Hipotaurina
| Hipotaurina | |
|---|---|
 | |
 | |
Ácido 2-aminoetanesulfínico | |
| Identificadores | |
| Número CAS | 300-84-5 |
| PubChem | 107812 |
| ChemSpider | 96959 |
| UNII | 5L08GE4332 |
| KEGG | C00519 |
| ChEBI | CHEBI:57853 |
| Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
| Propiedades | |
| Fórmula molecular | C2H7NO2S |
| Masa molecular | 109,15 g/mol |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. | |
A hipotaurina é un ácido sulfínico que funciona como intermediario na síntese de taurina. Igual que a taurina, tamén actúa como neurotransmisor endóxeno a través dos receptores de glicina.[1] É un osmólito con propiedades antioxidantes.[2]
A hipotaurina deriva da cisteína (e homocisteína). En mamíferos, a biosíntese de hipotaurina a partir de cisteína ocorre no páncreas. Na vía da ácido cisteína-sulfínico, a cisteína oxídase primeiro ao seu ácido sulfínico, en reacción catalizada polo enzima cisteína dioxixenase. O ácido cisteína-sulfínico, á súa vez, é descarboxilado pola sulfinoalanina descarboxilase para formar hipotaurina. A hipotaurina é oxidada enzimaticamente rendendo taurina pola hipotaurina deshidroxenase.[3]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Kalir, Asher; Kalir, Henry H. "Biological activity of sulfinic acid derivatives" in Chemistry of Sulphinic Acids, Esters Their Derivatives Edited by Patai, Saul. Wiley, New York, 1990, pp. 665.
- ↑ Paul H. Yancey (2005). "Organic osmolytes as compatible, metabolic and counteracting cytoprotectants in high osmolarity and other stresses". Journal of Experimental Biology 208: 2819–2830. doi:10.1242/jeb.01730.
- ↑ Sumizu K (1962). "Oxidation of hypotaurine in rat liver". Biochim. Biophys. Acta 63: 210–212. PMID 13979247. doi:10.1016/0006-3002(62)90357-8.
|
Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |