Isidoro Millán Mariño

Isidoro Millán Mariño
	;
Biografía
Nacemento	1890 ; Pontevedra, España
Morte	31 de agosto de 1983 (92/93 anos); Pontevedra, España
Deputado nas Cortes republicanas
	Representa: Partido Republicano Radical; 1 de decembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936 ; Lexislatura: II lexislatura da Segunda República Española ; Circunscrición electoral: Pontevedra
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	político , avogado
Membro de	Real Academia Galega
Lingua	Lingua castelá
Familia
Fillos	Isidoro Millán González-Pardo
Pai	José Millán

Isidoro Millán Mariño, nado en Pontevedra en 1890 e finado na mesma cidade o 31 de agosto de 1983, foi un avogado, político e xornalista galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Licenciado en Dereito pola USC. Membro de «Helenes nº 7», o seu nome simbólico era Urco e só acadou o grao 1º (aprendiz). Colaborou en La Correspondencia Gallega, que dirixía o seu pai José Millán e Faro de Vigo. Participou no Pacto de Barrantes (1930) e liderou o Partido Liberal Demócrata en Pontevedra. Foi elixido deputado pola provincia de Pontevedra polo Partido Republicano Liberal Demócrata nas eleccións xerais de 1933, e ocupou o cargo de Director Xeral de Xustiza durante o bienio cedista. En 1935 entrevistouse con José Calvo Sotelo en Cuntis, defendendo a unión das forzas de centro e dereita para opoñerse ás esquerdas. Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi afervoado defensor do golpe militar nos primeiros momentos. Posteriormente foi detido o 4 de maio de 1939 "por celebrar reuniones de carácter político", encarcerado e confinado tres meses a unha vila de Cáceres. Volveu ser detido o 17 de xaneiro de 1940 por ser autor de folletos sen pé de imprenta. Foi procesado en 1945 acusado de ser masón e condenado polo delito de masonería o 7 de xullo de 1951.^[1] Despois permaneceu afastado da actividade política, dedicándose á súa profesión. Finou en Pontevedra o 31 de agosto de 1983.^[2]

Publicou A la sombra del Apóstol (Once siglos de vida compostelana) en 1938. Aparece como figurante na película Miss Ledyia (1916).

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou en Cambados con Encarnación González-Pardo Fraga en xuño de 1918,^[3] e foi pai de María Encarnación, María Jesús, Isidoro, Francisco José, Pedro e Ramón Millán González-Pardo.