Hematocrítico
Hematocrítico | |
---|---|
![]() | |
Nome completo | Miguel Ángel López González |
Alcume | Hematocrítico e El Hematocrítico de Arte |
Nacemento | 1976 |
Lugar de nacemento | A Coruña |
Nacionalidade | España |
Ocupación | humorista, escritor, mestre e blogueiro |
Na rede | |
![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Miguel Ángel López González, popularmente coñecido como El Hematocrítico de Arte[1], nado na Coruña en 1976, é un mestre, humorista, escritor e personalidade de Twitter galego. Practicamente toda a súa obra se desenvolve en lingua castelá.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Exerceu de profesor de Educación infantil, inglés e primaria dúas décadas, e colaborou con Cinemanía, Eldiario.es, a revista Mongolia, e foi comentarista dos programas de Antena 3 Top Chef, Pekin Express e Casados a primera vista. Tamén ten colaborado no programa de radio Turkía, que copresentaban Antón Lezcano e Txury Ferrer.[2]
Foi presentador en 2015 e 2016 dos TEDxMadrid.[3]
Obra[editar | editar a fonte]
Novela gráfica[editar | editar a fonte]
- El Hematocrítico de Arte (2012). Bilbao: Caramba. 96 páxs. ISBN 978-8493930653 (4ª).
- Drama en el portal (2013). Bilbao: Caramba. 128 páxs. ISBN 9788494060243.
- El Hematocrítico de Arte 2 (2015). Bilbao: Caramba. 96 páxs. ISBN 9788461697519.
- El Hematocrítico de Artres (2017). Bilbao: Caramba. 96 páxs. ISBN 978-8416880188.
Literatura infantil[editar | editar a fonte]
- Feliz Feroz (2014). Anaya. Premio Fundación Cuatrogatos 2015.[4]
- Axente Riciños (Xerais, 2016).
- O lobo con botas (Xerais, 2016)
- Rapunzel con piollos (2019) Pequeno Merlín, álbums. Ilustracións de Mar Villar. Tradución de Anaír Rodríguez. Xerais. 72 páxs. ISBN 978-84-9121-569-1.[5]
- Alcaldesa vermella (2020) Ilustracións de Mar Villar. Anaír Rodríguez, tradutora. Xerais. 72 páxs. ISBN 978-84-9121-650-6.
- Mi hermono (2021). Anaya. Ilustracións de Alberto Vázquez.
- Un perro (2021). Anaya. Ilustracións de Alberto Vázquez.
- Vaia cabuxiño! (2021) Ilustracións de Mar Villar. Tradución de Anaír Rodríguez. Vigo: Xerais. 72 páxs. ISBN 978-84-9121-883-8.
- Dejadme en paz. Max Burbuja 1 (2021) Ilustracións de Santy Gutiérrez. B de Blok, do grupo Penguin Random House.
- Robar está fatal. Max Burbuja 2 (2021) Ilustracións de Santy Gutiérrez. B de Blok, do grupo Penguin Random House.
- Se hace viral. Max Burbuja 3 (2021) Ilustracións de Santy Gutiérrez. 128 páxs. B de Blok, do grupo Penguin Random House.
- Contra el comedor. Max Burbuja 4 (2021) Ilustracións de Santy Gutiérrez. 128 páxs. B de Blok, do grupo Penguin Random House.
- Dona Problemas (2023). Vigo: Xerais. Ilustracións de Paco Roca.
- Morto de fame (2023). Vigo: Xerais. 72 páxs. ISBN 978-84-1110-330-5. Tradución de Anaír Rodríguez e ilustracións de Mar Villar.
- Unha unicornia (2023). Vigo: Xerais. ISBN 978-84-1110-405-0. Ilustracións de Alberto Vázquez.
Banda deseñada[editar | editar a fonte]
- A media hora dos heroes. Lendas do recreo (2020). Ilustracións de Albert Monteys, tradución de Anaír Rodríguez. Xerais. 72 páxs. ISBN 978-84-9121-653-7.
- Campións do mundo. Lendas do recreo (2020) Ilustracións de Albert Monteys, tradución de Anaír Rodríguez. Xerais. 72 páxs. ISBN 978-84-9121-654-4.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Gemma Malvido. "Imagino a Paco Vázquez escribiendo los tuits con pluma para que alguien se los pase - La Opinión de A Coruña". Consultado o 2017-06-19.
- ↑ "Turkia radio de turkia radio en Apple Podcasts". Apple Podcasts (en castelán). Consultado o 2017-06-19.
- ↑ "El Hematocrítico". TEDxMadrid (en castelán). 2015-06-28. Arquivado dende o orixinal o 10 de xuño de 2017. Consultado o 2017-06-19.
- ↑ "Premio Fundación Cuatrogatos 2015" (PDF). Consultado o 20 de outubro de 2015.
- ↑ "Ficha do libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2019-10-11.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- "El Hematocrítico, Hombre GQ de la Semana", entrevista na Revista GQ.
- Marina Chiavegatto ¿Cómo ser un «twitter star»?, La Voz de Galicia, 25 de abril de 2015.