Hugo Fernández

Hugo Fernández
Hugo Fernández
Información persoal
Nome	Hugo Daniel Fernández Vallejo
Nacemento	2 de febreiro de 1945
Lugar de nacemento	Montevideo
Falecemento	1 de agosto de 2022
Lugar de falecemento	Puebla de Zaragoza
Posición	Centrocampista
Carreira xuvenil
	Nacional
Carreira sénior
Adestrador
1984	Peñarol
1985–1987	Puebla
1988–1989	Tigres
1989–1990	Tampico Madero
1994–1995	Nacional
1995–1996	Puebla
1997–1998	Toshiba
2001	Irapuato
2002	Veracruz
2003	Puebla
2006	Lobos
2006–2008	Dorados
	Partidos e goles só en liga doméstica.; ; [ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Hugo Daniel Fernández Vallejo, nado en Montevideo o 2 de febreiro de 1945 e finado en Puebla de Zaragoza o 1 de agosto de 2022,^[1] foi un futbolista e adestrador uruguaio, que xogaba como lateral dereito.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezou a súa carreira no Nacional, co que debutou en partido oficial en decembro de 1965, nunha derrota por 0-1 ante o Danubio no estadio Centenario.^[2] Ao ano seguinte conquistou o seu primeiro campionato uruguaio. A continuación pasou polo Racing de Montevideo, Gimnasia y Esgrima, Cerro e Defensor, antes de recalar no máximo rival do seu primeiro club, o Peñarol, no que militou tres anos, gañando dous novos campionatos de liga (en 1974 e 1975).^[3] Conquistou tamén co equipo negro e amarelo a 29ª edición do Trofeo Teresa Herrera en Riazor, onde foi expulsado xunto a Cruyff nas semifinais contra o Barcelona, por unha lea entre ambos.

En xullo de 1975 desembarcou no fútbol español, fichando polo Tenerife, de Segunda División, onde coincidiu cos tamén uruguaios Montero Castillo, Ferreira e Kraus.^[4] Debutou co equipo de Felipe Mesones na primeira xornada da tempada 1975/76 e foi titular durante 36 dos 38 partidos de liga, formando parella de centrais xunto ao histórico Molina.^[4] Continuou sendo un alicerce da defensa durante a seguinte campaña, acompañado habitualmente por Julio Durán, pero o seu contrato foi rescindido a comezos da campaña 1977/78, por motivos económicos.^[4]

Acto seguido regresou a América e xogou dous anos no Puebla mexicano, antes de volver ao Peñarol, co que gañou o seu cuarto campionato uruguaio en 1981.^[5] Pechou a súa carreira no Atlas mexicano en 1981.

Trala súa retirada iniciou en Peñarol a súa carreira como adestrador, carreira que se desenvolveu principalmente en México, onde pasou polos bancos de Puebla (en tres etapas), Tigres, Tampico Madero, Irapuato, Veracruz, Lobos de la BUAP e Dorados de Sinaloa. Tamén dirixiu ao Nacional de Montevideo e ao Toshiba do Xapón.^[4]