Joan Tuset i Suau

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJoan Tuset i Suau

(2012) Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento19 de decembro de 1957 Editar o valor em Wikidata (66 anos)
L'Arboç (España franquista) Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpintor , escultor Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá, lingua catalá e lingua francesa Editar o valor em Wikidata
Sinatura
Editar o valor em Wikidata

Páxina webjoantuset.com Editar o valor em Wikidata




Joan Tuset i Suau, nado en L'Arboç (provincia de Tarragona) o 19 de decembro de 1957, é un pintor e escultor catalán.[1] dos séculos XX e XXI. As súas figuras son características do seu estilo. Creou o seu propio estilo dentro da arte figurativa, caracterizado polas deformacións do corpo e a súa ambigüidade no plano intencional.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou Belas Artes en Tarragona e Barcelona. En 1976 presentou a súa primeira exposición en Tarragona. Durante a década de 1980 estableceuse en Canadá, [2]onde permanece 6 anos. Alí expuxo nas galerías Edimage, Joyce Yahouda Gallery,[3] e Cultart con quen tamén exporá despois no Art Institute of Chicago, e FIAC 87. Foire Internationale de Arte au Grand Palais de París.[4] En 1989 volve a París onde vive 6 meses e expón na Galerie Vision Quai.

Estas estancias produciron un xiro fundamental na súa vida e obra, xa que a partir de entón as súas composicións figurativas adquiriron maior forza e tensión formal, os seus personaxes unha base máis clásica, e o seu estilo enriqueceuse con deformacións máis persoais e expresivas. Cando regresa a Cataluña instálase entre L'Arboç e Barcelona. Ten varias exposicións dentro e fóra de España, Tarragona, Xirona, Barcelona, Valladolid, Salamanca, Düsseldorf, Roma , Portugal e París.[5]

As súas obras[editar | editar a fonte]

Pintura[editar | editar a fonte]

É un artista fiel aos seus principios figurativos que creou o seu propio estilo dentro da arte contemporánea na figura humana. Joan Tuset foi definindo unha proposta rigorosa e persoal, asumindo os valores da vangarda e do clasicismo, lonxe de fórmulas estereotipadas, pero fiel a constantes temáticas, elaboración e un estilo inconfundible. [6] Buscando sempre elementos que poidan enriquecer o que xa dixo noutras obras ou o que pensa que aínda non dixo. Utiliza a pintura para potenciar a paixón e ás veces a ironía cunha carga simbólica que lle confire á súa obra unha forza dramática inusual, dando lugar a múltiples interpretacións e un fluxo de ideas. [7] O teu universo conseguiu unha autoexpresión continua. A súa procura esténdese dende unha conciencia da contemporaneidade, que moitas veces non dubida en inspirarse nas fontes máis primitivas. Máis recentemente, introduciu reflexións máis complexas e intelectualizadas na súa obra, sobre o seu entorno, as cousas que o rodean, o seu taller, a súa espiritualidade, o seu día a día do que toma ideas para crear a súa arte.[8]

A figura humana é fundamental na pintura de Joan Tuset, non só lle interesa reproducilo na súa especial captura visual, senón tamén para expresar unha variedade de situacións emocionais. A honestidade da expresión persoal nas obras de Tuset fainos moi interesantes. (Josep Maria Cadena)[9]

Joan Tuset fálanos de conectar cun mundo que lle permite “expresar as súas ideas e pensamentos”, a arte serve “para expresar e comunicar os nosos sentimentos, emocións, pensamentos e vivencias máis íntimos”.[10] O noso intercambio, o poder da arte para comunicar ideas e sentimentos complexos, transmitido polo forte impulso que pode proporcionar ao ser humano, co obxectivo de “crear e transmitir libremente algo que só se pode entender dende a necesidade de pensar e vivir”. como artista". Conceptos atopados, segundo Tuset, na esencia da arte, xa que consiste en "aprender a ver, a darnos conta de que estamos aquí, de que estamos vivos" [11]e a arte axuda a vincular o noso mundo interior co mundo exterior. Segundo Josep Maresme i Pedregosa, membro do ICOM, "o seu estilo persoal, que dá máis forza e personalidade a toda a súa obra, faino comprensible, dándolle unha visión moi persoal da sensación de beleza. Creo que hai é admirar coidadosamente o seu traballo e saber saborealo como se merece”.

