Hiperacusia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Hiperacusia
Clasificación e recursos externos
Moitas persoas autistas experimentan un trastorno de procesamento sensorial (SPD), unha condición que amplifica e/ou silencia os diferentes sentidos. A imaxe mostra a unha persoa con hiperacusia. O tratamento pode centrarse en adaptacións como auriculares con cancelación de ruído ou unha casa tranquila.
Aviso médico.
Aviso médico.
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

A hiperacusia[1] é un problema de saúde auditiva onde as persoas se tornan máis sensibles a algúns sons de certas frecuencias e volumes. Isto pode facer que os sons cotiáns como un coche, un lavalouza ou un frigorífico soen moi alto para quen padece a doenza. Xeralmente é moi difícil de tolerar e pode ser incómodo ou mesmo doloroso para as persoas que o experimentan.

A crecente sensibilidade dos oídos causada pola hiperacusia adoita ser dolorosa para moitas persoas. Non só pode afectar negativamente a vida cotiá das persoas que o experimentan, senón que para algúns pode dificultar moito e mesmo non poder facer o seu traballo diario e asumir as súas responsabilidades.

O termo orixinouse do traballo de Henry B. Perlman[2] en 1938 e non debe confundirse con fonofobia (aversión ou fobia a certos sons incluso cando estes son de intensidade moderada ou leve) e misofonía, estas dúas afeccións están incluídas dentro do ámbito psicolóxico, xa que os síntomas son desencadeados por algúns tipos de son e non pola súa intensidade, mentres que a hiperacusia é unha activación anormal das neuronas da vía auditiva e polo tanto ten unha orixe física e non psicolóxica, aínda que a hiperacusia e a fonofobia poden coexistir nunha mesma persoa. A dor causada polo son non sempre é sinónimo de hiperacusia, calquera persoa pode experimentar dor se a intensidade dun son supera un determinado limiar.[3]

Sintomas[editar | editar a fonte]

Hai moitos síntomas que experimentan aqueles con hiperacusia.

  • Molestia ou dor causada por un ruído que soa normal a outras persoas. Moitas veces, os sons tranquilos non son un problema, mentres que as conversas normais poden ser demasiado altas
  • Os sons baixos aínda poden soar demasiado altos
  • Mareos e náuseas por sons altos
  • O tinnitus ou zunido afecta a unha gran parte -até o 89%- das persoas que padecen hiperacusia. Os sons fortes poden empeorar o tinnitus destas persoas

Causas[editar | editar a fonte]

Do mesmo xeito que outros problemas de audición, a hiperacusia pode ocorrer de forma repentina ou gradual ao longo do tempo e é un problema que pode afectar a persoas de todas as idades nun ou ambos os oídos. De novo, como outras formas de problemas auditivos, hai unha variedade de posibles causas que van desde a exposición ao ruído e outras enfermidades.

  • Sons únicos moi altos, como unha explosión
  • Lesións na cabeza ou danos causados por unha caída ou unha labazada
  • Largos períodos de exposición a sons altos
  • Cirurxía do oído e outros procedementos médicos
  • Doenzas como a enfermidade de Lyme e algúns medicamentos

Aínda que estas son as principais causas da hiperacusia e poden considerarse como causas relacionadas coa maioría dos problemas auditivos, existen outras menos comúns, posibles, como o trastorno de estrés postraumático.

Tratamento[editar | editar a fonte]

A hiperacusia non sempre se pode curar completamente, pero para a maioría dos pacientes os síntomas melloran co tempo e co tratamento. Os pacientes terán que aprender a usar protección auditiva contra sons moi altos, pero a non usalas en situacións cotiás. Protexer demasiado os oídos empeorará os síntomas en lugar de mellorar.

  • A terapia de son é unha forma popular de tratamento que normalmente se usa para tratar o tinnitus. Trátase de utilizar un xerador de ruído para poñer o son nos oídos a un nivel suave durante períodos de tempo ao longo do día, co fin de desenvolver tolerancia á dor causada pola hiperacusia e facer que os oídos volvan escoitar de forma normal.
  • Uso de protección auditiva en espazos con sons altos para evitar a dor
  • Medicación a curto prazo
  • Asesoramento para comprender mellor a Hiperacusia e aprender a non sobreprotexer os oídos.

Notas

  1. "bUSCatermos; hiperacusia". aplicacions.usc.es. Consultado o 2023-07-26. 
  2. "Resource". repositorio.iberoamericana.edu.co (en castelán e inglés). Arquivado dende o orixinal o 26 de xullo de 2023. Consultado o 26 de xullo de 2023. 
  3. Nieto, Carlos Suárez (2015-07-09). Tratado de Otorrinolaringología y Cirugía de Cabeza y Cuello (eBook online) (en castelán). Ed. Médica Panamericana. ISBN 978-84-9835-514-7. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]