Jacques Demy

Jacques Demy

Biografía
Nacemento	(fr) Jacques Louis Raymond Marcel Demy 5 de xuño de 1931 Pontchâteau (Francia)
Morte	27 de outubro de 1990 (59 anos) XIV Distrito de París (Francia)
Causa da morte	Morte natural  (Morte por SIDA )
Lugar de sepultura	Cemiterio de Montparnasse
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia
Educación	École nationale supérieure Louis-Lumière (en)
Altura	1,69 m
Actividade
Ocupación	guionista , actor , realizador , produtor de cinema , escritor de diálogos , letrista , director de cinema
Período de actividade	1955 - 1988
Movemento	Nouvelle Vague
Influencias	Agnès Varda
Lingua	Lingua francesa
Obra
Arquivos en	Cinémathèque Française
Familia
Cónxuxe	Agnès Varda (1962–1990)
Fillos	Mathieu Demy (pt)
Parentes	Rosalie Varda (filla adoptiva)
Premios (1964)  Palma de Ouro, premiado polo traballo Les Parapluies de Cherbourg (1963)  Premio Louis-Delluc, premiado polo traballo Les Parapluies de Cherbourg

Jacques Demy (Pronunciación francesa: ​[ʒak dəmi]), nado en Pontchâteau (Loira Atlántico) o 5 de xuño de 1931 e finado en París o 27 de outubro de 1990) foi un director e guionista cinema francés, un dos máis destacados representantes da Nouvelle vague. Dentro deste movemento a súa obra é inusitada, xa que non se interesou demasiado pola experimentación formal, como Alain Resnais, nin pola axitación política, como Jean-Luc Godard. Entre as súas obras hai musicais, xénero en que acadou éxito internacional, contos de fadas e homenaxes á idade dourada de Hollywood. O seu mundo ten certas semellanzas co doutro gran cineasta da Nouvelle Vague, François Truffaut.

Traxectoria

Tras traballar co animador Paul Grimault e o cineasta Georges Rouquier, Demy dirixiu a súa primeira longametraxe, Lola, en 1960, con Anouk Aimée no papel da cabareteira homónima. Nela xa están presentes os trazos que definen o seu peculiar selo persoal: a importancia da música (grazas á súa colaboración con Michel Legrand), a apropiación da imaxinaría hollywoodense, a importancia do destino na trama e a ambientación na costa atlántica francesa, en que o cineasta pasou a súa mocidade. O seu segundo filme, La Baie des Anges, protagonizado por Jeanne Moreau, retomou o tema do destino, cunha historia de amor e mesas de ruleta.

O seu terceiro filme, Les Parapluies de Cherbourg (1964), foi un grande éxito internacional e obtivo a Palma de Ouro no Festival de Cannes. Como outros compañeiros de xeración subverteu a división en xéneros, producindo un drama musical en que todos os diálogos son cantados. O filme amosa tamén o característico estilo visual do cineasta: mentres que Lola tiña unha fotografía en branco e negro máis próxima aos postulados da Nouvelle Vague, a cargo do habitual director de fotografía de Godard, Raoul Coutar, Les Parapluies de Cherbourg está rodado nunha supercor saturada, que destaca o impacto visual de cada detalle. No filme reaparece o mozo de Lola, que casa con Deneuve. Estas reaparicións de personaxes son tamén moi características da súa cinematografía.

Aínda que non puido recuperar totalmente a brillantez dos seus tres primeiros filmes, o seu cinema posterior caracterízase por unha busca constante. Les Demoiselles de Rochefort (1967), un novo musical protagonizado por Catherine Deneuve, xunto coa súa irmá Françoise Dorléac, contén algunhas das mellores cancións francesas da época, e conta no seu elenco coa estrela de musicais de Hollywood Gene Kelly. A personaxe de Lola volveu aparecer na experimental Model Shop (1969), primeiro filme que rodou nos Estados Unidos. La Peau d'Ane (1970) é unha versión literal, aínda que visualmente extravagante, dun conto de fadas de Charles Perrault, de novo protagonizada por Catherine Deneuve.

Demy retomou o universo feérico de La Peau d'Ane noutros dous filmes, Le joueur de flûte, baseado no conto do frautista de Hamelín, e Parking, sobre o mito de Orfeo. En xeral, os seus filmes posteriores foron peor recibidos pola crítica.

Vida persoal

Demy foi o marido da directora Agnès Varda, que en Jacquot de Nantes rodou unha versión dos cadernos autobiográficos de Demy, sobre a súa infancia e o seu amor ao teatro e ao cinema. O propio Demy aparece en varias escenas e nas secuencias iniciais e finais do filme. Tiveron dous fillos, Rosalie Varda-Demy, filla biolóxica de Antoine Bourseiller, e Mathieu Demy.

Jacques Demy era homosexual e faleceu por complicacións da sida o 27 de outubro de 1990. Foi enterrado no cemiterio de Montparnasse

Filmografía

• 1988 - La table tournante
• 1988 - Trois places pour le 26
• 1985 - Parking
• 1982 - Une chambre en ville
• 1980 - La naissance du jour (telefilme)
• 1979 - Lady Oscar
• 1973 - O acontecemento máis importante desde que o home chegou á lúa
• 1972 - The Pied Piper
• 1970 - Peau d'âne
• 1969 - Model Shop
• 1967 - Les Demoiselles de Rochefort
• 1964 - Les parapluies de Cherbourg
• 1963 - La baie des anges
• 1962 - Les sept péchés capitaux
• 1961 - Lola
• 1959 - Ars
• 1959 - La mère et l'enfant
• 1958 - Musée Grévin
• 1957 - Le bel indifférent
• 1955 - Le sabotier du Val de Loire

Premios

En 1956, recibiu unha mención de honra no Festival de Berlín pola curtametraxe documental Le sabotier du Val de Loire.

En 1964 gañou a Palma de Ouro e o premio OCIC no Festival de Cannes por Les parapluies de Cherbourg. Este filme foi candidato ao Óscar nas categorías de mellor canción orixinal ("I Will Wait for You"), mellor banda sonora orixinal (Michel Legrand) e mellor guión orixinal. En 1969 o seu filme Les Demoiselles de Rochefort (1967) foi novamente candidato ao Óscar, na categoría de mellor banda sonora de filme musical.

Véxase tamén

Bibliografía

• David Thomson (1975). Biographical Dictionary of Film (3.ª ed.). Londres: Andre Deutsch. ISBN 0-233-98953-6
• Rafferty, Terrence (16 de abril de 1996). The Past Recaptured. The New Yorker.

Ligazóns externas

• Le monde de Jacques Demy (en francés)
• Texto na páxina de Score Magacine (en castelán)