilleir@s antifranquistas da provincia da Coruña. Vigo: Galaxia. pp. 177–180. ISBN 978-84-1176-172-7.
- Rodríguez Gutiérrez, Alejandro (2013). "La represión contra la lucha armada en Galicia. Los infiltrados en la IV Agrupación del Ejército Guerrillero de Galicia". Memòria antifranquista del Baix Llobregat (13): 60–66. Consultado o 20 de marzo de 2017.