José Manuel Fuente

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJosé Manuel Fuente

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(es) José Manuel Fuente Lavandera Editar o valor em Wikidata
30 de setembro de 1945 Editar o valor em Wikidata
Siero, España Editar o valor em Wikidata
Morte18 de xullo de 1996 Editar o valor em Wikidata (50 anos)
Oviedo, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Pancreatite (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónciclista Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Deporteciclismo de competición Editar o valor em Wikidata
Traxectoria
  Equipo Competición
1970-1970 Karpy (en) Traducir
1971-1975 Kas
1976-1976 Bianchi-Piaggio Editar o valor em Wikidata
Participou en
19721972 Super Prestige Pernod (en) Traducir (6º)
Tour de Francia
Vuelta a España Editar o valor em Wikidata

José Manuel Fuente Lavandera, nado en Limanes o 30 de setembro de 1945 e finado en Oviedo o 18 de xullo de 1996, foi un ciclista asturiano. Salientou como escalador e nas grandes voltas por etapas. O seu alcume era o Tarangu, palabra en bable que significa forte e afouto. Logo da súa retirada foi director deportivo do equipo CLAS.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezou como profesional en 1969. Na seguinte tempada adxudicouse unha etapa na Volta a Cataluña. O ano da súa consagración como figura do ciclismo foi 1971, cando ademais de facerse co Gran premio da montaña no Giro de Italia, gañou unha etapa nesa volta e dúas no Tour de Francia.

En 1972 gañou a Volta a España, ademais do clasificación da montaña e unha etapa. No Giro de Italia acadou a segunda praza na xeral tras unha dura pugna con Eddy Merckx, dúas etapas e a clasificación da montaña. En 1973 foi terceiro no Tour de Francia que gañou Luis Ocaña, e oitavo no Giro de Italia, facéndose coa clasificación da montaña. Tamén gañou a Volta a Suíza ese mesmo ano, con dúas etapas e o premio da montaña. En 1974 obtivo a súa segunda Vuelta a España, e dúas etapas. No Giro gañou cinco etapas e foi quinto na xeral.

Retirouse debido a problemas de saúde en 1975.