Icíar Bollaín
Icíar Bollaín | |
---|---|
Nome completo | Icíar Bollaín Pérez-Mínguez |
Nacemento | 12 de xuño de 1967 |
Lugar | Madrid |
Nacionalidade | España |
Profesión | directora de cine, guionista e actriz de cinema |
Na rede | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Icíar Bollaín Pérez-Mínguez, nada en Madrid o 12 de xuño de 1967, é unha directora e actriz española.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Filla dun enxeñeiro aeronáutico e unha profesora de música, debutou como actriz ós 15 anos. Foi elixida Mellor Actriz Española de 1992 pola revista Cartelera Turia e recibiu o Premio Ollo Crítico II Milenio de Radio Nacional de España en 1993.
É membro da Academia Española de Cinematografía.
Filmografía[editar | editar a fonte]
Actriz[editar | editar a fonte]
Longametraxes[editar | editar a fonte]
- El Sur (Víctor Erice, 1983)
- Las dos orillas (Juan Sebastián Bollaín, 1986)
- Al acecho (Gerardo Herrero, 1987)
- Mientras haya luz (Felipe Vega, 1987)
- Malaventura (Manuel Gutiérrez Aragón, 1989)
- Venecias (Pablo Llorca, 1989)
- El mejor de los tiempos (Felipe Vega, 1990)
- Doblones de a ocho (Andrés Linares, 1990)
- Sublet (Chus Gutiérrez, 1991)
- Un paraguas para tres (Felipe Vega, 1992)
- Entretiempo (Santiago García de Leániz, 1992)
- Dime una mentira (Juan Sebastián Bollaín, 1993)
- Tocando fondo (José Luis Cuerda, 1993)
- Jardines colgantes (Pablo Llorca, 1993)
- Tierra y libertad (Ken Loach, 1994)
- El techo del mundo (Felipe Vega, 1995)
- Menos de cero (Ernesto Tellería, 1996)
- Niño nadie (José Luis Borau, 1997)
- Subjudice (Josep María Forn, 1997)
- Leo (José Luis Borau, 2000)
- Sara, una estrella (José Briz Méndez, 2002)
- Nos miran (Norberto Pérez Amado, 2002)
- La balsa de piedra (George Sluizer, 2003)
- La noche del hermano (Santiago García de Leániz, 2005)
Curtametraxes[editar | editar a fonte]
- Polvo enamorado (Javier López Izquierdo, 1990)
Directora[editar | editar a fonte]
Longametraxes[editar | editar a fonte]
- Hola, ¿estás sola? (1995)
- Flores de otro mundo (1999). Mellor Película da Semana da Crítica no Festival de Cannes
- Te doy mis ojos (2003). Goya á Mellor Película nos Premios da Academia del Cine.
- Mataharis (2007).
- También la lluvia (2010).
- Katmandú, un espejo en el cielo (2011).
- La boda de Rosa (2020).[1]
- Maixabel (2021)[2]
Curtametraxes[editar | editar a fonte]
- Baja, corazón (1993)
- Los amigos del muerto (1994)
- Amores que matan (2000): xerme da súa película Te doy mis ojos
- Viajes con mi abuela (2002)
- Por tu bien (2004)
Escritos[editar | editar a fonte]
- Ken Loach, un observador solitario. Madrid, El País-Aguilar, 1996.
Premios[editar | editar a fonte]
Premios Goya[editar | editar a fonte]
Ano | Categoría | Película | Resultado |
---|---|---|---|
2004 | Mellor director | Te doy mis ojos | Gañadora |
2004 | Mellor película | Te doy mis ojos | Gañadora |
2004 | Mellor guión orixinal | Te doy mis ojos | Gañadora |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Icíar Bollaín: "Si tienes familia y trabajo, la última que tiene tiempo libre es la mujer"". www.publico.es. Consultado o 2020-09-07.
- ↑ Marcos, Mónica Zas (2021-09-23). "Icíar Bollaín y su cara a cara con ETA: "Es increíble que una víctima quiera hablar con su verdugo"". ElDiario.es (en castelán). Consultado o 2021-09-24.