Joaquim de Almeida

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJoaquim de Almeida

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(pt) Joaquim António Portugal Baptista de Almeida Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento15 de marzo de 1957 Editar o valor em Wikidata (67 anos)
Lisboa, Portugal Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América (2005–)
Portugal Editar o valor em Wikidata
EducaciónLee Strasberg Theatre and Film Institute (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónactor de televisión , actor de dobraxe , actor de cinema , actor Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1982 Editar o valor em Wikidata -
LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm0021835 Allocine: 6448 Allmovie: p17614
Discogs: 4148023 Editar o valor em Wikidata

Joaquim António Portugal Baptista de Almeida, nado en Lisboa o 15 de marzo de 1957, é un actor portugués.[1] Almeida comezou a súa carreira como actor no teatro durante a década de 1980, e comezou no cinema no ano 1982, no filme de acción The Soldier, mais non sería até que interpretou o papel de Andrea Bonanno no filme italiano de 1987 Bos días Babilonia que acadou a fama. Conseguiu recoñecemento internacional coas súas actuacións de Félix Cortez no suspense de 1994 Clear and Present Danger e Bucho no filme de acción de 1995 Desperado. Varios anos despois, fíxose popular de novo por interpretar a Ramon Salazar na serie de Fox 24, entre 2003 e 2004, e a Hernán Reyes no filme de 2011 Fast Five.

Falante fluído de varias linguas, Almeida traballou en diferentes países de Europa e América, tanto en cinema como en teatro, gañando premios internacionais en filmes como Retrato de Família, Adão e Eva e O Xangô de Baker Street. Outros filmes coñecidos nos que traballou inclúen The Honorary Consul (1983), Only You (1994), La Cucaracha (1998), One Man's Hero (1999), Behind Enemy Lines (2001), Yo, puta (2004), The Death and Life of Bobby Z (2007), Che: Part Two (2008), The Burning Plain (2008) e La Cage Dorée (2013).[2]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Almeida naceu o 15 de marzo de 1957 en São Sebastião da Pedreira, Lisboa, fillo de João Baptista de Almeida e Maria Sara Portugal.[3] Cando tiña deazaoito anos, despois de asistir a un curso de teatro no Conservatorio de Lisboa (Escola Superior de Teatro e Cinema) durante dous anos, marchou de Portugal e continuou os seus estudos despois de que o Conservatorio fose temporalmente pechado por mor da Revolución dos Caraveis. Pasou un ano en Vienna, trasladándose de novo, en 1976, a Nova York, onde estudou no Lee Strasberg Theatre and Film Institute, unha escola de artes escénicas.[3][4]

Joaquim de Almeida é un dos actores portugueses máis internacionais con case sesenta traballos no cine, xunto a diversos nomes do mundo cinematográfico, como Michael Caine, Richard Gere e Bob Hoskins en The Honorary Consul (1983), Isabelle Huppert en Milan noir (1987), Ángela Molina en Sandino (1990), Harrison Ford en Clear and Present Danger (1994), Antonio Banderas e Salma Hayek en Desperado (1995), Marcello Mastroianni en Sostiene Pereira (1996), Owen Wilson e Gene Hackman en Behind Enemy Lines (2001) e Daryl Hannah en Yo puta (2004).

Son celebradas as súas interpretacións como latino de baixo mundo en filmes como Bos días Babilonia (1987), dos irmáns Taviani, e The Soldier (1982), de James Glickenhaus.

A súa participación en Retrato de Familia, de Luís Galvão Telles (1991) valeulle o Premio ao Mellor Actor no Festival de Cine do Cairo. En Portugal, a súa participación en Tentação (1998), do realizador Joaquim Leitão valeulle un Globo de Ouro na categoría de Mellor Actor.

En 2004 participou en doce episodios da serie de culto estadounidense 24, protagonizada por Kiefer Sutherland. Tamén o fixo noutras series como Miami Vice (1985), Nikita (1998) e The West Wing (2004).