Escultura[editar | editar a fonte]

Monumento á Palilleira de L'Arboç. Obra em bronze do escultor Joan Tuset 2005

A escultura é unha disciplina á que poucas veces se enfronta. Xa de neno mostrou aptitude para a escultura, comezando a modelar barro dende cedo. No campo da escultura tridimensional, emprega xeralmente a terracota, o xeso e o bronce, ou resina con po de mármore, sen renunciar a outros materiais que poidan enriquecer o resultado final da escultura. traballo. No ano 2005 encárgaselle a realización do Monumento á Palilleira de L'Arboç, obra de bronce que se sitúa nunha das rotondas, da N-340 na entrada de L'Arboç (Tarragona) e que foi inaugurado polo entón conselleiro de Comercio e Turismo da Generalitat de Cataluña, Josep Huguet.[12][13]

Obra seleccionada[editar | editar a fonte]

  • "El sueño" 1986. técnica mixta sobre liño 132 x 229 cm, Colección Lavalin, Montreal.
  • "Odalisca" 1987. técnica mixta sobre liño 132 x 229 cm, Colección Kauffman, Montreal.
  • "Las lineas de luz" 1982. óleo sobre liño 73 x 64 cm. Colección particular, Vancouver.
  • "Les salas de espera" 1983. óleo sobre liño 122 x 122 cm. Colección particular, Montreal.
  • "Las edades del Hombre" 1984. óleo sobre liño 67 x 76 cm. Colección particular, Montreal.
  • "Tête d'homme" 2005. pequeña escultura de bronce 12 x 7 x 9 cm. Colección Madeleine Parizeau, Paris.
  • "El rapto de Europa""Español: Escena mitolóxica do rapto de Europa".  técnica mixta sobre liño 60X60cm, colección particular, Barcelona.
  • "El juicio de Paris""Español: Escena mitolóxica do xuízo de París".  técnica mixta sobre liño 65X81cm, colección particular, Barcelona.
  • "La lluna ofesa" 2002.técnica mixta sobre liño 60 x 60 cm, Colección particular, León, España.
  • "La encagera de l'Arboç" 2005. escultura de bronce 200 x 200 x 84 cm, Monumento público,Tarragona.
  • "El vino de los amantes" 2012. técnica mixta sobre liño 100 x 300 cm, Colección particular, Barcelona.
  • "The energy of memories" 2014. técnica mixta sobre liño 50 x 150 cm, Colección particular, Barcelona.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Diccionario "Ràfols" d'artistes contemporanis de Catalunya i Balears, 1989 Tomo IV páxina.196.
  • Diccionario "Ràfols" d'Artistes De Catalunya i Balears, Compendi Segle XX Tomo V, Art Network SL Barcelona 1998, páxina.631.
  • Artistas del Siglo XXI Guía Nacional Tomo v, Edicions Equador, Gerona. páxinas.508-509.
  • Guia Europea de Bellas Artes, Euro 2000, Edicions SL Benidorm (Alicante) páxina.186.
  • Quien i por què, Anales de las Artes Plásticas en el seglo XXI, Edita Art i Patrimoni, SA Madrid, páxina. 725.
  • Catàlego de la exposición, Artistes per a un nou segle 1996 a Canals Galeria d'art. S. Cugat, Barcelona.
  • Amb L'Arboç com a teló de fons, de Rosa M ª Muntanya, 2005.Edición, Conselleria d'Hisenda i Festes Populars, páxina.91.
  • La Bisbal i les Puntes 2008, de Maria Plana Guasch. Edita Ayuntamiento de La Bisbal del Panadés, páxina.19 i 20.
  • Diversos Perfils de Joana Maria Altet,2008.Editorial la Torratxa, Valls Tarragona, páxina.43
  • Património imaterial e estatuária urbana 2013, de Ana Paula Gil Soares. Universidade de Lisboa, Faculdade de Letras.páxina.24.
  • Els béns culturals i l'Església, 2010. Itinerari d’una experiència viscuda Arxiu i Museu diocesans de Barcelona Josep Maria Martí i Bonet, páxinas 49,51,61.
  • Los pintores y la pintura visto por profanos, 2017 autor Manuel Roldán Pérez, páxinas.234 y 235.
  • Los escultores y la escultura visto por profanos,2018 autor Manuel Roldán Pérez. páxinas. 218 y 219.
  • Los oficios vistos en la pintura ,2018 autor Manuel Roldán Pérez páxinas.99,115,118,138,141
  • Rescatant el vell arquetip de l'aranya 2018 autor Joan Ramon Farré Huguet, páxinas. 276, 277, 278, 279.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]