Jack Nicklaus
![]() (2005) ![]() | |||||||||||||||||
Biografía | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nacemento | 21 de xaneiro de 1940 ![]() Columbus, Estados Unidos de América ![]() | ||||||||||||||||
Educación | Universidade Estatal de Ohio Upper Arlington High School (en) ![]() Jones Middle School (en) ![]() ![]() | ||||||||||||||||
Altura | 178 cm ![]() | ||||||||||||||||
Peso | 84 kg ![]() | ||||||||||||||||
Actividade | |||||||||||||||||
Ocupación | golfista (1961–), golf course designer (en) ![]() ![]() | ||||||||||||||||
Deporte | golf ![]() | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Premios | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Descrito pola fonte | Obálky knih, ![]() ![]() | ||||||||||||||||
Sitio web | nicklaus.com ![]() | ||||||||||||||||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Jack William Nicklaus, nado en Columbus (Ohio) o 21 de xaneiro de 1940 é un ex-golfista estadounidense, considerado por moitos o mellor da historia, por ser quen gañou un maior número de torneos majors (un total de 18 profesionais e 20 se se contan od dous Abertos dos Estados Unidos Afeccionado que gañou en 1959 e 1961).[1] A súa robusta aparencia e o seu cabelo dourado déronlle o alcume de Golden Bear (oso dourado).[2]
No Aberto dos Estados Unidos de 1962 gañou o seu primeiro torneo profesional, á vez que foi tamén o seu primeiro major. Nesta ocasión impúxose a Arnold Palmer comezando unha enorme rivalidade entre ambos. En 1966, gañou The Masters por segundo ano consecutivo, sendo o único en conseguilo ata ese momento. Ese ano tamén gañou o Aberto británico co que logrou adxudicarse polo menos nunha ocasión todos os torneos majors (conseguira o Campionato da PGA en 1963).
Entre 1971 e 1980, gañou nove majors máis, superando o récord de trece que tiña Bobby Jones. Aos 46 anos conseguiu o seu major número 18, co The Masters de 1986, converténdose no gañador de máis idade dun torneo major na historia. En 1990, uniuse ao PGA Tour sénior e en 1996 xa gañara dez torneos do tour, incluíndo oito majors. Continuou a xogar os catro majors do PGA Tour ata 2005, cando disputou as súas últimas aparicións no Aberto británico e en The Masters.
Ademais destes títulos organiza o seu propio torneo do PGA Tour, o Memorial Tournament, escribe libros sobre técnica de xogo e autobiográficos, deseña campos de golf coa súa compañía, unha das máis importantes do mundo do sector, e ten a súa propia marca de equipamento de golf, fundada en 1992.[3]
Palmarés
[editar | editar a fonte]
Durante a súa carreira no PGA Tour, Nicklaus gañou 18 torneos majors, sendo este o récord de vitorias. Ten o récord de vitorias no Masters de Augusta, con seis, e logrou cinco no Campionato da PGA, catro no Aberto dos Estados Unidos e tres no Aberto Británico.
Gañou 73 torneos do PGA Tour, sendo o terceiro golfista que máis posúe tras Tiger Woods e Sam Snead, e obtivo 286 top 10, segundo no historial detrás de Snead.
Foi en oito temporadas o líder en ganancias do PGA Tour (1964, 1965, 1967, 1971, 1972, 1973, 1975 e 1976), segundo en cinco temporadas, e terceiro noutras tres.[4] Ademais, obtivo o premio ao xogador do ano en cinco ocasións (1967, 1972, 1973, 1975 e 1976).
Por outra banda, xogou en seis ocasións a Ryder Cup, onde logrou 18,5 puntos en 28 partidos, e capitaneou o equipo sen xogar noutras dúas edicións.
Majors
[editar | editar a fonte]Ano | Campionato | 54 buratos | Marcador | Marxe | Finalista |
1962 | Aberto dos Estados Unidos | -2 | -1 (72-70-72-69=283) | Playoff 1 | ![]() |
1963 | Máster de Augusta | +1 | -2 (74-66-74-72=286) | 1 golpe | ![]() |
1963 | Campionato da PGA | -3 | -5 (69-73-69-68=279) | 2 golpes | ![]() |
1965 | Máster de Augusta (2) | +5 | -17 (67-71-64-69=271) | 9 golpes | ![]() ![]() |
1966 | Máster de Augusta (3) | Par | E (68-76-72-72=288) | Playoff 2 | ![]() ![]() |
1966 | Aberto británico | -2 | -2 (70-67-75-70=282) | 1 golpe | ![]() ![]() |
1967 | Aberto dos Estados Unidos (2) | -1 | -9 (71-67-72-65=275) | 4 golpes | ![]() |
1970 | Aberto británico (2) | -2 | -5 (68-69-73-73=283) | Playoff 3 | ![]() |
1971 | Campionato da PGA (2) | +4 | -7 (69-69-70-73=281) | 2 golpes | ![]() |
1972 | Máster de Augusta (4) | +1 | -2 (68-71-73-74=286) | 3 golpes | ![]() ![]() ![]() |
1972 | Aberto dos Estados Unidos (3) | +1 | +2 (71-73-72-74=290) | 3 golpes | ![]() |
1973 | Campionato da PGA (3) | +1 | -7 (72-68-68-69=277) | 4 golpes | ![]() |
1975 | Máster de Augusta (5) | -1 | -12 (68-67-73-68=276) | 1 golpe | ![]() ![]() |
1975 | Campionato da PGA (4) | +4 | -4 (70-68-67-71=276) | 2 golpes | ![]() |
1978 | Aberto británico (3) | -1 | -7 (71-72-69-69=281) | 2 golpes | ![]() ![]() ![]() ![]() |
1980 | Aberto dos Estados Unidos (4) | Par | -8 (63-71-70-68=272) | 2 golpes | ![]() |
1980 | Campionato da PGA (5) | +3 | -6 (70-69-66-69=274) | 7 golpes | ![]() |
1986 | Máster de Augusta (6) | -4 | -9 (74-71-69-65=279) | 1 golpe | ![]() ![]() |
1 Derrotou a Arnold Palmer no playoff de 18-buratos: Nicklaus (71), Palmer (74)
2 Derrotou a Tommy Jacobs & Gay Brewer no playoff de 18-buratos: Nicklaus (70), Jacobs (72), Brewer (78)
3 Derrotou a Doug Sanders no playoff de 18-buratos: Nicklaus (72), Sanders (73)
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Spencer, Reid (2002). The Sporting News selects 50 Greatest Golfers (en inglés). The Sporting News. ISBN 0892046929.
- ↑ "Jack Nicklaus". Microsoft Encarta Online Encyclopedia. 2007. Arquivado dende o orixinal o 24 de maio de 2008. Consultado o 10 de xaneiro de 2009.
- ↑ "Company Profile". manta.com. Consultado o 10 de xaneiro de 2009.
- ↑ "Jack Nicklaus". Nicklaus.com. Arquivado dende o orixinal o 05 de xaneiro de 2009. Consultado o 10 de xaneiro de 2009.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Jack Nicklaus ![]() |
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Páxina oficial
- Polaris World Nicklaus Golf Trail
- Equipamento de golf Nicklaus
- Portadas de Sports Illustrated con Jack Nicklaus Arquivado 31 de maio de 2020 en Wayback Machine.
- Museo Nicklaus
- Tour PGA
- Jack Nicklaus en About.com Arquivado 17 de outubro de 2015 en Wayback Machine.
- Perfil de Nicklaus en Golf Legends