Illa de Attu
Illa de Attu | |
---|---|
Localización da illa | |
Situación | |
País | ![]() |
Estado | ![]() |
Arquipélago | Illas Near, Aleutianas |
Mar | Océano Pacífico |
Coordenadas | 52°54′09″N 172°54′34″L / 52.90250, -172.90944Coordenadas: 52°54′09″N 172°54′34″L / 52.90250, -172.90944 |
Xeografía | |
Superficie | 893 km² |
Longura máxima | 56 km. |
Largura máxima | 30 km. |
Punto máis alto | 897´9 m. Monte Attu |
Demografía | |
Capital | Attu Station |
Poboación | Deshabitada |
Attu é a illa máis oriental do grupo Near das Illas Aleutianas, en Alasca, representa o punto máis oriental dos Estados Unidos, localizado a 1700 km da Alasca continental e a 1200 km das illas Kuriles.
Historia[editar | editar a fonte]
O nome Attu é unha transliteración do nome aleutiano da illa, o explorador ruso Aleksei Chirikov deulle o nome de San Teodoro en 1742 Os aleutianos viviron na illa durante xeracións, pero no transcurso da segunda guerra mundial, o 7 de xuño de 1942 os xaponeses invadiron a illa, xunto á illa veciña de Kiska o día anterior. Os xaponeses trasladaron aos 42 habitantes a un campo de concentración preto de Otaru, en Hokkaido, alí morreron 16 deles.
O 11 de maio de 1943, o exército americano lanzou unha ofensiva para reconquistar Attu e Kiska, durante a Batalla das Illas Aleutianas morreron 549 americanos e 2351 xaponeses, ao final a vitoria foi para os americanos.
Logo da guerra, os superviventes do campo de prisioneiros de Otaru foron repatriados a outras illas das Aleutianas ou ao interior da Alasca, e o goberno dos Estados Unidos construíron unha estación militar no sur de Attu.
O 1 de agosto de 2010, a estación LORAN da Garda Costeira dos Estados Unidos en Attu deixou definitivamente de funcionar. O 27 de agosto de 2010, a estación foi desarmada e retirouse o persoal da Garda Costeira, deixando a illa sen poboación residente.
O 7 de xuño de 2012, no 70º aniversario da invasión xaponesa, a senadora Lisa Murkowski e o almirante Thomas Ostebo da Garda Costeira dos Estados Unidos dedicaron un monumento a Attu Village, aos residentes que morreron en cativerio xaponés e os sobrevivientes que non puideron regresar.[1]

Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Paulin, Jim. "Memorial placed in Attu honoring villagers". The Bristol Bay Times. Arquivado dende o orixinal o 29 de outubro de 2017. Consultado o 6 de abril de 2015.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Illa de Attu ![]() |
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Attu Homepage
- Red White Black & Blue – feature documentary about The Battle of Attu
- Soldiers of the 184th Infantry, 7th ID in the Pacific, 1943–1945
- Suicidal Banzai charge in Attu : The 1st Gyokusai ordered (en xaponés) Suicide for the Emperor?
- ”Attu: North American Battleground of World War II”, a National Park Service Teaching with Historic Places (TwHP) lesson plan
- Aviation: From Sand Dunes to Sonic Booms, a National Park Service Discover Our Shared Heritage Travel Itinerary