Filmografía[editar | editar a fonte]

  • 2015:
  • 2014:
    • Ou Duelo, de Marcos Jorge
  • 2013:
    • Tres 60, de Alejandro Ezcurdia
    • A gaiola dourada, de Rubén Alves
  • 2011:
    • Fast Five (Rápido e furioso: Sen control en Latinoamérica; A cen 5 en España) de Justin Lin.
  • 2008:
    • Óscar, una pasión surrealista, de Lucas Fernández.
    • The Burning Plain, de Guillermo Arriaga.
  • 2006:
    • O corazón da terra, de Antonio Cuadri.
    • Saints Row, de Douglas Carrigan e Zach Hanks.
    • 53 días de invierno, de Judith Colell.
    • The Celestine Prophecy, de Armand Mastroianni.
  • 2005:
    • Um Tiro non Escuro, de Leonel Vieira.
    • Thanks to Gravity, de Rafael Escolar.
    • Blue Chapeu, de Douglas Freel.
  • 2004: Eu, puta, de María Lidón.
  • 2003:
    • Il Fuggiasco, de Andrea Manni.
    • Vos Imortais, de António Pedro Vasconcelos.
  • 2002:
    • Entre Chiens et Loups, de Alexandre Arcady.
    • Sueurs, de Louis-Pascal Couvelaire.
  • 2001:
  • 2000:
  • 1999:
    • Camiño de Santiago, de Robert Young.
    • Vendetta, de Nicholas Meyer.
    • Non Vacancy, de Marius Balchunas.
    • Ou xangô de Baker Street, de Miguel Faria Jr.
    • Inferno, de Joaquim Leitão.
    • One Man's Hero, de rebaixa Hool.
  • 1998:
    • On the Run, de Bruno de Almeida.
    • A cascuda, de Jack Perez.
  • 1997:
    • Corazón tolo, de Antonio do Real.
    • Tentação, de Joaquim Leitão.
    • Elles, de Luís Galvão Telles.
  • 1995: Sostén Pereira, de Roberto Faenza.
  • 1995:
  • 1994:
    • Só ti, de Norman Jewison
    • Perigo inminente, de Phillip Noyce.
    • Uma Vida Normal, de Joaquim Leitão.
  • 1993:
    • O baile das ánimas, de Pedro Carvajal.
    • Amok, de Joël Farges.
    • Sombras nunha batalla, de Mario Camus.
  • 1992:
  • 1991:
    • Amor e Dedinhos de Pé, de Luís Filipe Rocha.
    • Aqui D'O Rei!, de António Pedro Vasconcelos.
    • O día que nacín eu, de Pedro Olea.
    • Retrato de Família, de Luís Galvão Teles.
    • O rei pasmado, Imanol Uribe.
    • A Idade Maior, de Teresa Villaverde.
  • 1990:
    • Segno dei Fuoco, de Nino Bizzarri.
    • A Ilha, de Joaquim Leitão.
    • Sandino, de Miguel Littin.
  • 1989:
    • Disamistade, de Gianfranco Cabiddu.
    • Love Dream, de Charles Finch.
    • Lles Deux Fragonard, de Philippe Lle Guay.
  • 1988: Terre Saccrée, de Emilio Pacull.
  • 1987:
  • 1983: O cónsul honorario, de John Mackenzie.
  • 1982: The Soldier, de James Glickenhaus.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Público, ed. (27 de outubro de 2005). "Joaquim de Almeida naturalizou-se norte-americano" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 08 de setembro de 2012. Consultado o 13 de maio de 2011. 
  2. 3,0 3,1 Internet Movie Database (ed.). "Biography for Joaquim de Almeida". Consultado o 29 de novembro de 2010. 
  3. Sapo.pt, ed. (27 de outubro de 2009). "Biografia – Joaquim de Almeida" (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 20 de decembro de 2010. Consultado o 29 de novembro de 2010. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]