Ignacio Bauer
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 4 de xullo de 1827 Peste, Hungría (pt)  |
| Morte | 30 de maio de 1895 (67 anos) Madrid, España |
| Lugar de sepultura | Cemiterio do Père-Lachaise |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Imperio Austríaco España |
| Relixión | Xudaísmo |
| Actividade | |
| Ocupación | emprendedor , banqueiro |
| Lingua | Lingua castelá |
| Familia | |
| Fillos | Gustavo Bauer Morpurgo (en) |
| Pais | Moriz Bauer (en) e Franziska Bauer (en) |
| Irmáns | Theodor Bauer (en) e Bernard Bauer (en) |
| Parentes | Maurice Weil (pt) (sobriño) Jacques Saint-Cère (pt) (sobriño)Giuseppe de Morpurgo (en) (sogro) |
Ignacio Salomón Bauer, nado en Budapest[1] en 1828 e finado en Madrid en 1895, foi un banqueiro español de orixe xudeu-húngara.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Bauer creceu na cidade portuaria de Trieste coa familia Morpurgo, e a temperá idade empezou a traballar para a recoñecida casa Rotschild en Viena.[2] En 1848 foi enviado a España como representante da banca Rotschild en Madrid, pasando a colaborar co banqueiro Daniel Weisweiller.[3] Ambos os homes actuaron en España como delegados dos Rotschild, tendo un papel importante na fundación da Compañía dos Ferrocarrís de Madrid a Zaragoza e Alacant (MZA).[4][5] Posteriormente, Bauer chegou a ser membro do consello de administración de MZA,[6] e durante algún tempo actuou como director xeral da compañía.[7]
Ignacio Bauer chegou a establecer un negocio familiar —a casa Bauer— que existiu durante varias décadas e que actuaría como asina representante de Rotschild en España.[8] En Madrid chegou a adquirir o chamado Palacio Bauer,[9] que converteu en residencia familiar e que se faría soada na súa época polas festas que se organizaban no seu interior. Coa morte Weisweiller en 1892, Bauer asumiu en solitario a representación de Rotschild. Faleceu en 1895, sucedéndolle o seu fillo Gustavo á fronte do negocio familiar.[10]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Castro Balaguer 2012, p. 87.
- ↑ López-Morell 2005, p. 135.
- ↑ López-Morell 2005, p. 136.
- ↑ Costa 1983, p. 157.
- ↑ Comín 1998, p. 179.
- ↑ López-Morell 2005, p. 165.
- ↑ Comín 1998, p. 181.
- ↑ López-Morell 2005, p. 337.
- ↑ Montoliú Camps 2002, p. 253.
- ↑ López-Morell 2005, p. 338.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Comín, Francisco (1998). 150 años de historia de los ferrocarriles españoles I. Anaya.
- Costa, María Teresa (1983). La financiación exterior del capitalismo español en el siglo XIX. Universitat de Barcelona.
- Castro Balaguer, Rafael (2012). "La banca francesa en la España del siglo XX" (PDF). Estudios de Historia Económica (61): 1–118. ISSN 1579-8682.
- López-Morell, Miguel Ángel (2005). La Casa Rothschild en España (1812-1941). Madrid: Marcial Pons. ISBN 84-95379-84-8.
- Montoliú Camps, Pedro (2002). Madrid, villa y corte: calles y plazas II. Sílex Ediciones. ISBN 9788477371120.
