Ibn Taymiyyah

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaSheikh ul-Islam (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Ibn Taymiyyah

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento22 de xaneiro de 1263 Editar o valor em Wikidata
Harran (Sultanato Mameluco do Cairo) Editar o valor em Wikidata
Morte26 de setembro de 1328 Editar o valor em Wikidata (65 anos)
Damasco (Sultanato Mameluco do Cairo) Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaMaqabir (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaCidadela do Cairo (pt) Traducir (1306 (Gregoriano)–1308 (Gregoriano))
Damasco (1268 (Gregoriano)–1328 (Gregoriano))
Harran (1263 (Gregoriano)–1268 (Gregoriano)) Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeSultanato Mameluco do Cairo (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
RelixiónIslam Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoFiqh, tafsir (pt) Traducir, science of hadith (en) Traducir, política e Xaria Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Damasco
O Cairo Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónalfaquí , poeta Editar o valor em Wikidata
ProfesoresShams al-Din Ibn Al-Saʼigh (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
AlumnosIbn Qayyim Al-Jawziy (pt) Traducir, Al-Dhahabi (en) Traducir, Ibn Kathir (pt) Traducir, Ṣafadī, Khalīl ibn Aybak (en) Traducir e Chihab al-Umari (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
LinguaÁrabe Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
Cónxuxesen valor Editar o valor em Wikidata
PaisShihab ad-Din ibn Taymiyyah (en) Traducir Editar o valor em Wikidata  e Q125494570 Traducir Editar o valor em Wikidata
ParentesʿAbd-as-Salām Ibn-Abdallāh Ibn-Taimīya (avó) Editar o valor em Wikidata

Taqī ad-Dīn Aḥmad ibn Taymiyyah (en árabe: تقي الدين أحمد ابن تيمية), nado en Harran (Sultanato de Rum) o 22 de xaneiro de 1263 e finado en Damasco o 26 de setembro de 1328, coñecido simplemente como Ibn Taymiyyah (en ابن تيمية),[1][2] foi un estudoso sunnita, muhaddith, teóloxo, xuíz, xurisconsulto, lóxico e filósofo,[3][4] recoñecido por algúns como o mujaddid do século VII do calendario islámico.[5] É célebre por involucrarse diplomaticamente co gobernante mongol Ghazan Khan e pola súa participación vitoriosa na batalla de Marj al-Saffar (1303) que acabou coa invasión mongol de Siria.[6] Membro da escola Hanbali, as opinións iconoclastas de Ibn Taymiyyah sobre as doutrinas sunnitas aceptadas amplamente no seu tempo como a veneración dos santos e a visita aos santuarios fixérono pouco popular entre os estudosos e os gobernantes do seu tempo, polos que foi encarcerado varias veces.[7]

Figura polarizadora na súa época e nos séculos seguintes,[8][9] Ibn Taymiyyah converteuse nun dos escritores medievais máis influentes do islam,[7] e as súas interpretacións particulares do corán e a Sunna e o seu rexeitamento dalgúns aspectos da tradición clásica islámica pénsase que tiveron unha influencia considerábel en ideoloxías ultraconservadoras contemporáneas como o wahhabismo, o salafismo e o xihadismo.[10][11][12] De feito, algúns aspectos particulares da súa ensinanza tiveron unha influencia profunda en Muhammad ibn Abd al-Wahhab, fundador do movemento de reforma hanbali que se practica en Arabia Saudita e noutros membros posteiores da escola wahabi.[13] Ademais, a controvertida fatwa de Ibn Taymiyyah permitindo a xihad contra outros musulmáns foi citada por al-Qaeda e outros grupos xihadistas.[14][15]

Obras[editar | editar a fonte]

