José Manuel García-Margallo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
José Manuel García-Margallo
Nome completoJosé Manuel García-Margallo y Marfil
Nacemento13 de agosto de 1944 e 1944
Lugar de nacementoMadrid
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Deusto e Harvard Law School
Ocupaciónpolítico, economista, avogado e xurista
PaiManuel García-Margallo y Riaza
NaiMaría de la Esperanza Marfil Calleja
PremiosGran Cruz da Orde do Mérito Civil, Grand Cross of the Order of the Aztec Eagle, Gran Cruz da Orde El Sol do Perú, Cabaleiro da Gran Cruz da Orde ao Mérito da República Italiana, Grã-Cruz da Ordem do Mérito, Grand Cross of the Order of Boyacá e Gran Cruz da Orden de Carlos lll
Na rede
IMDB: nm5781567 Twitter: MargalloJm Editar o valor em Wikidata
editar datos en Wikidata ]

José Manuel García-Margallo, nado en Madrid o 13 de agosto de 1944, é un político español, membro do Partido Popular e ministro de Asuntos Exteriores e Cooperación.[1]

Tamén foi membro do Parlamento Europeo desde 1994, onde desempeñaba o cargo de vicepresidente da Comisión de Asuntos Económicos e Monetarios desde 1999. Foi condecorado coa Gran Cruz do Mérito Civil e a Orde do Mérito Constitucional.[2][3]

Carreira profesional[editar | editar a fonte]

Estudou bacharelato no colexio San Ignacio de Donostia. Estudou Dereito e Economía na Universidade de Deusto. Máis tarde, pasou as oposicións a Inspector Técnico Fiscal do Estado e desempeñouno en Castelló e Guipúscoa. No ano 1973, obtivo o International Tax Program da Harvard Law School, obtendo o grado de Master of Law nesa universidade na especialidade en Dereito Societario e Regulación do Mercado de valores.

Listaxe ás votacións no que aparece García-Margallo con UCD.

No ano 1974 foi nomeado Xefe do Servizo de Estudos e Programación da Secretaría Xeral Técnica do Ministerio de Facenda, e en 1982 do Tribunal Económico Administrativo Central. Impartiu clases como profesor universitario na Facultade de Dereito de San Sebastián e no máster en Comunidades Europeas da Universidade Politécnica de Madrid e de Fiscalidade Comunitaria no Instituto da Empresa de Madrid. No ano 2004, conseguiu o doutoramento en Dereito pola Universidade Miguel Hernández de Elx coa Tese Doutoral titulada "Unha aposta polo Modelo Europeo de Benestar".

Carreira política[editar | editar a fonte]

En 1960 ingresou nas Juventudes Monárquicas Españolas (JUME). Xa na Transición, foi membro fundador da Fundación de Estudos Independentes, do PP e de UCD. Nas eleccións xerais de 1977 foi elixido deputado nas Cortes Constituíntes. Ostentou diversos cargos como Director Xeral ou Secretario Xeral. Tamén foi portavoz de Economía e Facenda do PP. Tamén foi elixido ó Parlamento Europeo na lexislatura 1994-1999, onde ostentou varios cargos como Vicepresidente da Subcomisión de Asuntos Económicos e Monetarios e Vicepresidente da Delegación para Hispanoamérica. O 22 de decembro de 2011, foi nomeado ministro de Asuntos Exteriores e Cooperación de España.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Goberno de España. "BOE" (PDF). Consultado o 13/12/2014. 
  2. Ministerio de Asuntos Exteriores e Cooperación. "Portal do Ministerio de Asuntos Exteriores e Cooperación". Arquivado dende o orixinal o 11/09/2017. Consultado o 13/12/2014. 
  3. Cadena SER. "El rey impondrá la más alta condecoración a los "héroes" que lucharon en Marruecos". Consultado o 13/12/2014.