Himno nacional da República Dominicana

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Quisqueyanos Valientes
Himno de República Dominicana
LetraEmilio Prud’Homme
MúsicaJosé Reyes
Adoptado30 de maio de 1934
Mostra da música
noicon

O himno nacional da República Dominicana é a composición musical patriótica que representa ó país e que, xunto coa bandeira e o escudo, ten a categoría de símbolo patrio. A súa letra foi composta por Emilio Prud’Homme e a partitura musical foi creada por José Reyes en 1883, quen lle pediu a Prud'Homme que escribise uns versos patrióticos que acompañasen os seus compases. Este himno interpretouse por vez primeira o 17 de agosto de 1883, nos salóns da Respectable Loxa Esperanza Nº. 9, localizada na Casa das Gárgolas, Rúa Las Mercedes Nº 4, na cidade de Santo Domingo, capital da República Dominicana.[1][2] A segunda cidade onde puideron escoitarse as notas musicais do himno nacional dominicano foi Azua.

A música tivo un éxito instantáneo, de tal xeito que cando os restos do libertador da República Dominicana, Juan Pablo Duarte, foron traídos dende Venezuela, escolleuse a música composta polo mestre Reyes.[1]

Letra[editar | editar a fonte]

Letra en castelán

 Quisqueyanos valientes, alcemos
Nuestro canto con viva emoción,
Y del mundo a la faz ostentemos
Nuestro invicto glorioso pendón.

¡Salve! el pueblo que, intrépido y fuerte,
A la guerra a morir se lanzó,
Cuando en bélico reto de muerte
Sus cadenas de esclavo rompió.

Ningún pueblo ser libre merece
Si es esclavo indolente y servil;
Si en su pecho la llama no crece
Que templó el heroísmo viril,

Mas Quisqueya la indómita y brava
Siempre altiva la frente alzará;
Que si fuere mil veces esclava
Otras tantas ser libre sabrá.

Que si dolo y ardid la expusieron
De un intruso señor al desdén,
¡Las Carreras! ¡Beller!, campos fueron
Que cubiertos de gloria se ven.

Que en la cima de heroíco baluarte
De los libres el verbo encarnó,
Donde el genio de Sánchez y Duarte
A ser libre o morir enseñó.

Y si pudo inconsulto caudillo
De esas glorias el brillo empañar,
De la guerra se vio en Capotillo
La bandera de fuego ondear.

Y el incendio que atónito deja
De Castilla al soberbio león,
De las playas gloriosas le aleja
Donde flota el cruzado pendón.

Compatriotas, mostremos erguida
Nuestra frente, orgullosos de hoy más;
Que Quisqueya será destruida
Pero sierva de nuevo, ¡jamás!

Que es santuario de amor cada pecho
Do la patria se siente vivir;
Y es su escudo invencible el derecho;
Y es su lema ser libre o morir.

¡Libertad! que aún se yergue serena
La Victoria en su carro triunfal,
Y el clarín de la guerra aún resuena
Pregonando su gloria inmortal.

¡Libertad! Que los ecos se agiten
Mientras llenos de noble ansiedad
Nuestros campos de gloria repiten
¡Libertad! ¡Libertad! ¡Libertad!

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Educando, “El portal de la Educación Dominicana” (ed.). "Himno Nacional Dominicano". Arquivado dende o orixinal o 09 de xullo de 2014. Consultado o 18 de outubro de 2014. 
  2. Miguel Ramón Bona Rivera (30 de xaneiro de 2005). Hoy digital, ed. "José Reyes". Consultado o 18 de outubro de 2014.