Jair da Costa

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJair da Costa

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento9 de xullo de 1940 Editar o valor em Wikidata (83 anos)
Santo André, Brasil Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeBrasil Editar o valor em Wikidata
Altura174 cm Editar o valor em Wikidata
Peso67 kg Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1961 Editar o valor em Wikidata - 1974 Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Nacionalidade deportivaBrasil Editar o valor em Wikidata
Deportefútbol Editar o valor em Wikidata
Posición de xogoDianteiro Editar o valor em Wikidata
Traxectoria
  Equipo enllaç= enllaç=
1960-1962 Associação Portuguesa de Desportos
1962-1967 Football Club Internazionale Milano 119(39)
1967-1968 Associazione Sportiva Roma 23(2)
1968-1972 Football Club Internazionale Milano 80(14)
1972-1974 Santos Futebol Clube 19(3) Editar o valor em Wikidata
  Selección nacional enllaç= enllaç=
1962-1962   Selección de fútbol de Brasil 1(0) Editar o valor em Wikidata
Participou en
1962Mundial de Fútbol Chile 1962 Editar o valor em Wikidata

FIFA: 246272 UEFA: 75529 Editar o valor em Wikidata

Jair da Costa, nado en Santo André, São Paulo, o 9 de xullo de 1940, é un exfutbolista brasileiro, que xogaba como dianteiro. Desenvolveu a maior parte da súa carreira no Inter de Milán, formando parte do chamado Grande Inter, que conquistou numerosos títulos na década de 1960, baixo a batuta do adestrador Helenio Herrera. Foi campión do mundo coa selección brasileira en Chile 1962, aínda que non chegou a debutar no torneo.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Orixinario de Santo André, trasladouse a Osasco aos oito anos. Debutou como futbolista nas filas do Portuguesa de São Paulo. As súas actuacións con este equipo atraeron o interese dos clubs europeos e no verán de 1962 o Milan e Inter competiron pola súa fichaxe,[1] ata que os rossoneri se decantaron polo seu compatriota Germano.[2] A fichaxe de Jair polo Inter viuse, con todo, atrasada pola presenza no equipo do galego Luis Suárez e do inglés Hitchens, que ocupaban as dúas únicas prazas de estranxeiros que permitía o regulamento da época.[3] Finalmente, o traspaso do británico no outono permitiu a contratación oficial do brasileiro.[1]

Debutou na Serie A nun partido contra o Genoa,[1] marcando o seu primeiro gol aos 2 minutos de xogo. Foi a elección preferida por Helenio Herrera para a banda dereita durante o resto da tempada, por diante de Bicicli,[4] e tivo un papel destacado nos contragolpes do equipo.[5] Con 10 goles, contribuíu á remontada na clasificación do Inter,[6][7][8][9] que gañou o scudetto ao final do torneo.[1]

Co equipo milanés da época, que pasou á historia co nome de Grande Inter,[4] Jair gañou outros dous títulos de liga, dúas Copas de Europa e dúas Copas Intercontinentais.[1][4] Foi o autor do primeiro gol do Inter na Copa de Europa, en 1963 fronte ao Everton,[10] e nesa mesma edición marcou dous goles máis nos cuartos de final e outro nas semifinais.

O 27 de maio de 1965 marcou o gol decisivo para a conquista da segunda Copa de Europa na final disputada en San Siro contra o Benfica de Mário Coluna e Eusébio.[1] Na tempada 1967/68 xogou cedido á Roma, antes de regresar ao Inter, co que gañou o seu cuarto título de liga na 1970/71.[1]

Preto do final da súa carreira, regresou ao Brasil para xogar no Santos, onde foi compañeiro de Pelé, e co que gañou o Campionato Paulista en 1973. Pechou a súa carreira no Canadá, nas filas do Windsor Star.[11]

Selección brasileira[editar | editar a fonte]

Con Garrincha como titular no seu posto na selección brasileira, só puido ser internacional nun encontro amigable ante Gales, que o Brasil gañou 3-1.[12] Foi parte do combinado brasileiro no Mundial de 1962, pero non chegou a debutar na competición.[12]

Palmarés[editar | editar a fonte]

Inter de Milán
Santos
Brasil

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Brega, Matteo (8 de setembro de 2015). "Tutto iniziò con Gino, poi le ali presero il volo con Corso, Jair e Figo". La Gazzetta dello Sport (en italiano). Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  2. "Morto Germano, il giocatore che conquisto' l' ereditiera". La Gazzetta dello Sport (en italiano). 5 de outubro de 1997. Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  3. De Calò, Alessandro (20 de febreiro de 1998). "Maghi, papere, astronauti e Juve-Inter". La Gazzetta dello Sport (en italiano). Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Curino, Luca; Bovolenta, Germano; Lo Giudice, Giorgio; Peterson, Dan (11 de novembro de 1997). "Ricordi di grande Inter". La Gazzetta dello Sport (en italiano). Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  5. Claudio, Gregori (14 de novembro de 1997). ""Taca la bala" cosi' carico' l'Inter mondiale 3a puntata". La Gazzetta dello Sport (en italiano). Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  6. Cattini, Leo (19 de novembro de 1962). "L'Inter segna al primo minuto e batte la Sampdoria per 4 a 0". La Stampa (en italiano). p. 9. Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  7. Pozzo, Vittorio (17 de decembro de 1962). "Il brasiliano Jair si scatena: crolla la squadra bolognese". La Stampa (en italiano). p. 7. Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  8. Cattini, Leo (11 de febreiro de 1963). "La difesa del Palermo non resiste ai vivaci attacchi dell'Inter: 0-4". La Stampa (en italiano). p. 7. Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  9. Accatino, Giulio (22 de abril de 1963). "A S.Siro aspra lotta tra Inter e Bologna: 4-1". La Stampa (en italiano). p. 6. Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  10. "In coppa Campioni nerazzurri imbattuti a Milano". La Gazzetta dello Sport (en italiano). 30 de setembro de 1998. Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  11. Zagnoli, Vanni (15 de xullo de 2020). "Il pallone racconta: Jair da Costa" (en italiano). Consultado o 25 de marzo de 2022. 
  12. 12,0 12,1 Monti, Fabio. "Jair da Costa". treccani.it (en italiano). Consultado o 25 de marzo de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]