Illa Huahine

Huahine
Localización da illa
Situación
País	Francia
Colectividade de ultramar	Polinesia Francesa
Arquipélago	Illas da Sociedade
Mar	Océano Pacífico
Coordenadas	16°44′S 151°02′O
Xeografía
Superficie	74´8 km²
Longura máxima	16 km.
Largura máxima	13 km.
Punto máis alto	669 m. Monte Turi
Demografía
Capital	Fare
Poboación	6.303 (2012)
Densidade	84 hab./km²

Huahine é unha das illas de Sotavento do arquipélago das illas da Sociedade, na Polinesia Francesa. É a illa máis oriental do grupo, situada a 175 km ao oeste de Tahití.

A illa está formada por dúas penínsulas montañosas, Huahine Nui (Gran Huahine) e Huahine Iti (Pequena Huahine), unidas por un estreito istmo que separa as baías de Maroe e Bourayne. Huahine Nui ten unha altitude de 669 m no monte Turi, e Huahine Iti culmina a 462 m no monte Pohuerahi. A illa está rodeada completamente por un escollo coralino, que está a unha media de 2 km da costa, e forma unha lagoa estreita accesible por dous pasos ao leste e dous ao oeste. A superficie total é de 75 km².

A poboación total era de 6303 habitantes no censo do 2012, distribuída en oito vilas: Fare (a capital), Maeva, Faie, Fitii, Parea, Tefarerii, Haapu e Maroe. A actividade principal é o cultivo de vainilla, a produción de copra, a pesca e o turismo.

En Huahine atópase unha das máis grandes concentracións de restos arqueolóxicos polinesios datados entre os anos 850 e 1100. O primeiro europeo en explorala foi o inglés James Cook en 1769. Antigamente era denominada Matairea, que significa «brisa ditosa». O nome Huahine significa literalmente «sexo de muller». Probablemente poderíase traducir como «muller embarazada» xa que o perfil do monte Tavaiura fai pensar nunha muller embarazada tombada. Domingo Bonaechea en 1775, chamouna A Fermosa. Hoxe en día coñécese co sobrenome de «a illa da muller».

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Turismo Tahiti