John Blake Dillon
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 5 de maio de 1814 Condado de Roscommon |
| Morte | 15 de setembro de 1866 (52 anos) |
| Causa da morte | Morte natural (Cólera ) |
| Lugar de sepultura | Glasnevin Cemetery (en)  |
| Membro do 19º Parlamento do Reino Unido | |
| 11 de xullo de 1865 – 15 de setembro de 1866 (finado no cargo) Lexislatura: 19th Parliament of the United Kingdom (en) Circunscrición electoral: Tipperary (en) | |
| Datos persoais | |
| Educación | Trinity College Dublín |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Londres |
| Ocupación | político |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Familia | |
| Cónxuxe | Adelaide Hart |
| Fillos | Charles Paul Dillon (en) , William Dillon (en) , John Dillon (en) , unknown son Dillon (en) , Rosalie Dillon (en) , Christina Dillon (en) , Henry Dillon (en) |
| Pais | Luke Dillon (en) e Anne Blake (en) |
 | |
John Blake Dillon, nado en Ballaghaderreen o 5 de maio de 1814 e finado o 15 de setembro de 1866 en Killarney, foi un escritor e nacionalista irlandés e un dos fundadores do movemento Irlanda Nova.[1]
En 1847 William Smith O'Brien, o líder do partido Irlanda Nova, converteuse nun dos fundadores da Confederación Irlandesa,[2] e fixo campaña en contra da Acta de Unión de 1800, e clamaba polo fin das exportacións de gran e o peche dos portos.[3] Ao ano seguinte, organizou unha resistencia de traballadores sen terra no Condado de Tipperary contra os propietarios das terras e os seus axentes.
Entre o 23 e o 29 de xullo de 1848, O'Brien, Meagher e Dillon apelaron á revolta a medida que viaxaban polos condados de Wexford, Kilkenny e Tipperary. A última gran reunión dos líderes de Irlanda Nova tivo lugar o 28 de xullo, ao día seguinte, O'Brien estaba nun local onde había barricadas, chamado "The Commons", tentando evitar a prisión refuxiándose nunha casa e facendo algúns reféns. O'Brien viuse obrigado a falar coa policía a través dunha xanela e afirmaría "Somos todos Irlandeses. Deixei as armas e serán libres"[4]. Porén, algo ocorreu que desencadeou nun tiroteo no que se rexistraron varios feridos. Varios líderes participantes na revolta foron acusados e condenados por sedición, o que implicaba a pena de morte. As súas sentenzas foron conmutadas despois por un desterro na Terra de Van Diemen (Tasmania), onde foron separados en varias colonias penais. Meagher e John Mitchel conseguiron escapar e emigraron para os Estados Unidos na década de 1850.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ O'Cathaoir, Brendan. "John Blake Dillon, Young Irelander." Irish Academic Press, 1990
- ↑ Michael Doheny's The Felon's Track, M.H. Gill & Son, LTD, 1951 Edition
- ↑ History of Ireland, from the Treaty of Limerick to the present time (2 Vol). John Mitchel James Duffy 1869. pg414
- ↑ Annual Register James Dodsley, registo de 1849 em julgamento