Ibn Taymiyyah deixou unha obra considerábel, de entre 350 obras segundo o seu alumno Ibn Qayyim Al-Jawziyya[16] ás 500 segundo o seu alumno al-Dhahabi.[17][18] Oliver Leaman di que Ibn Taymiyyah produciu uns 700 traballos no campo das ciencias islámicas.[19] Non todas as obras de Ibn Taymiyyah se conservan, e os trinta e cinco volumes sobreviventes están incompletos.[20]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ Ibn Taymiyya and his Times, Oxford University Press, Pakistan. "Archived copy". Arquivado dende o orixinal o 11-10-2015. Consultado o 2016-12-11. 
  2. ↑ Ibn Taymiyyah, Taqi al-Din Ahmad, The Oxford Dictionary of Islam. http://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195125580.001.0001/acref-9780195125580-e-959?rskey=2XYR29&result=959
  3. ↑ Nadvi, Syed Suleiman (2012). "Muslims and Greek Schools of Philosophy". Islamic Studies 51 (2): 218. Consultado o 6 de xuño de 2020. All his works are full of bitter condemnation of philosophy and yet he was a great philosopher himself. 
  4. ↑ Kokoschka, Alina (2013). Islamic Theology, Philosophy and Law: Debating Ibn Taymiyya and Ibn Qayyim Al-Jawziyya. De Gruyter. p. 218. Identifying him, especially in regards to his comprehensive view, as a true philosopher, they describe him as an equal to or even superseding the most famous medieval Muslim philosophers. 
  5. ↑ The Legal Thought of Jalāl Al-Din Al-Suyūṭī: Authority and Legacy, páxina 133 Rebecca Skreslet Hernandez
  6. ↑ Kadri, Sadakat (2012). Heaven on Earth: A Journey Through Shari'a Law from the Deserts of Ancient Arabia ... macmillan. p. 187. ISBN 978-0-09-952327-7. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Laoust, H., "Ibn Taymiyya", en: Encyclopaedia of Islam, Second Edition, Edited by: P. Bearman, Th. Bianquis, C.E. Bosworth, E. van Donzel, W.P. Heinrichs. Consultado o 13 de decembro de 2016 <https://dx.doi.org/10.1163/1573-3912_islam_SIM_3388>
  8. ↑ Tim Winter The Cambridge Companion to Classical Islamic Theology Cambridge University Press, 22.05.2008 ISBN 978-0-521-78058-2 p. 84
  9. ↑ Yossef Rapoport and Shahab Ahmed, Introduction in Ibn Taymiyya and His Times, eds. Yossef Rapoport and Shahab Ahmed (Karachi: Oxford University Press, 2010), 6
  10. ↑ Kepel, Gilles, The Prophet and the Pharaoh, (2003), páx. 194
  11. ↑ Kepel, Gilles (2003). Jihad: The Trail of Political Islam. ISBN 9781845112578. 
  12. ↑ Wiktorowicz, Quintan (2005). "A Genealogy of Radical Islam" (PDF). Studies in Conflict & Terrorism 28 (2): 75–97. doi:10.1080/10576100590905057. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 14 de febreiro de 2017. Consultado o 29 de xuño de 2020 – vía Taylor & Francis Inc. 
  13. ↑ "Ibn Taymiyyah". Encyclopædia Britannica. Consultado o 16 de xaneiro de 2015. 
  14. ↑ Springer, Devin (06-01-2009). Islamic Radicalism and Global Jihad. Georgetown University Press. p. 29. ISBN 978-1589015784. Consultado o 3 de decembro de 2016. 
  15. ↑ Bassouni, Cherif (21-10-2013). The Shari'a and Islamic Criminal Justice in Time of War and Peace. Cambridge University Press. p. 200. ISBN 9781107471153. Consultado o 4 de decembro de 2016. 
  16. ↑ "Ibn Taimiyah". Usc.edu. Arquivado dende o orixinal o 20-02-2009. Consultado o 2010-06-09. 
  17. ↑ Nettler, Ronald L.; Kéchichian, Joseph A. (14-02-2015). ""Ibn Taymīyah, Taqī al-Dīn Aḥmad." The Oxford Encyclopedia of Islam and Politics". Oxford Islamic Studies Online. Oxford University Press. Arquivado dende o orixinal o 25 de setembro de 2020. Consultado o 14 de febreiro de 2015. 
  18. ↑ M.M. Sharif, A History of Muslim Philosophy, Pakistan Philosophical Congress, p. 798
  19. ↑ Leaman, Oliver (2006). The Qur'an: An Encyclopedia. Taylor & Francis. pp. 280–282. ISBN 978-0-415-32639-1. 
  20. ↑ Rapoport, Yossef; Ahmed, Shahab (2010). "Introduction". Ibn Taymiyya and His Times. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-547834-1. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Rapoport, Yossef (9 de abril de 2010). Ibn Taymiyya and His Times. OUP Pakistan. ISBN 0-19-547834-7.
  • Hoover, Jon (28 de maio de 2007). Ibn Taymiyya's Theodicy of Perpetual Optimism. Brill. ISBN 9004158472.
  • P. J. Bearman; Th. Bianquis; C. E. Bosworth; E. van Donzel; W. P. Heinrichs (eds.). Encyclopaedia of Islam Online. Brill Academic Publishers. ISSN 1573-3912. 

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ibn_Taymiyyah&oldid=6621659»